پروسه فکر کردن در مغز اساس همانند صحبت کردن با صدای بلند است!
شنیدن صدایی که در ذهن با ما صحبت می کند لزوما بد نیست! در حقیقت، هر روز این صدا را می شنویم، زمانی که ما کتاب ها را می خوانیم، برنامه ریزی های ذهنی ما را انجام می دهیم و بحث می کنیم که چه باید بکنیم.
با وجود اینکه فکر کردن در ذهنمان با صحبت کردن با صدایی بلند به طرز قابل توجهی متفاوت هستند اما، مغز ما اساسا این دو عمل را یکی می داند و با یک روش انجام میدهد.
همچنین بخوانید: چگونه جلوی بیش از حد فکر کردنم را بگیرم؟ 9 راه سریع و آسان برای توقف افکارتان
برای درک چگونگی این موضوع، بیایید راجع به حرف زدن صحبت کنیم. مغز آکوردهای صدا، حرکت زبان و لب ها را به طرز صحیحی تولید می کند تا ما بتوانیم آن چیزی را که می خواهیم بیان کنیم. مغز به موازات تولید این حرکات از ساختار آن یک کپی می گیرد که به آن کپی ساختار عصبی می گویند. این کپی به مغز شما اجازه می دهد که پیش بینی کند چه صدایی را که می خواهید تولید کنید. وقتی که آنچه که خودمان گفته ایم را می شنویم، با پیش بینی مغز هماهنگ باشد، مغز پاسخ حساسیتی خود را کاهش می دهد چون از قبل می داند چه اتفاقی خواهد افتاد.
صدایی که در ذهن با ما صحبت می کند واقعا چیست؟
توماس ویتفورد (Thomas Whitford)، استاد دانشکده روانشناسی دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا، در این رابطه توضیح میدهد: این پدیده شبیه احساس قلقلک است. هنگامی که ما خودمان را قلقلک دهیم، احساس قلقلک را تجربه نمی کنیم، زیرا مغز ما یک نسخه از فرمان را برای انگشتان ما تولید می کند، در نتیجه مغز می تواند پیش بینی کند چه احساس در حال اتفاق افتادن است و پاسخ مربوطه به قلقلک را کاهش می دهد. اما وقتی کسی دیگر ما را قلقلک می دهد، مغز ما نمی تواند آن را پیش بینی کند در نتیجه یک پاسخ احساسی بزرگتر را ایجاد می کند.
ویتفورد و تیم او می خواستند بدانند که آیا مغز نیز برای «مکالمه درونی» که ما در سرمان میشنویم، کپی عصبی تولید می کند؟ در نتیجه آنها از 42 داوطلب درخواست کردن تا به یک مکالمه، از طریق هدفون گوش کنند و همزمان فعالیت مغزشان را نیز ثبت می کردند. و از آنها خواستند که هنگام شنیدن این مکالمه در ذهنشان راجع به این مکالمه یا موضوعی دیگر فکر کنند.
نتایج حاصل از نوار فعالیت های مغز آنها نشان داد که گروهی که صدای درون مغزشان با نوار مکالمه ای که گوش می کردند یکسان بوده، برخی از پاسخ هایی مغز در آنها کاهش یافته است. و آن دسته از داوطلبانی که صدای درونی مغز آنها با مکالمه ای که از طریق هدفون گوش می کردند متفاوت بود پاسخ مغزی بزرگتری نسبت به گروه قبلی داشته اند. محققان نتیجه گرفتند که مغز یک کپی عصبی از هر دو مکالمه خارجی و داخلی تولید می کند. این یافته می تواند منجر به دستیابی به پیشرفت هایی در زمینه اختلالات مانند اسکیزوفرنیا شود، جایی که مبتلایان به این اختلال صداهای دیگران را به دلیل مشکلات گفتاری درون مغز نمی شنوند.
پس همانطور که در حال خواندن این مقاله هستید، صدای مغز خود را می شنوید این پروسه دقیقا همانند بلند صحبت کردن است. اما این موضوع فقط سطح قضیه است در حالی که در پس این فعالیت ها اتفاق بسیاری در مغز صورت می گیرد.
در ادامه بخوانید:
