تفاوت های مغزی باعث می شوند که ما نوع خاصی از موسیقی را دوست داشته باشیم.

رابطه ی موسیقی با مغز چیست؟ آیا تفاوت های مغزی می توانند ترجیحات موسیقایی ما را توجیح کنند؟ این یک فرضیه است. چرا ما به نوع خاصی از موسیقی علاقه داریم؟ تحقیقات دکتر دیوید گرین برگ در دانشگاه کمبریج در این باره به یافته های جالبی رسیده است، با ما همراه باشید.

ترجیحات موسیقایی به سه سبک تفکر گسترده مرتبط هستند. (نوع E) یا همان همدل ها، علاقه ی شدیدی به افکار و احساسات مردم دارند. (نوع S) سیستماتیک ها هستند که به الگو ها، سیستم ها و قوانینی که به جهان حاکم است علاقه ی زیادی دارند. و کسانی که نمره ی نسبتا برابری در همدلی و سیستماتیک بودن دارند، به عنوان متعادل ها (نوع B) طبقه بندی می شوند.


همچنین بخوانید: سلیقه موسیقی شما در دوران نوجوانی شکل می گیرد !


مطالعاتی که روی 4000 شرکت کننده انجام شده است، مشخص کرده که همدل ها موسیقی آرام، با انرژی کم و احساسات عمیق و غمگین را ترجیح می دهند، سبک هایی مثل R&B و سافت راک. از طرفی سیستماتیک ها ترجیحات موسیقایی برعکسی را نمایش دادند. و موسیقی شدید مثل سبک راک اند رول، پانک و هووی متال را ترجیح می دادند.آنها همچنین موسیقی را با عمق و پیچیدگی فکری ترجیح می دهند که در ژانرهای کلاسیک آوانگارد شنیده می شود. جالب توجه است که متعادل ها به موسیقی ای گرایش داشتند که محدوده ی ترجیحات دو سبک فکری دیگر را شامل شود.

هرچند که در این مطالعات از مشاهدات نوروبیولوژیک مثل fMRI برای توضیح تفاوت های مغزی در سلیقه ی موسیقایی استفاده نشده است.با این حال چندین فرضیه سرنخ هایی را در مورد رابطه ی موسیقی با مغز ارائه دادند که عوامل زیستی در ترجیحات موسیقایی نقش دارند.

چرا افراد موسیقی های غمگین را لذت بخش می دانند؟

دیوید هورن، پروفسور دانشگاه ایالت اوهایو، نظریه ای در این باره دارد. او اظهار می کند زمانی که بعضی افراد آهنگ غمگین گوش می کنند، هورمون پرولاکتین در بدنشان ترشح می شود. پرولاکتین هورمون پپتید است که عمدتا از غده ی هیپوفیز آزاد می شود و همینطور در سیستم عصبی مرکزی ترکیب می شود.

پرولاکتین احساس آرامش، آسودگی و تسلی را به وجود می آورد. یعنی در مواقعی که در اثر احساس شادی یا غم گریه می کنیم، در طول پرستاری یا بعد از رابطه ی جنسی و وقتی با کسی که غمگین است احساس همدلی می کنیم پرولاکتین آزاد می شود. و حال اظهار می شود که در صورت گوش دادن به موسیقی خاصی هم آزاد خواهد شد.هورن می گوید که ویژگی های آکوستیک موسیقی غمگین در واقع تقلیدی از صحبت های غمگین است. این نشانه های موسیقایی به واسطه ی یک پاسخ همدلی ممکن است احساساتی مثل محبت یا غم را بیرون بکشند که به پرولاکتین پیامی برای آزاد شدن می دهد. که انتشار آن اثری تسکین دهنده و آرامش بخش دارد.

رابطه ی موسیقی با مغز

افرادی که درجات بالاتری از همدلی را دارند، گزارش می کنند که از شنیدن آهنگ های آرام و غمگین احساس گرما می کنند. همچنین کسانی که لذتی در آهنگ های غمگین نمی یابند، ممکن است ترشح پرولاکتین هنگام گوش دادن موسیقی در آنها کاهش یابد. این فقط یه فرضیه است و برای شواهد مستقیم احتیاج به تحقیق بیشتر است.


همچنین بخوانید:شناسایی افراد با اختلالات روانی از روی سلیقه موسیقی آنها


علاوه بر این، مشخص نیست که آیا پرولاکتین تنها هورمون مهم در رابطه ی موسیقی با مغز است، یا اینکه هورمون های دیگر مانند اکسی توسین در ترجیح موسیقی آرام و غمگین نقش دارند.اکسی توسین  یک نوروپپتید است که در هیپوتالاموس تولید می شود و مشخص شده است که در هنگام زایمان و رابطه ی جنسی آزاد شده و در پیوند اجتماعی نقش دارد.یک مطالعه توسط اولریکا نیلسون ، استاد پرستاری در دانشگاه اوربرو، نشان داد بیمارانی که عمل جراحی قلب باز انجام داده بودند، در صورتی که به موزیک «آرامش بخش» گوش می دادند در سطح اکسی توسین افزایش نشان می دادند.


همچنین بخوانید:طبق مطالعات جدید سگ ها عاشق موسیقی سبک رگی و سافت راک هستند!!!


فرض دیگری که از یافته های نیلسون بدست می آید، این است که گوش دادن به موسیقی ملایم و تسکین دهنده بیشتر از گوش دادن به موسیقی شدید می تواند اکسی توسین را افزایش دهد. همچنین هنوز هیچ شواهد مستقیمی وجود ندارد که نشان دهنده ارتباط بین ترجیحات موسیقی و اکسی توسین یا پرولاکتین باشد، موضوعی که باید در پژوهش های آینده مورد بررسی قرار گیرد.

چرا ممکن است افراد نوع E (همدل ها) بیشتر در معرض انتشار پرولاکتین در پاسخ به موسیقی غم انگیز و آرام باشند؟

برخی از شواهد عصب شناختی نشان می دهند مردان مبتلا به نوع E هیپوتالاموس بزرگتری در مغز دارند که همان ناحیه ای است که ترشح پرولاکتین از غده هیپوفیز را تنظیم می کند.این مطالعه هنوز روی زنان انجام نشده است، اما فرض بر این است که افراد نوع E ترجیح بیشتری به موسیقی ملایم و غمگین دارند و این بخاطر بزرگ بودن ناحیه هیپوتالاموس در آنهاست.

چرا افراد نوع S (سیستماتیک ها) ترجیح می دهند موسیقی های پیچیده تر مانند موسیقی کلاسیک آوانگارد را گوش کنند؟

شواهد عصب شناختی نشان می دهد حجم ماده خاکستری در قسمت های بالا و میانی پیش پیشانی مغز در مردان با گرایش های سیستماتیک بیشتر است.این مناطق در فرایندهای مرتبط با کنترل شناختی، نظارت و تشخیص خطا دخیل هستند، ما فرض می کنیم که این مناطق تحلیلی مغز ممکن است با ترجیحات موسیقایی پیچیده ارتباط داشته باشند.موسیقی آوانگارد بیشتر می تواند یک چالش فکری و تحلیلی برای سیستماتیک ها باشد. 

تحقیقات در زمینه ی رابطه ی مغز و ترجیحات موسیقایی هنوز نوپا است. اما ما امیدوار هستیم این یافته ها و فرضیه های اولیه بررسی های آینده و مطالات نوروبیولوژیکی در مورد ساختار و عملکرد مغز که تفاوت در ترجیحات موسیقایی را توضیح می دهند را هدایت کنند.

ممکن است به این مطالب هم علاقه مند باشید: