در این تحقیقات جدید، با بررسی اطلاعات 25 میلیون نفر، مشخص شد : اختلال خودایمنی و روان پریشی باهم ارتباط مستقیم دارند !

امروزه یکی از مهمترین فرضیه ها در تحقیقات علمی، اعتقاد رو به رشدی است، مبنی بر اینکه اختلالات روانپزشکی به طور بالقوه مربوط به بی نظمی های سیستم ایمنی می باشند. متا آنالیز گسترده ای از تیم King’s College London وزن زیادی را به این ایده اضافه کرده است! کشفیات جدید خبر از رابطه بین اختلال خودایمنی و روان پریشی می دهند! طبق این آنالیز ها مشخص شد افرادی که دچار اختلالات سیستم ایمنی هستند، احتمال بیشتر برای ابتلا به اختلالات روان پریشی دارند!

به طور فزاینده ای واضح است که اختلالات روانپزشکی مانند اسکیزوفرنی و روان پریشی شرایطی نیست که بتوان آن را به سادگی به مغز نسبت داد! مطالعه اخیر  مشاهداتی در مقیاس بزرگ، اطلاعات جمع آوری شده بیش از یک میلیون نفر را در طی 30 سال، مورد بررسی قرار دادند، که موضوع اصلی بررسی رابطه بین اختلالات مرتبط با استرس مانند PTSD و بیماری های خودایمنی بود.


همچنین بخوانید » درمان علائم اسکیزوفرنی با ورزش های هوازی !!!


هدف از تجزیه و تحلیل مجدد این داده ها  این بود که بتوان درک بهتری از ارتباط بین اختلالات خودایمنی غیر نورولوژیک، از جمله پسوریازیس یا بیماری سلیاک و شیوع روان پریش یا اسکیزوفرنی داشت.

“مطالعه ما نشان می دهد که به طور کلی افراد مبتلا به اختلال خودایمنی/ autoimmune تقریبا 40 درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی دارند .” الکسیس کالن، پژوهشگر ارشد، توضیح می دهد. “یافته ها این است که روان پریشی با اختلالات خودایمنی غیر نورولوژیکی مرتبط است، ولی  هنوز مشخص نیست که به طور مستقیم مغز را هدف قرار میدهند یا نه، که این مسئله بسیار مهم است.”

مقیاس این مطالعه فراگیر بدون شک می تواند نحوه نتایج نهایی را محدود کند، اما محققان متوجه شده اند که قدرت اتصال بین اختلالات خودایمنی و روان پریشی بسته به بیماری متفاوت است. از 37 اختلال خودایمنی غیر مغزی-عصبی که در این مطالعه مشاهده شد، کم خونی ناشناخته، پمفیگوئید و پسوریازیس یکی از مهمترین عوامل مرتبط با روان پریشی بودند.


همچنین بخوانید »آیا افسردگی قبل از قاعدگی یک اختلال است؟ با نشانه ها و دلایل آن آشنا شوید!


جالب توجه است، این مطالعه دو اختلال خودایمنی را نشان میدهد، که ارتباط منفی قابل توجهی با روان پریشی داشتند:  روماتیسم ستون فقرات (ankylosing spondylitis) و روماتیسم مفصلی (rheumatoid arthritis). نتایج بدست آمده از مشاهدات طولانی مدت این پدیده مشخص کرد که نرخ ابتلا به روماتیسم مفصلی در افراد مبتلا به شیزوفرنی کم است.

یک تحقیق ژنتیکی عمیق از دانشگاه پنسیلوانیا در سال گذشته موفق به یافت 8 ژن شد که به نظر می رسد در هر دو بیماری روماتیسم مفصلی و اسکیزوفرنی دخالت دارد. فرض بر این است که انواع، در بیان این ژن های خاص، باعث می شود یک فرد مستعد ابتلا به یکی از اختلالات مبتلا شود،نه هر دو!


همچنین بخوانید » اختلال دوقطبی چیست؟ با این اختلال روانشناختی به طور کامل آشنا شوید


محققان این مطالعه جدید اعلام می کنند، ممکن است عوامل متعددی در ارتباط بین اختلالات خودایمنی و روان درمانی را وجود داشته باشد.

“التهاب و سوزش یکی از کاندیداهای احتمالی است ! زیرا افراد مبتلا به روان پریشی، سطح بالایی از نشانگرهای التهابی را نسبت به افراد سالم نشان می دهند و التهاب یکی از ویژگی های اصلی اختلالات خودایمنی است”، کولن می گوید. “با این وجود، عوامل دیگری همچون ژن های مشترک، آنتی بادی هایی که پروتئین های مغز را هدف قرار می دهند و عوامل عفونی نیز ممکن است نقش داشته باشند.”

همانند سایر مطالعات مشاهدات از این نوع، محدودیت هایی برای انواع نتیجه گیری وجود دارد. علیرغم محدوده وسیعی از مطالعات، هنوز مشخص نیست که چه مکانیسمی میتواند این ارتباط را توضیح دهد. محققان پیشنهاد می کنند مطالعات دقیق تر و جز به جز بیشتری در مورد مکانیسم های خاص و دو طرفه بین اختلالات خودایمنی و روان پریشی مورد نیاز است!

با وجود این، کالن خاطر نشان می کند که مطالعه جدید نشان می دهد که نظارت دقیق تر برای علائم اولیه روان پریشی در بیماران مبتلا به بیماری های خود ایمنی خاص، ضروری است. “این مهم است،” او ادامه می دهد، ” چونکه ما می دانیم که مداخله زودهنگام می تواند نتایج بالینی را برای افراد در مراحل اولیه یک اختلال روان پریشی بهبود بخشد.”

این مطلب در مجله Biological Psychiatry منتشر شده است.

منبع : King’s College London