قسمت نوزدهم : ونگلیس
با قسمتی دیگر از سری مطالب معرفی هنرمند در خدمت شما هستیم. اوانگلوس اودیسئاس پاپاتاناسیو، مشهور به ونگلیس(ونجلیس) متولد ۲۹ مارس ۱۹۴۳ میلادی، ولوس، یونان آهنگساز و نوازندهٔ سبک الکترونیک، امبینت، نیو اِیج، پراگرسیو، جَز و پاپ راک است.
او بیشتر به دلیل آهنگسازی موسیقی فیلم ارابه‌های آتش شناخته می‌شود که برنده جایزه اسکار سال ۱۹۸۱ شد، از دیگر کارهای برجستهٔ او ساخت موسیقی فیلم‌های بلید رانر، ۱۴۹۲: فتح بهشت و اسکندر است.
ونگلیس دورهٔ حرفه‌ای موسیقی خود را با همکاری در گروه‌های موسیقی دههٔ ۱۹۶۰ مانند افرودایتس چایلد آغاز کرد. از میانه‌های دهٔ ۱۹۷۰ به ساخت موسیقی برای چند مستند دربارهٔ جانوران و طبیعت روی آورد که موفقیت این کارهای او سبب شد تا به موسیقی فیلم علاقهٔ بیشتری نشان دهد. در اوایل دههٔ ۸۰ میلادی ونگلیس به عنوان یک پروژهٔ جانبی، به همراه جان اندرسون، خوانندهٔ گروه پراگرسیو راک انگلیسی یس، چند آلبوم را تحت عنوان جان و ونگلیس عرضه کرد. در سال ۱۹۸۱ جایزه اسکار برای موسیقی فیلم ارابه‌های آتش را به عنوان آهنگساز آن فیلم دریافت کرد. تک‌آهنگ «ارابه‌های آتش» که برای آلبوم موسیقی این فیلم عرضه شد توانست تا جایگاه نخست ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد بالا بیاید، همچنین از این تک‌آهنگ در مسابقه‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن و درهنگام اهدای مدال استفاده شد.
در ادامه بخوانید » معرفی هنرمند ؛ جیمز هورنر آهنگساز پرفروشترین فیلم های تاریخ سینما
ونگلیس با بیش از ۵۰ سال فعالیت در عرصهٔ موسیقی توانسته بیش از ۵۲ آلبوم منتشر کند و از وی همواره به عنوان یکی از برترین آهنگسازان موسیقی الکترونیک در همهٔ دوران یاد می‌شود.
گفته می‌شود که وی موسیقی را در چهار سالگی آغاز کرد و بیشتر به عنوان یک موسیقیدان خودآموخته شناخته می‌شود. البته زمانی که ونگلیس شش ساله بود، والدینش او را در یک مدرسه تخصصی موسیقی در شهر آتن ثبت نام می‌کنند. شاید عدم استقبال او از فراگرفتن درس‌های پیانو در قالب سنتی آن، موجب شد تا او با موسیقی مبتنی بر خواندن و نوشتن نت بیگانه باشد. وی بعدها در مصاحبه با مجله لایف دربارهٔ عدم توانایی خواندن موسیقی چنین می‌گوید: «وقتی معلم‌هایم از من می‌خواستند تا چیزی را برای آنها بنوازم، تظاهر می‌کردم که دارم از روی نت می‌خوانم درحالی‌که از حفظ آن را اجرا می‌کردم. البته آنها حقه من را می‌فهمیدند، اما برایم مهم نبود.
آغاز محبوبیت ونگلیس در یونان به اوایل دهه ۱۹۶۰ و زمانی بازمی‌گردد که او به عنوان یکی از بنیانگذاران گروه موسیقی فورمیکس فعالیت می‌کرد. این گروه در کنار اجرای آثار هنرمندان دیگر، آهنگ‌های خود را نیز تولید می‌کرد. ونگلیس آهنگسازی بیشتر آثار اصلی گروه را برعهده داشت و نیکو ماستوراکیس نیز ترانه‌های انگلیسی گروه را می‌سرود. اما در اواخر دهه ۶۰ بود که ونگلیس یک گروه پراگرسیو راک با نام افرودایتس چایلد را تشکیل می‌دهد. پراگرسیو راک در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ و با هدف ارتقای موزیک راک به سطح جدیدی از اعتبار هنری شکل گرفت. در کنار ونگلیس، دمیس روسوس خواننده معروف و خوش‌صدای یونانی نیز از اعضای این گروه به شمار می‌رفت.
