افرادی که به لحاظ جنسی فعال هستند در معرض خطر ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی HPV (زگیل تناسلی) قرار دارند.
ویروس پاپیلومای انسانی HPV (زگیل تناسلی) رایج ترین ویروس قابل انتقال از راه رابطه ی جنسی است. متاسفانه این ویروس به شدت شیوع پیدا کرده است و آمار نگران کننده ای دارد. در آمریکا هم حدود 14 میلیون مورد جدید مبتلا به ویروس پاپیلومای انسانی HPV (زگیل تناسلی) تشخیص داده شده است.
ویروس HPV انواع مختلفی دارد. برخی از این ویروس ها می توانند باعث زگیل های تناسلی شوند و برخی دیگر می توانند انواع سرطان را ایجاد کنند. هر سال حدود 19،400 زن و 12،100 مرد در ایالات متحده تحت تأثیر سرطان های مبتلا به HPV قرار می گیرند.
در این مطلب ما درباره این که ویروس پاپیلومای انسانی HPV (زگیل تناسلی) چیست؟ چگونه بین افراد منتقل می شود؟ و هر گونه نشانه ای که می تواند رخ دهد توضیح خواهیم داد و اطلاعاتی در مورد درمان، واکسن ها و پیشگیری در اختیار شما خواهیم گذاشت.
نکات کلیدی وحقایق کلی درباره ی ویروس HPV
- اکثر زنان و مردانی که به لحاظ جنسی فعال هستند به طور مساوی در معرض خطر ابتلا به ویروس HPV هستند.
- HPV می تواند از طریق رابطه ی جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی منتقل شود.
- این ویروس می تواند منجر به زگیل های تناسلی و برخی از انواع سرطان شود.
- گاهی اوقات HPV می تواند در طی زایمان به نوزاد منتقل شود و باعث عفونت در دستگاه تناسلی و یا تنفسی او شود.
- هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، اما علائم را می شود کنترل کرد.
- واکسیناسیون در سنین 11 تا 12 سالگی توصیه می شود.
زگیل تناسلی
زگیل های تناسلی ناشی از ویروس HPV ممکن است به شکل یک برآمدگی کوچک و یا دسته ای از بر آمدگی ها و یا یک برآمدگی ریشه دار باشد. این زگیل ها در زنان معمولا در قسمت فرج و یا دهانه ی رحم و در مردان معمولا روی آلت تناسلی و بیضه ها ظاهر می شوند.همچنین ممکن است که در اطراف مقعد و یا کشاله ی ران هم ظاهر شوند.آنها در اندازه و ظاهر متنوع هستند و می توانند بزرگ، کوچک، صاف یا گل کلم شکل باشند و ممکن است سفید یا مانند تکه گوشت باشند.
این ویروس می تواند خطر ابتلا به سرطان های: دهانه ی رحم، مهبل، فرج، آلت تناسلی مرد، مقعد، حلق، زبان یا لوزه شود. همچنین ابتلا به این سرطان ها در اثر ویروس HPV ممکن است سالها به طول بیانجامد.
درمان زگیل ها
اگر ویروس HPV را بدون هیچ درمانی رها کنید، نتیجه ی آن زگیل خواهد بود. با این حال داروهایی برای رفع زگیل های پوستی وجود دارند که شمال سالیسیلیک اسید برای زگیل های معمولی می شود.
داروهای قابل تجویز برای رفع زگیل ها:
- پودویفیلین (ماده ی شیمیایی که توسط دکتر اعمال می شود)
- ایمیکویمود (آلدارا، Zyclara)
- پودوفیلوکس (کاندیلوکس)
- تری کلرواستیک اسید (ماده شیمیایی که توسط پزشک اعمال می شود)
در شرایط خاص، مداخلات جراحی ممکن است ضروری باشد که شامل موارد زیر است:
- کرایوتراپی: در این روش با استفاده از نیتروژن مایع، مناطق موردنظر را فریز می کنند.
- الکتروکاتری: در این روش از جریان الکتریکی برای سوزاندن زگیل ها استفاده می شود.
- لیزر درمانی: از پرتو افکنی برای حذف زگیل ها استفاده می شود.
- تزریق اینترفرون: به علت خطر بالای عوارض جانبی و هزینه های زیاد، به ندرت استفاده می شود.
- انجام جراحی برای حذف زگیل ها
مهم است که برای انتخاب بهترین درمان با توجه به نوع و محل قرار گرفتن زگیل ها با پزشک تان مشورت کنید. همچنین لازم به ذکر است که اگرچه زگیل ها و تغییرات بافت سلولی می توانند درمان شوند، اما ویروس می تواند در بدن باقی بماند و به دیگران منتقل شود. نشانه ها ممکن است چند سال بعد از درمان برگشت داشته باشند. و درمانی برای حذف این ویروس از بدن وجود ندارد.
آزمایش های معمول پاپ اسمیر و سایر انواع غربالگری می تواند منجر به تشخیص زودهنگام در صورت سرطان و اقدامات لازم برای درمان هر نوع سرطان و جلوگیری از گسترش آن شود.
علت ها و راه های انتقال
HPV ویروسی است که با تماس پوست به پوست از طریق رابطه ی جنسی و یا هر نوع دیگری از تماس آلت های تناسلی منتقل می شود.در حالیکه اکثر عفونتهای HPV خوشخیم هستند و موجب زگیل در ناحیه های بدن مانند دست ها، پاها و اندام تناسلی می شوند، انواع خاصی هم وجود دارد که فرد را در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان قرار می دهد.
HPV می تواند هر کسی که از نظر جنسی فعال است را آلوده کند. همچنین در اکثر مواقع افرادی که آلوده به ویروس هستند، نشانه ای از خود نشان نمی دهند و شاید خودشان هم از آن مطلع نباشند. این ویروس می تواند خاموش بماند و بعدا شریک جنسی موجود و یا جدید را آلوده کند. و همانطور که ذکر شد می تواند به نوزاد منتقل شود و دستگاه تنفسی و تناسلی او را تحت تاثیر قرار دهد.
مهم است توجه داشته باشید، انواعی از ویروس HPV که موجب زگیل می شوند، متفاوت از انواعی است که باعث سرطان می شوند.
عوامل افزایش خطر ابتلا به ویروس HPV
- داشتن تعداد زیادی شریک جنسی و یا مدام تغییر دادن شریک جنسی
- داشتن رابطه ی جنسی با کسی که چند شریک جنسی دارد
- داشتن سیستم ایمنی ضعیف، به عنوان مثال بعد از پیوند اعضا و یا با داشتن ویروس HIV سیستم ایمنی بسیار ضعیف خواهد بود.
- قسمت هایی از پوست آسیب دیده باشد
- داشتن تماس خصوصی با مناطقی که زگیل دارد و یا ویروس HPV در آنجا خود را نشان داده است.
تشخیص
اگر زگیل یا ضایعات قابل مشاهده باشد، یک پزشک معمولا می تواند تشخیص HPV را در یک بازرسی بصری انجام دهد. با این حال، ممکن است آزمایش های اضافی برای تایید حضور HPV مورد نیاز باشد.
چه آزمایشاتی برای اطمینان از وجود ویروس HPV وجود دارد؟
آزمایشات ارزیابی برای ویروس HPV و یا تغییرات بافت سلولی دهانه ی رحم مرتبط به HPV شامل: پاپ اسمیر، آزمایش DNA و استفاده از اسید استیک (سرکه) است.
پاپ اسمیر آزمایشی است که در آن با نمونه برداری از سلولهای سطح دهانه ی رحم و یا واژن، هر گونه ناهنجاری های سلولی که ممکن است منجر به سرطان شود را نشان می دهد.
آزمایش DNA برای انواع پرخطر HPV استفاده خواهد شد، و برای زنان 30 ساله و همراه با پاپ اسمیر توصیه می شود. همچنین نوعی آزمایش DNA برای HPV وجود دارد که می تواند بدون نیاز به آزمایش پاپ اسمیر همزمان با شروع 25 سالگی انجام شود. همچنین در بعضی موارد، بیوپسی (بافت برداری) از هر ناحیه غیر طبیعی ممکن است لازم باشد.
در حال حاضر هیچ آزمایشی برای بررسی وجود HPV در مردان وجود ندارد؛ تشخیص در درجه اول بر روی بازرسی بصری استوار است. در موقعیت های خاص، اگر مردان یا زنان سابقه ای از رابطه جنسی مقعدی داشته اند، می توانند با پزشک در مورد امکان انجام آزمایش پاپ اسمیر مقعد صحبت کنند.
اقداماتی که می تواند خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد عبارتند از:
- زدن واکسن مخصوص HPV
- داشتن رابطه ی جنسی سالم
- خودداری از تعویض مدام شریک جنسی
- نداشت رابطه ی جنسی در حالی که زگیل تناسلی قابل مشاهده است
مهم است که بدانید نباید شخصا سعی در کندن زگیل (با ناخن یا هروسیله ی دیگر) داشته باشید و برای اینکار حتما به پزشک مراجعه کنید. پیش گیری از زگیل های معمولی دشوار است. برای زگیل های کف پا توصیه می شود که در محیط های عمومی مثل استخر و یا رختکن از کفش ها یا صندل های پوشیده استفاد کنید.
همچنین بخوانید
