ترفند داشتن کلاس درس مفید و پر آرامش
در ادامه با 10 ترفند داشتن کلاس درس مفید و پر آرامش آشنا خواهید شد که برگرفته از ترفندهای فرزندپروری با آرامش است. با ما همراه باشید.
معلم بودن اصلا کار راحتی نیست، زیرا شما باید به احساسات هر کودک توجه کنید، در حالی که حدودا 20 کودک دیگر به شما نیاز دارند. از طرفی اتفاقاتی که در خانه رخ می دهند بر رفتار کودکان در مدرسه تاثیر خواهد گذاشت درحالیکه شما کوچکترین اطلاعی از آنها ندارید.
اما همه انسانها به احترام پاسخ می دهند و باید با کودکان با احترام رفتار شود. و حتی بچه های خیلی کوچک دوست دارند در گروه مشارکت کنند و راه حل هایی برای مشکلات پیدا کنند. کودکان می توانند از کلاس های درس بیشترین استفاده و لذت را ببرند اگر معلم ها نکات زیر را رعایت کنند.
10 ترفند داشتن کلاس درس مفید و پرآرامش
1. کودکان از ما پیروی می کنند!
اگر وقتی عصبانی می شویم، صدای خود را بلند کنیم، آنها نیز چنین خواهند کرد. اگر آرامش خود را حفظ کنیم و سعی کنیم مسائل را در آرامش حل کنیم، آنها تنظیم هیجانات شان را سریعتر یاد می گیرند. اگر وقتی اشتباه می کنیم عذرخواهی کنیم، آنها یاد می گیرند که همین کار را انجام دهند. اگر با آنها با احترام و همدلی رفتار کنیم، آنها با دیگران با احترام و همدلی رفتار خواهند کرد.
2. کودکان به ارتباط پاسخ می دهند!
کودکان به طور طبیعی به سمت والدین خود جهت گیری دارند. وقتی به مدرسه وارد می شوند به دنبال یک بزرگسال برای پیروی کردن از او می گردند. برای اینکه کودکان شما را انتخاب کنند، به گرمی با آنها ارتباط برقرار کنید. هنگامی که کودک احساس سردرگمی کرد می توانید با ارتباط برقرار کردن با او احساس امنیت را به موقعیت بازگردانید. گاهی اوقات این همه ی چیزی است که کودک برای جمع و جور کردن خودش به آن احتیاج دارد.
3. کودکان به انگیزه دادن، بهتر از کنترل کردن پاسخ می دهند!
همه ی انسانها در برابر اجبار مقاومت می کنند و کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. کودکان به سوالات مربوط به عدالت علاقمند هستند، پس چرا از کودک نپرسیم که به نظر او کلاس به چه قوانینی احتیاج دارد؟ و چرا؟ و این یکی از 10 ترفند داشتن کلاس درس مفید و پر آرامش است. نگران نباشید، آنها بیشتر از چیزی که فکر می کنید ممکن است ضروری باشد، به شما قوانین و مقررات پیشنهاد خواهند داد. وقتی کودکان در ایجاد قوانین دخالت داده شوند، بیشتر احتمال دارد که آن قوانین را ازآن خود بدانند و به آنها عمل کنند.
قوانین توافق شده را بنویسید و به دیوار بزنید. (سعی کنید کوتاه باشند تا کودکان بتوانند آنها را به خاطر بسپارند.) در صورت لزوم به آنها در جهت اصلاح و یا اضافه کردن قوانین جدید کمک کنید.
4. نگهداری پیشگیرانه از خرابی جلوگیری می کند!
از آنجا که معلم نمی تواند همه چیز را رها کند و به کودکی که خرابی به بار آورده است رسیدگی کند، پس بهتر است از هر نوع خرابکاری پیشگیری کند. وقتی می توانید، با همدلی به آنچه کودک بیان می کند پاسخ دهید. مطمئن باشید که روزانه، حتی برای مدت کوتاهی با همه ی دانش آموزان ارتباط برقرار می کنید. اگر می بینید که مشکلی در حال پیچیده شدن است، قبل از اینکه کودک آرامش خود را از دست بدهد، با او ارتباط برقرار کنید و از او بشنوید که چه چیزی او را ناراحت کرده است.
به یاد داشته باشید که خنده و مسخره بازی اغلب می تواند تنش موجود در وضعیت را کاهش دهد. در حقیقت، بعد از اینکه کودکان فرصتی برای خندیدن با صدای بلند می یابند، هورمونهای استرس در گردش خون کاهش پیدا می کنند و به آنها در آرام شدن و همکاری کمک می کند.
5. همدلی می تواند یک چوب جادویی باشد!
بهتر است دانش آموزان را به گروه های کوچکتر تقسیم کنید و با گوش دادن به” شکایات “یا نگرانی های مختلف دانش آموزان (در مورد هر چیز پیش پا افتاده ای که آنها را آزار می دهد) 5 دقیقه قبل از شروع کار آموزشی، از مزایای همدلی استفاده کنید. بدین ترتیب آنها بسیار بیشتر برای تمرکز کردن روی درس آماده خواهند بود. حتما نیازی نیست مشاوره بدهید و یا مشکلی را حل کنید، فقط کافیست با همدلی به آنها گوش دهید.
6. کودکان دلیلی برای آنچه انجام می دهند دارند.
اگر می خواهیم رفتار کودکان را تغییر دهیم، باید این را بدانیم که آنها فقط برای اینکه ما را دیوانه کنند، بعضی کارها را انجام نمی دهند. اگرچه این رفتارها غیر قابل قبول هستند، اما اگر کودکی هنگام درس خواندن بلند صحبت می کند، اگر به میز جلوی پایش می کوبد، اگر بغل دستی اش را هل می دهد یا … دلیلی برای کارش دارد.
