۵ دهه موسیقی پاپیولار ایران
دهه ۷۰
رستاخیز پاپ
دهه ۷۰ از همان ابتدا متفاوت شروع شد. برنامه های تلویزیونی مانند نوروز ۷۲ به جذب مخاطب بالا پرداختند و خود نشانه‌ای بودند مبنی بر تغییر سیاست‌های فرهنگی هنری کشور.
در زمینه موسیقی برای مقابله با موسیقی لس‌آنجلسی تصمیم بر این شد که از سبک پاپ حمایت به عمل آید. حاصل این سیاست دو ستاره موسیقی بودند که خود دو سبک متفاوت آینده را در پی داشتند. «شادمهر عقیلی» و «محمد اصفهانی» ستارگان بی چون و چرای موسیقی در دهه ۷۰ بودند. آثار «شادمهر عقیلی» بیشتر تحت تاثیر موسیقی پاپ غربی بود. سبک او به سرعت در میان جوانان رواج یافت و طرفداران زیادی کسب کرد. «فریدون آسرایی»، «قاسم افشار»، «خشایار اعتمادی» و بسیاری دیگر وارد این سبک شدند که برخی از آنها هنوز هم فعال هستند. این سبک در دهه ۸۰ به اوج خود رسید. از طرفی موسیقی «محمد اصفهانی» کمی متفاوت بود. در آثار او از موسیقی ایرانی هم تاثیراتی مشاهده می‌شد. بعضا سازهای ایرانی یا گاه تحریرهای آوازی ایرانی در آثار او به کار می‌رفتند. این سبک به مرور به نام پاپ سنتی شناخته شد و «مجید اخشابی»با چندید تیتراژ سریال آن را ادامه داد. برخی از آثار «علیرضا افتخاری» نیز در همین سبک ارایه شدند. در دهه‌های بعدی این فضای موسیقی با تحولاتی به مسیر خود ادامه داد. ترکیب موسیقی پاپ غربی و کلاسیک ایرانی در میان هنرمندان و گروه‌های زیادی رواج پیدا کرد تا امروزه به سبکی رسید که بیشتر آن را با نام تلفیقی می‌شناسیم.
دهه ۷۰ بازگشت موسیقی پاپ را شاهد بود. موسیقی که یک دهه به فراموشی سپرده شده بود. در ابتدای بازگشت این سبک مخالفت های بسیاری هم وجود داشت. بسیاری موسیقی پاپ را نماد غرب می دانستند و آثار تولید شده در این سبک را غرب زدگی می‌دیدند. از سال ۷۶ به بعد با روی کار آمدن دولت اصلاحات، موسیقی پاپ گسترش بیشتری یافت و بار دیگر به اوج قله شهرت رسید.
در ادامه بخوانید » ۵ دهه موسیقی پاپیولار ایران – دهه ۸۰
شما می توانید پلی لیست دهه شصت را از بیپ تیونز دریافت کنید.
