اهمیت رابطه ی جنسی در سن بالا بیشتر از چیزی است که فکرش را می کنید! تحقیقات جدید نشان از اهمیت مداوم صمیمیت جنسی در سالمندی دارد. تصور می کنید زندگی جنسی تان در سالهای طلایی بازنشستگی چگونه خواهد بود؟ یک تئوری محبوب در مورد عشق و ازدواج معتقد است که عشق پرشور سالهای اولیه ازدواج به تدریج به یک عشق متحدانه تبدیل می شود که در آن صمیمیت غیرجنسی بر اشتیاق جنسی غالب می شود.

با بالا رفتن سن و ضعف بدن، ممکن است دیگر تحریک جنسی را تجربه نکنیم. اما حالا دیگر، شریک زندگی مان به نزدیکترین دوست ما تبدیل شده است، کسی که ما را بهتر از هر کس دیگری می شناسد.

چنین سناریویی ممکن است در گذشته صادق بوده باشد، اما ما باید توجه داشته باشیم که در چند دهه ی گذشته بسیاری از چیزها تغییر کرده اند. به ویژه، امروزه افراد بسیار طولانی تر از گذشته زندگی می کنند. حداقل برای افراد تحصیل کرده و دارای امنیت اقتصادی، به هیچ وجه غیر منطقی نیست که در دهه 80 یا 90 با سلامتی مناسب زندگی کنند. در طول یک قرن گذشته، امید به زندگی حدود 20 سال افزایش پیدا کرده است، پس جای تعجب نیست که بگوییم امروزه 60 سالگی، همان 40 سالگی قدیم است و 80 سالگی همان 60 سالگی قدیم.

برای درک بهتر عوامل مؤثر بر رابطه جنسی در سن بالا یا پس از شصت سالگی، روانشناس آلمانی، کارولینا کلودزیجیکا از دانشگاه هومبولت در برلین و همکارانش، بیش از 1500 نفر را در سن 60 سال یا بالاتر (از 60 تا 82 سال) بررسی کردند. محققان سپس پاسخهای شهروندان سالخورده را با پاسخ های گروه مرجع که تقریباً از 500 جوان تشکیل می شد (22 تا 36 سالگی) مقایسه کردند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که صمیمیت جنسی بیشتر از آنچه قبلا تصور می شد، در سبک زندگی شاد برای بزرگسالان مسن تر نقش دارد.

شرکت کنندگان برای مشخص کردن اهمیت رابطه ی جنسی در سن بالا به سؤالات زیر در پرسشنامه پاسخ دادند:

رفتارهای جنسی

پاسخ دهندگان فراوانی رابطه جنسی شان در طول سال گذشته را مشخص کردند، از 0 به معنای “هرگز” تا 4 به معنای “حداقل یک بار در هفته”. مهمتر از آن، محققان تعریف فعالیت جنسی را فراتر از مقاربت در نظر گرفتند تا شامل اعمال غیردخول، نوازش ها، و تماس بدن هم باشد. در حالی که مقاربتی که شامل دخول باشد “استاندارد طلایی” در بین زوجین است، محققان جنسی متوجه شده اند که بسیاری از زوج های مسن تر با درگیر شدن در اعمال غیردخولی که هنوز منجر به ارگاسم و احساس صمیمیت جنسی می شوند، بر محدودیتهای جسمی مانند اختلال نعوظ و خشکی واژن غلبه می کنند.

شناخت جنسی

پاسخ دهندگان برای نشان دادن فراوانی افکار جنسی از همان مقیاس 0-4 استفاده کردند. جای تعجب نیست که این موارد یعنی افکار جنسی بیشتر از اعمال جنسی رایج بودند، اما نه زیاد. بیشتر افکار جنسی درنهایت منجر به فعالیت جنسی می شود.

عاطفه ی جنسی

شرکت کنندگان به چندین سؤال پاسخ دادند که میزان صمیمیتی که از طریق تماس جسمی با شریک زندگی خود و همچنین از طریق مبادلات مکالمه تجربه کرده اند را نشان می داد. پاسخ متوسط این سالمندان بسیار بالاتر از حد متوسط مقیاس بود، که نشان دهنده حداقل رضایت عمومی از صمیمیت در این نمونه است.

