خودباوری زنان

قبل از هر  چیز به شما پیشنهاد می کنیم که حتما بخش های قبلی مقالات خودباوری زنان را مطالعه کنید تا به درک صحیحی از ماهیت خودباوری و ارکان شش گانه ی آن برسید.در این بخش قصد داریم مسائل ویژه ای که شما در مسیر خودباوری با آنها مواجه هستید را برای شما شرح دهیم. با ما در قسمت سوم راهنمایی برای خودباوری زنان همراه باشید.

عشق رمانتیک       

خودباوری اساس عشق رمانتیک است. اگر خود را فردی شایسته و ارزشمند دانسته و احساس کنیم که دوست داشتنی هستیم، از منبع و غنای درونی، که عشق ورزیدن به فرد دیگر را امکان پذیر می سازد برخوردار خواهیم بود. اما اگر احساس کنیم که دوست داشتنی نیستیم، عکس العمل های ما نسبت به دیگران برمبنای یک حس کمبود است. در جستوجوی افرادی هستیم که مارا بپذیرند، دنیا را برایمان شاد کنند و یا اینکه به گونه ای با ما بدرفتاری کنند که تصور می کنیم سزاوار آن هستیم.



در این صورت باور این مسئله که فردی ما را دوست دارد و درک ابراز محبت دیگران مشکل خواهد شد و علت آن گیج کننده خواهد بود. چرا که فرد تصور می کند دوست داشتنی نیست و فکر می کند احساسات طرف مقابل واقعی، قابل اطمینان و یا با دوام نیست. ما مطابق تصویری که در ذهن از خود ساخته ایم عمل می کنیم. اعمال ما نتایجی را به بار می آورند که دائما خودپنداره ی مان را تایید می کنند.

ترس ازخودخواهی        

نفع شخصی روشن بینانه، لازمه ی یک زندگی راضی کننده و منطقی و همینطور ضرورت خودباوری زنان است. زمانی که به خودخواهی به شیوه ی مثبت آن اشاره می کنیم، درباره خودخواهی حقیرانه ای که به معنای صرفا اهمیت دادن به خواستهای خود و رفتار نمودن به گونه ای که گویا دیگران فقط برای خدمت به ما زندگی می کنند سخن نمی رانیم.

منظور، خودخواهی هوشیارانه ی فردی اندیشمند است که به نیازها و خواسته های خود به دیده احترام نگریسته و تمایل دارد برای منافع به حق خود ایستادگی نماید. مسئله این نیست که ما نباید مهربان باشیم و نباید به نیازهای همسرمان یا دیگران توجه کنیم، بلکه نکته اصلی این است: ارتباطی که در آن همیشه یک نفر فداکاری می کند، رابطه ای مخرب است. هدف از برقراری هر رابطه کسب شادمانی است نه صدمه به خود.



بیشتر زنانی که سعی می کنند بیش از پیش عقاید خود را با اطمینان بیان کنند، اغلب متهم به خودخواهی می شوند. این اتهام معمولا به عنوان حربه ای برای اعمال کنترل و سلطه به کار می رود. وقتی زنان با احساس گناه خودخواهی خلع سلاح می شوند، اغلب مطابق خواسته همسران منتقدشان عمل می کنند و از علائق خود چشم پوشی می کنند. ما باید یکدیگر را افرادی مساوی نه وسیله ای برای رسیدن به اهداف و فداشدن برای یکدیگر درنظر بگیریم، بدون این درک خودباوری نخواهیم داشت.

حسادت

حسادت عموما دربرگیرنده ی حالاتی مانند اضطراب، خشم، رنج، احساس خطر و تهدید و تصور مطرود شدن و رها شدن می باشد، که به طور مثال، ممکن است در پاسخ به رابطه ی خیالی یا واقعی همسر با فرد دیگری بروز کند.آشکار است هرچه اعتماد به نفس ما بیشتر باشد احتمال کمتری وجود دارد که حسادت را در شکل حاد آن تجربه کنیم.ما گاه گاهی احساس حسادت می کنیم بدون اینکه فرد حسودی باشیم.


همچنین بخوانید: چگونه حسادت خود را مدیریت کنیم؟


ممکن است در هنگام حسادت واکنش ما خشم (که باعث ایجاد حالت تدافی در فرد مقابل می شود) یا کناره گیری(که باعث ایجاد احساس طردشدگی در فرد مقابل می شود) باشد که هردو منجر به تشدید وضعیت حاد می شود، بنابراین باید واکنش ها را مفیدتر سازیم. باید احساسات خود را بشناسیم و آنها را بپذیریم، درباره شان صادقانه صحبت کنیم. حسادت در هرشکلی رنج آور است، باید با این حس چه در خود و چه در همسرمان با دلسوزی برخورد کنیم.

 اظهارخشم        

معمول ترین اشتباهی که هنگام عصبانیت مرتکب می شویم عبارت است از: حملات فردی، تفسیراخلاقی یا روان کاوانه. چنین برخوردهایی باعث تحریک حالت تدافعی فرد و حمله ی متقابل او می شود. اگر هدف اصلی شما آزردن طرف مقابل است، ترور شخصیت روش خوبی برای اینکار است. ولی اگر هدف شما ایجاد تفاهم، درکی متقابل و برطرف ساختن مشکل است، این کار متناقض با هدف های شما است.

اگرشما قادر هستید که در هنگام عصبانیت آرام باشید بسیار خوب است، ولی شما هیچ اجباری ندارید که با صدایی آرام سخن بگویید. شما برای عصبانیت خود حق دارید آنچه اهمیت دارد مضمون آن چیزی است که می گویید. زمانی که شما در هنگام عصبانیت به توصیف کردن احساسات خود و دلایل عصبانی شدنتان بپردازید، برای شنونده گوش دادن و پاسخ دادن آسان تر خواهد بود چون که در این نحوه سخن گفتن نه توهینی هست و نه حمله و تهدیدی.



عده ای هم هستند که در سکوت با این احساس که “من چه کسی هستم که مخالفت خود را بیان کنم؟ چه کسی هستم که از خود دفاع کنم؟ ” رنج می برند. یکی از روش های نمود خود باوری احترام گذاشتن به احساسات، نیازها و شان خود است. بسیار مهم است که ما قادر باشیم هنگامی که احساس می کنیم به گونه ی بدی با ما رفتار شده یا ارزش های ما مورد حمله قرار گرفته، درباره ی آن صحبت کنیم. آنچه باید در آن مهارت پیدا کنیم فرونشاندن یا جلوگیری از همه ی احساسات خشم یا اعتراض نیست، بلکه هنر برقرار نمودن ارتباطی سازنده است. این اصل مهمی در خودباوری زنان است.

حالت تدافعی 

بعضی اوقات با اینکه می دانیم کار اشتباهی انجام نداده ایم به محض اینکه سخنی می شنویم درست یا غلط، حالت دفاعی یا حمله به خود می گیریم، به عبارت دیگر در ذهنیت مجادله قرار می گیریم. این نظریه اغلب در افرادی که در معرض دائمی انتقاد و تنبیه قرار دارند، ظاهر می شود.

مانند نوجوانانی که همواره از سوی والدین و یا مربیان خود مورد انتقاد قرار می گیرند. بنابراین آنها در حالی که همیشه توبیخ دیگران را می شنوند بزرگ می شوند و انقدر این وضعیت ادامه می یابد که در مقابل یک انتقاد واقعی یا خیالی بیش از اندازه تحریک پذیر بار می آیند. زمانی که افراد حالت تدافعی دارند، ادراک آنها به میزان بسیاری مغشوش می شود. در نتیجه، پاسخ های آنها نا مناسب خواهد بود، آنها به چیزی که گفته نشده پاسخ می دهند در حالی که قادر نیستند به چیزی که گفته شده پاسخ دهند.



خود را عادت دهید دقیقا آنچه گفته می شود را بشنوید. لحظه ای را صرف کنید تا جمله ی گفته شده را دوباره در ذهنتان مرور کنید. هوشیارانه و به آرامی و عمیق نفس بکشید تا به طور غیرقابل کنترلی آشفته نشوید که اضطراب بر شما حکمفرما شود و پاسخ هایی را به شما دیکته کند. اگر برای تفکر به زمان نیاز دارید یا اینکه گیج شده اید، این موضوع را اعلام کنید و سپس به درستی و دقیق به آنچه گفته شده پاسخ دهید.

اضطراب و ترس از موفقیت

بعضی اوقات ترس از موفقیت، شکل تغییریافته ی ترس از شکست است. ترس از اینکه قادر نباشیم موفقیتمان را حفظ کنیم. ممکن است به این دلیل این احساس را داشته باشیم که خود را لایق یا شایسته ی آن نمی دانیم یا اینکه موفق شدن را همراه با طرد شدن و فقدان عشق (مادر، پدر و شوهر یا هرکس دیگر) می دانیم.

این احساس که ما لایق شاد بودن هستیم بدین معناست که خودشکوفایی را طبیعی و مناسب بدانیم، نه به عنوان انحرافی از مسیر طبیعی، یا تصور اینکه هر لحظه ممکن است این موفقیت ناپدید یا محو شود. شما مستحق هر موفقیتی هستید که قادرید با تلاش صادقانه کسب نماید. زمانی که به سوی موفقیت در حرکت هستیم و ناگهان احساس اضطراب می کنیم، باید بیاموزیم که کاری نکنیم جز اینکه این احساس را از مسیر حرکت خود خارج کنیم.

در بخش بعدی راهنمایی برای خودباوری زنان که بخش آخر هم خواهد بود، به شرح استراتژی های توانا سازی خواهیم پرداخت، با ما همرا باشید.

در ادامه بخوانید :