زمانی که تلاش افرودایتس چایلد برای ورود به بریتانیا ناکام می‌ماند این گروه خود را در پاریس مستقر می‌سازد و به این ترتیب نخستین آلبوم خود را در فرانسه تولید می‌کند که در بیشتر نقاط اروپا مورد توجه قرار می‌گیرد. اما این گروه به خاطر اختلافات داخلی از هم می‌پاشد. ونگلیس در مدت همکاری با افرودایتس چایلد به فعالیت‌های انفرادی نیز می‌پرداخت اما این جدایی باعث تمرکز بیشتر وی روی این‌گونه فعالیت بود.
وی در این مدت نخستین آلبوم انفرادی رسمی خود را با نام زمین منتشر می‌سازد که البته با همکاری چند هنرمند دیگر همراه بود. این همکاری برای مدت کوتاهی تحت عنوان اودیسه و با تولید یک تک ترانه با نام هو ادامه یافت. در سال ۱۹۷۴ ونگلیس به فکر پیوستن به یک گروه پراگرسیوراک دیگر با نامیس می‌افتد، اما هرگز این تفکر را عملی نمی‌کند. پس از نقل مکان به لندن و بعد از راه‌اندازی یک استودیوی شخصی، ونگلیس چند آلبوم الکترونیکی بسیار موفق را تولید کرد که در میان آنها می‌توان به بهشت و جهنم (۱۹۷۵) اشاره کرد.
شاید مهم‌ترین عامل ورود ونگلیس به دنیای سینما همکاری او با فردریک روسیف کارگردان معروف فرانسوی بود.
در واقع او با ساخت موسیقی متن فیلم‌هایی مستند دربارهٔ حیات وحش که روسیف کارگردانی آنها را بر عهده داشت، پروژه‌های موفقی را در کارنامه خود ثبت کرد. این همکاری‌ها موجب شد تا ونگلیس از سوی چندین کارگردان مطرح جهان مورد توجه قرار گیرد.
او در سال ۱۹۸۱ موسیقی فیلم «ارابه‌های آتش» را می‌سازد و به این ترتیب جایزه اسکار را در دستان خود می‌بیند. این فیلم همچنین جایزه اسکار بهترین فیلم سال را نیز از آن خود کرد. وی همچنین در سال ۱۹۹۱ برای عضویت در هیئت داوران جشنواره فیلم کن انتخاب شد، اما بی‌تردید یکی از به یاد ماندنی‌ترین آثار ونگلیس به همکاری وی با ریدلی اسکات در فیلم ۱۴۹۲: فتح بهشت (۱۹۹۲) با بازی ژرار دوپاردیو بازمی‌گردد که برای بزرگداشت پانصدمین سالگرد سفر کریستوفر کلمبوس به دنیای جدید ساخته شده بود.
همچنین ونگلیس تولید موسیقی اختتامیه المپیک سیدنی (۲۰۰۰) و سرود رسمی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ را نیز برعهده داشت. موسیقی ونگلیس تأکید بسیار زیادی روی سینتی سایزر دارد. برخی از کارشناسان، موسیقی او را به یک ارکستر الکترونیکی تشبیه کرده‌اند. به گفته ونگلیس تکنولوژی و موسیقی همیشه با هم بوده‌اند و موسیقی هرچه باشد، یک علم است. دربارهٔ ساخت موسیقی فیلم‌ها نیز کار وی به محض دیدن نسخه خام یک فیلم آغاز می‌شود. این آهنگساز خود را مانند تونلی می‌داند که آشوب صداها پس از عبور از آن تبدیل به موسیقی می‌شود.
میکسی از بهترین آثار او را به انتخاب مجله وارونه در وبسایت بیپ تونز گوش کنید.
در ادامه بخوانید : معرفی هنرمند ؛ آلفرد نیومن یکی از بزرگان دنیای موسیقی متن فیلم با ۹ جایزه اسکار