(شاید صدای خودش به او کمک می کند که بهتر تمرکز کند، شاید پایش را به میز می کوبد برای اینکه انرژی زیادی برای تخلیه کردن دارد، و یا شاید همکلاسی اش خیلی به او می چسبد و او را ناراحت می کند) البته که برای حفظ امنیت و تمرکز همه دانش آموزان باید در کلاس خود محدودیت هایی تعیین کنید. اما درک اینکه کودک برای رفتارهایش دلیلی دارد به شما کمک می کند محدودیت هایتان را به روشی تنظیم کنید که کودک از آن پیروی کند.
7. کودکان فرصتی برای اصلاح خطاهایشان می خواهند، تا بتوانند نسبت به خود احساس خوبی داشته باشند.
در مورد نحوه اصلاح اشتباهات در کلاس صحبت کنید. وقتی دانش آموزی به دانش آموز دیگری صدمه می زند، بهترین راه برای ترمیم آن رابطه چیست؟ آیا کودکی که صدمه را وارد کرده باید تنبیه شود؟ یا باید به او کمک شود تا رفتارش را جبران کند؟ چگونه می توانیم بحث را تسهیل کنیم تا هر دو کودک بتوانند یاد بگیرند نیازهای خود را بدون حمله به کودک دیگر بیان کنند؟ شما از شنیدن حرفهای بچه ها در این باره چیزهای زیادی خواهید آموخت. و در پایان برای کمک به پیشگیری و رسیدگی به اختلافات، پروتکلی ارائه دهید که شامل تنبیه نیست.
8- هنگامی که کودکان دچار سردرگمی و بی نظمی می شوند، برای بازگرداندن تعادل خود به حمایت نیاز دارند.
بیرون کردن دانش آموزان از کلاس باعث می شود احساس بدی نسبت به خود داشته باشند و این به خودتنظیمی آنها کمکی نخواهد کرد. درعوض، سعی کنید به کودکان کمک کنید تا با “گوشه ای دنج ایستادن” احساسات خود را کنترل کنند و روی خودتنظیمی خود کار کنند.
به جای اینکه آن مکان را به مکانی شرم آور تبدیل کنید، مثل “صندلی بیرون از کلاس”، آن را به یک فضای مثبت مثلا “صندلی پیدا کردن آرامش” تبدیل کنید که هر زمان کودکان به آن نیاز داشتند به آنجا بروند. به کودکان اجازه دهید تا به شما بگویند چه چیزی هنگامی که ناراحت هستند به آنها کمک می کند که آرام شوند. می توانید تکنیک های آرام سازی که کودکان می توانند انجام دهند مثل تنفس های عمیق را انجام دهید.
هنگامی که کودک ناراحت است، به او گوش دهید، همدلی کنید و به او کمک کنید تا با شما احساس ارتباط کند. سپس از او بپرسید که آیا می خواهد چند دقیقه در گوشه ی دنج بماند تا احساس بهتری داشته باشد؟ پس از اینکه کمی آرام شد به جای اینکه سخنرانی پرآب و تابی را شروع کنید سعی کنید با او ارتباط برقرار کنید. می توانید بگوید: موقعیت سختی بود، حتما ناراحتی، درست است؟ هنگامی که او تمام مسائلی که او را ناراحت کرده بود را بیان کرد، و شما دیدگاه او را تصدیق کردید، او برای گفتگو در مورد پاسخ های سازنده تر باز خواهد بود.
9. هنگامی که نیازهای کودکان برآورده می شود، آنها آماده همکاری هستند.
بیشتر رفتارهای نادرست ناشی از برآورده نشدن نیازهای کودک است. برای مثال کودکی که جداشدن از والدین برایش سخت است و با مشکل درست کردن پاسخ می دهد، ممکن است به یک کار ویژه در نزدیکی معلم نیاز داشته باشد تا بتواند با معلم خود احساس ارتباط و ارزش کند.
همه ی کودکان نیاز دارند حرکت کنند، و اغلب برای کودکان خیلی سخت خواهد بود که برای مدت طولانی بی حرکت یک جا بنشینند و تمرکز کنند. تشخیص نیاز کودکان ممکن است کار سختی باشد، اما اگر ما به اندازه ی کافی به آنها توجه کنیم، تماشا کنیم و بشنویم، آنها خودشان نیازهایشان را نشان خواهند داد. و تعهد ما در حمایت از کودک برای تأمین نیازهایش به روشی سالم تر، ممکن است او را تا آخر عمر در مسیر درست قرار دهد.
10. کودکان مطابق انتظارات ما زندگی می کنند.
کودکان خودشان را در انعکاس چشمهای ما می بینند و تصور می کنند که ما کاملا درباره ی اینکه آنها چه کسی هستند درست فکر می کنیم. بیشتر ما بزرگسالان می توانیم از معلمی یاد کنیم که تغییر بزرگی در زندگیمان ایجاد کرده است. به طور قطع، آن معلم به ما ایمان داشت و به ما کمک کرد تا بتوانیم از پتانسیل های خود استفاده کنیم. ایمان به کودک ممکن است بزرگترین هدیه ای باشد که می توانیم به او هدیه کنیم.
در اینجا می خواهم از هر معلمی که به سلامت هیجانی و عقلانی و جسمی دانش آموزان خود متعهد است، تشکر کنم. شما واقعاً دنیا را به مکانی بهتر تبدیل می کنید.
در ادامه بخوانید:
