تاریخ سینما از کجا آغاز شد؟
امروز شروع بخش تازه ای در مجله وارونه است. بخشی که به بررسی سینما می پردازد. و شروع معرفی هر چیز با بررسی پیشینه آن ارتباط مستقیم دارد یعنی تاریخ سینما . اما تاریخ سینمایی که در اینجا می خوانید، یک نوشته حوصله سر بر و بی روح نیست. زندگی نامه هنری است؛ که سالها به دلبری مشغول بوده.
خب! در این نوشته و دنباله های آن؛ من قصدی بر تکرار مکررات ندارم و به مسائل و نکته هایی می پردازم که درباره آنها اصلا صحبتی نشده و یا کمتر مورد بحث بوده است.
پس از ابتدا باید متذکر شوم که با خواندن این سری از مطالب تنها کلیتی از تاریخ سینما – در کنار نکاتی بعضا جالب – بدست می آورید. و احتمالا خواندن این سلسله نوشتار، برای آنانی که از قبل اطلاعاتی در زمینه تاریخ سینما دارند؛ باید سرگرم کننده و حتی مهیج باشد.
بر خلاف تصور بسیاری، تاریخ تولد سینما یک سال مشخص نیست که یک دهه است. او در طی دهه 1890 به دنیا آمد. پدرش عکاسی و مادرش تخیل بود. درباره سالهای ابتدایی تولدش شاید خیلی چیزها بدانید از فیلم خروج کارگران از کارخانه تا ورود قطار به ایستگاه. اما ممکن است خیلی ها ندانند که او لال به دنیا نیامد.
ادیسون بعد از اینکه دستگاه ضبط صدا را اختراع کرد، تصمیم گرفت وسیله ای برای نمایش تصاویر متحرک ابداع کند و حاصلش شد “کینتوسکوپ”. که فیلمش فریم 35 میلیمتری با چهار سوراخ در هر طرف داشت (چیزی که امروزه یک استاندارد است). یکی از فیلمهایی که ادیسون ساخت، “عطسه آقای اوت” بود. مردی از جلوی دوربین رد می شود و در میان راه عطسه می کند. این اولین فیلم صدادار تاریخ سینما بود. اما در هیاهوی تولید دوربین های کوچک و سبک، گم شد. سالها بعد (حدود دو دهه) سینما به طور رسمی صاحب صدا شد.
در طی این دوران، دوربینها و دستگاه های نمایش بسیاری تولید شد اما بخت تنها با برادران لومیر همراه بود و آنها بودند که شناسنامه سینما را صادر کردند.
نا گفته نماند که رنگ و صدا در سینما، تقریبا در یک زمان بوجود آمدند اما ترس از دست دادن خیل مشتاقان، باعث شد با تاخیر و جدا از هم معرفی شوند.
نکته اصلی که درباره سینما باید گفت این است که او متولد فریب و توهم است. حرکت تصاویر ثابت، با کشف خطای چشم ممکن شد : “ماندگاری تصویر”.
ممکن است به خواندن این مطالب نیز علاقه مند باشید
