۵ دهه موسیقی پاپیولار ایران
دهه ۸۰
موج راک در حرکت
دهه ۸۰ اوج موسیقی پاپ را به همراه داشت. «گروه آریان» در نیمه ابتدایی این دهه بسیار مشهور شد. کنسرتهای زیاد این گروه، موسیقیهایش را برای همگان خاطره انگیز کرد.
همراهی «گروه آریان» با «کریس دی برگ» یکی از اولین همکاری های یک گروه پاپ ایرانی با یک خواننده خارجی پس از انقلاب بود.
«احسان خواجه امیری»، «محسن یگانه»، «مرتضی پاشایی»، «بنیامین»، «فرزاد فرزین»، «امید حاجیلی»، «محسن چاوشی»، «رضا صادقی»، «سیروان خسروی» و «سعید شهروز» تنها بخش کوچکی از ستارگان این دهه هستند، که اکثر آنها همچنان هم فعال هستند.
از اواخر دهه ۷۰ تا پایان نیمه ابتدایی دهه ۸۰ برخی آثار موسیقایی غیر ایرانی در سبک های مختلف به صورت مجاز به بازار ایران وارد شدند. در این میان موسیقی راک هم حضور داشت که بلافاصله جایگاه خود را در میان مخاطبان و هنرمندان پیدا کرد.
سبکی که پس از انقلاب حتی بیش از پاپ به فراموشی سپرده شده بود و تا اواخر دهه ۷۰ تنها گروه های محدودی به صورت زیرزمینی به آن میپرداختند.
آلبوم «مترسک» اثر «کاوه یغمایی» که در سال ۸۲ پخش شد، از مهمترین و اولین آلبومهای موسیقی راک بود.
همان نقشی که «شادمهر عقیلی» در دهه ۷۰ و پس از آن برای موسیقی پاپ ایفا کرد را «کاوه یغایی» برای موسیقی راک در دهه ۸۰ و پس از آن ایفا کرد.
«گروه اوهام»، «میلاد قائمی» و «اسماعیل اسفندیاری» در همان سالها فعالیت خود را آغاز کرده و طرفداران زیادی به دست آوردند.
روند حرکت موسیقی راک رو به رشد بود که از نیمه دوم دهه ۸۰ به بعد این روند با سختگیریهای ارشاد و تغییر فضای اجتماعی متوقف شد.
موسیقی راک بار دیگر به فضای زیر زمینی نزدیک شد. جایی که موسیقی رپ هم در کنار آن به صورت غیر مجاز در داخل ایران حضور داشت.
البته در دهه ۹۰ موسیقی راک روند رو به رشدی را تجربه کرد که به موقع به آن خواهیم پرداخت.
در سال ۸۶ آلبومی پخش شد به نام «ترنج» اثری از «محسن نامجو». در این آلبوم هنرمند تمام تلاش خود را برای متفاوت بودن انجام داده بود.
در این مقاله وارد این مقوله نمی شویم که او واقعا نوآوری کرده یا آثار گروه های خارجی را تکرار کرده، نکته مورد نظر ما حضور آلبومی با این سبک و سیاق است که در نوع خود نمونه قبلی در ایران نداشت.
برای بسیاری از مخاطبان ایرانی که به آثار پاپ ایرانی و پاپ لسآنجلسی عادت داشتند شنیدن این قطعات جدید بود و آنها را با فضایی جدید آشنا کرد، فضایی بین موسیقی راک اند رول، ایرانی و تا حدودی تجربی.
البته می توان آهنگها و آلبومهای مشابهی را در ایران یافت، اما اولین اثر منسجم و مشهور در این فضا بدون شک «ترنج» است.
در ادامه دهه هشتاد این فضا ادامه پیدا نکرد اما تاثیر زیادی بر بدنه اصلی موسیقی در دهه نود گذاشت.