اخیرا در یک مطالعه، شواهد جدیدی در اثبات ریشه ی نورولوژیکی و دلایل اختلال ADHD ارائه شده است.

اینکه ADHD یا بیش فعالی یک بیماری نورولوژیکی است یا خیر، همیشه موضوعی بحث برانگیز بوده است. قطعا مطالعات متعددی وجود دارد که شواهد محکمی در خصوص دلایل اختلال ADHD و اختلالات ژنتیکی و مغزی مربوط به این اختلال ارائه داده اند، اما همه ی آنها می توانند رد شوند. زیرا می توان استدلال کرد، اثرات جانبی داروهایی که این افراد مصرف می کنند، باعث ایجاد هر گونه تفاوت نوروبیولوژیکی می شود و یا نویسندگان این تحقیقات بخاطر روابط شان با شرکت های دارویی نتایج را دستکاری می کنند.

 مطالعه ای اخیرا منتشر شده است و به هدف بررسی تفاوت حجم مغز بین یک گروه از کودکان 4 تا 5 ساله مبتلا به ADHD که هرگز در معرض داروهای این اختلال قرار نگرفته اند و گروه کنترل انجام شده است. هر دو گروه به لحاظ سطح IQ یا همان هوشبهر و عملکرد زبان همسان سازی شدند تا تفاوت های بالقوه ی گروهی به حداقل برسد.


همچنین بخوانید: اختلال بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان چگونه است؟


نتایج نشان داد که کودکان مبتلا به این اختلال نسبتا حجم کورتکس کوچک تری دارند. (از لحاظ تفاوت های مطلق حدود 5٪ کوچکتر). و این تفاوت های برجسته در بسیاری از مناطق خاصی از مغز که در فرآیندهای مشکل برای کودکان مبتلا به بیش فعالی دخالت دارند وجود دارند، مثل جلوگیری از واکنش ها (کنترل تکانه) و کاهش حواسپرتی. این یکی از اولین مطالعاتی است که تفاوت های زیادی در حجم مغز افراد مبتلا به بیش فعالی را با مطالعه ی افرادی با این سن کم که هیچ وقت درمان دارویی را تجربه نکرده اند، نشان داده است.


همچنین بخوانید:بازی های ویدیویی NeuroPlus تاثیر مثبتی بر اختلال بیش‌ فعالی دارند !!!


در ادامه برای برای کسانی که ADHD را ساخته ی شرکت های داروسازی برای فروش دارو می دانند و سعی در رد آن دارند، برخی از جنبه های این مطالعه را ذکر می کنیم:

  • هیچکدام از این کودکان که تشخیص ADHD را گرفته بودند، درمان دارویی را تجربه نکرده بودند.
  • گروه کودکان ADHD با گروهی که با آن مقایسه می شدند، سن و هوش تقریبا یکسانی داشته اند.
  • این مطالعه توسط NIH تأمین مالی شده و هیچ یک از نویسندگان هیچ ارتباطی با شرکت های دارویی ندارد.

از طرفی این مطالعه سعی در این استدلال ندارد که تشخیص اشتباه در ADHD صورت نمی گیرد و یا اینکه برای کودکانی که نیازی به دارو ندارند، درمان دارویی تجویز نمی شود.

همچنین بخوانید: توصیه هایی کارآمد در نحوه ی برخورد با کودک مبتلا به بیش فعالی یا ADHD 

دکتر Marilyn Wedge نسبت به این موضوع که بعضی افراد با این ادعا که والدین کودکان ADHD دروغ می گویند یا از آسیب های اولیه ی کودکشان بی اطلاع هستند، نتایج مطالعات را رد می کنند یا به نوعی می خواهند آن را دور بزنند، اظهار ناامیدی کرده است. نکته ی اصلی در این بحث، نظریه ی اصلی دکتر Wedge است، که تروما یا آسیب اولیه چیزی است که باعث رفتارهای ADHD می شود، بنابراین تشخیص ADHD نامعتبر است. او تعدادی از مطالعات را ذکر می کند که نشان می دهند تروما و تجارب اولیه در مغز در حال رشد تاثیرات عمیقی دارند.


همچنین بخوانید:خطر نمایشگرهای دیجیتال برای کودکان زیر ۲ سال بسیار جدی است !!!


شما همچنین می توانید مسمومیت سرب و آسیب مغزی وارد شده را به لیست عوامل محیطی که باعث ایجاد یا تشدید علائم ADHD می شوند، اضافه کنید. با این حال، به نظر David Rettew می توان گفت که چنین شواهدی درمورد قدرت محیط، به تقویت حقانیت ADHD کمک می کند نه ضعیف آن. دلیل رفتارهای بیش فعالی بعضی کودکان مکانیسم های ژنتیکی و بعضی دیگر عوامل محیطی و گاهی هم ترکیبی از هر دو عامل است. به هرحال، نتیجه ی نهایی این است که همان طور که در این مطالعه مطرح شد، این مغز است که به طور تکاملی متفاوت است.

این مسئله واقعا جدی است که ممکن است درمان دارویی مورد سوء استفاده قرار بگیرد.دکتر Wedge هم معتقد است که استفاده ی نابجا از دارو و نادیده گرفتن تروما باعث بدتر شدن نشانه ها و رفتار ها می شود.

ممکن است به مطالعه ی این مطالب هم علاقمند باشید: