ویروس رایانه ای عامل بیماری در محیط سایبر

همانگونه که در عالم واقع اموال ما در معرض تخریب هستند، در فضای سایبر نیز اطلاعات یا داده های ما در معرض تخریب رایانه ای هستند. این نوع از تخریب توسط بدافزاری چون ویروس رایانه ای ارتکاب می یابد. بنابراین خرابکاری در فضای سایبر ابزارهای ویژه ای را می طلبد. این ابزارها شامل ابزارهای فنی و غیر فنی می باشند. که در 4 بخش به معرفی اجمالی انواع فنی آنها خواهیم پرداخت. ابزارهای فنی شامل چهار نوع اصلی است:

1-ویروس (virus).

2-کرم (worm).

3- اسب تروا (Trojan horse).

4- بمب منطقی (logical bomb).

در بخش نخست به معرفی ویروس کامپیوتری خواهیم پرداخت.

از جمله خطرناکترین روش های فنی برنامه های ویروسی هستند. ویروس رایانه ای کد مخرب رایانه ای است که توانایی کپی سازی از خود و گسترش نمونه های مختلف از خود را به داخل کدهای قابل اجرای دیگر یا اسناد رایانه ای، شبکه و برنامه های نرم افزاری داراست. آنها عموماً فضا و حافظه رایانه را با به کارگیری برنامه های مجاز اشغال می کنند. در نتیجه باعث بروز رفتارهای نامتعارف از سامانه و اختلال در آن می شوند.

ویروس کامپیوتری یکی از اعضای خانواده بدافزارهاست. این قسم از بدافزارها مهمترین حربه در دست مخربان رایانه ای محسوب میگردند. ویروس رایانه ای نظیر ویروس بیولوژیکی عمل می کند. حیات و فعالیت ویروس بیولوژیکی متکی به خود نیست و در بدن میزبان مفهوم می یابد. ویروس به سلول های زنده موجودات نفوذ کرده و در محیط سلولی تکثیر می یابد. بدین ترتیب ویروس به سایر سلولها نیز گسترش یافته و بقاء و حیاتش بدون سلول زنده مسیر نیست.

برنامه اصلی و یا سیستم در رایانه نقش سلول زنده را داشته و ویروس بر نحوه عملکرد آن تأثیر می گذارد. به صورتی که به محض اجراء برنامه، نسخه ای از آن تهیه می شود. به هر حال چنانچه از برنامه ویروسی نسخه ای روی دیسک تهیه شود و بر روی رایانه دیگر اجرا گردد، باعث انتقال ویروس خواهد شد.

ویروس ها از زمان پیدایش نخستین خود، همواره درصدد تکامل و تغییر و تحول خود بوده اند. ویروس های رایانه ای نسل اولیه، یا اطلاعات را حذف می کردند و یا پیغامی را نمایش می دادند. اما در حال حاضر ویروس های مدرن راه های مخفی را ایجاد کرده و کنترل رایانه قربانی را از راه دور به دست می گیرند. آنها تلویحاً قربانیان خود را تهدید می کنند که تا زمانی که پولی را برای گرفتن کلید رمز گشایی نپردازند، نمی توانند به فایلها و اطلاعاتشان دسترسی یابند.

امروزه بیشتر ویروس ها از طریق اینترنت به عنوان پیوست هایی از پست الکترونیکی یا فایل هایی که کاربران از راه اینترنت دانلود می کنند، منتشر می شوند. در حالی که درگذشته از راه وسایل ذخیره داده (حامل داده) از قبیل فلاپی دیسک منتشر می شدند. که امروزه به طور کلی منسوخ شده اند. به همین دلیل است که هر چه رو به جلو می رویم خطرات ناشی از حملات ویروس های رایانه ای بیشتر می شود..

ویروس ها به طرق مختلف کار خود را انجام میدهند. یکی از روشهای آنها قرار گرفتن در حافظه جانبی رایانه است. لذا تا زمانی که رایانه مشغول به کار باشد، آنها هم به کار خود ادامه داده و در سراسر رایانه منتشر می شوند. و در صورت متصل بودن حامل‌های داده، بدانها نفوذ می کنند.

طریق دیگر این است که ویروس‌ها را در سکتور بوت هارد دیسک  و یا حامل‌های داده مانند فلش مموری خود را مخفی می نمایند و با شروع کار رایانه، به طور خود کار خود را در حافظه رایانه جای داده و به عنوان یک برنامه کامپیوتری عملیات خود را انجام میدهند. و سیستم عامل رایانه نیز، به نوعی گمراه شده و تصور می کند این ویروس همانند سایر برنامه‌های مجاز رایانه‌ای است. اما غافل از آنکه ویروس با اشغال حافظه اصلی و فضای پردازشگر مرکزی(cpu) به تدریج سعی در مختل کردن سامانه دارد. 

ویروس رایانه ای با آلوده نمودن سامانه رایانه ای هدف، می توانند آثار و پیامدهای مخربی را به همراه داشته باشند. به  طور کلی انواع آثار تخریبی ویروس‌های رایانه ای عبارتند از:

  1. ایجاد اختلال در سامانه: در این حالت ویروس با ایجاد خطا در برنامه‌های در حال اجرا، موجب اختلال در اجرای آنها می شود که گاهی همراه با نمایش تصویرهایی بر روی صفحه نمایش یا پخش صدای خاصی از بلندگوی رایانه می باشد.
  2. شبیه سازی خطا: در این حالت ویروس‌ها طوری عمل می کنند که کاربر تصور کند در کامپیوتر او یک اشکال وجود دارد. 

در ادامه بخوانید : آشنایی با بد افزارهای رایانه ای (Malware) بخش دوم- کرم رایانه ای (Computer worm)

ممکن است به خواندن مطالب زیر نیز علاقه مند باشید