سلامت جسمانی

همه شرکت کنندگان تحت معاینه فیزیکی قرار گرفتند که در آن تاریخچه پزشکی خود را گزارش کردند و با استفاده از تست گریپ قدرت بدنی شان مورد آزمایش قرار گرفت. سالمندان این نمونه به طور متوسط از نظر سلامتی بهتر از حد انتظار برای این گروه سنی بودند.

متغیرهای روانی اجتماعی

به طور خاص، محققان سه متغیر را در نظر گرفتند: وضعیت رابطه (متاهل یا مجرد)، مدت زمان رابطه و رضایت از رابطه. دو سوم سالمندان در این مطالعه متاهل بودند، بیشتر آنها در روابط طولانی مدت بودند و رضایت از روابط به طور کلی بالا بود. در بین پاسخ دهندگان متاهل و مجرد، گزارش های تنهایی کاملاً کم بود.

رابطه ی جنسی در سن بالا

رابطه ی جنسی در سن بالاهنگامی که پاسخهای شهروندان سالخورده در برابر پاسخهای گروه مرجع جوان 22-36 ساله قرار گرفتند، نتایج نشانگر ترکیبی از نتایج شگفت آور و نه چندان شگفت آور بود. همانطور که انتظار می رفت، افراد مسن در مقایسه با گروه مرجع جوان، اعمال و افکار جنسی کمتری گزارش کردند. اما در مقابل، اظهار داشتند که سطح صمیمیت مشابهی با نسل جوان را تجربه کرده اند. یافته ها این ایده را حمایت می کند که ازدواج با گذشت زمان از یک رابطه پرشور به یک اتحاد تبدیل می شود.

با نگاهی دقیق تر به نتایج این مطالعه می فهمیم که مهمتر از همه، میزان فراوانی فعالیت جنسی در بین سالمندان بسیار زیاد است. در حالی که بسیاری از آنها به مراتب کمتر از 20 یا 30 ساله ها رابطه جنسی برقرار می کردند، یک سوم آنها گزارش دادند که بیشتر از میانگین نسل جوان رابطه ی جنسی برقرار می کنند. به عبارت دیگر، بخش قابل توجهی از مسن ها زندگی جنسی ای داشتند که جوان تر ها به آن غبطه می خورند!

زندگی جنسی قوی در شهروندان سالمند بدون شک به دلیل بهبود سلامت افراد در این محدوده سنی است. اما در حقیقت، تجزیه و تحلیل آماری نشان می دهد برخلاف چیزی که به طور کلی فرض می شود، سلامت پیش بینی کننده مهمی برای دفعات رابطه ی جنسی در بزرگسالان مسن نیست. بلکه مهمترین عامل داشتن شریک زندگی است!

به عبارت دیگر، این افراد سالخورده در روابط متعهدانه، مرتباً رابطه جنسی برقرار می کردند، در حالی که کسانی که بیوه یا طلاق گرفته بودند، غالباً زندگی ای بدون رابطه ی جنسی داشتند.

به هر حال، تأکید بر این نکته مهم است که این نمونه از جمعیت عمومی دارای تحصیلات بالاتر بوده و از سلامتی بهتری برخوردار است. بنابراین ممکن است هنوز هم سلامت ضعیف مانعی برای فعالیت جنسی در زندگی مسن ها باشد، همانطور که عموماً اعتقاد بر این است. اما در بین آن دسته از سالمندان که هنوز از سلامت خوبی برخوردار هستند، کلید زندگی سالم در رابطه جنسی، در دسترس بودن یک شریک زندگی در یک رابطه متعهد است.

در نتیجه، افراد امروزه بیشتر عمر می کنند و به طبع بیشتر سالم می مانند و می توانند بیشتر از مزایای جسمانی و روانی داشتن رابطه ی جنسی بهره ببرند. اما باید پرسید که آیا رابطه جنسی در سن بالا یکی از عواملی است که باعث حفظ سلامت این افراد سالخورده می شود؟

در ادامه بخوانید: