کنترل عصبانیت در مقابل کودک مان اهمیت زیادی دارد، اما بسیاری از والدین کودکان بدرفتار واقعاً به این امر اعتقاد دارند “تنها روشی که فرزندم به من گوش خواهد داد این است که فریاد بزنم”. آیا واقعا راهی بجز فریاد زدن وجود ندارد؟

فرزندم باید به من احترام بگذارد!

والدین ممکن است وقتی فرزندانشان به آنها بی احترامی می کند، واکنش بسیار منفی نشان دهند. با این حال، باید توجه کنید که والدین کودکان ناسازگار تمایل زیادی به احترام گذاشتن کودک شان به آنها دارند. تقاضای احترام از کودکی ناسازگار، معمولاً آتش رفتار ناسازگار او را شعله‌ور تر می کند. الگوهای تفکر سفت و سخت والدین منجر به واکنش های بیش از حد عاطفی و انتظارات غیرواقعی می شود. جالب تر اینکه هرچه کمتر با فریاد کشیدن سر فرزندتان از او احترام بخواهید، او در طول زمان بیشتر به شما احترام خواهد گذاشت.

ورود به یک ذهنیت آرام، محکم، بدون کنترل

اگر می خواهید جلوی خود را بگیرید و سر فرزندتان فریاد نزنید، باید نسبت به تغییراتی که می خواهید انجام دهید مصمم و جدی باشید. کودک تان ممکن است در ابتدا هنگام استفاده از چهار گزینه ی جایگزین فریاد زدن که در زیر توضیح داده شده است، شما را به تمسخر بگیرد و جدی تان نگیرد.

اما مطمئن باشید، اجتناب از فریاد زدن شما در دراز مدت جواب خواهد داد. ممکن است یک شبه نتیجه نگیرید، اما هرچه کمتر فریاد بزنید به مرور زمان فرزندتان کمتر از شما سرپیچی خواهد کرد. فقط کافی است به من اعتماد کنید و 10 روز از این روش های جایگزین استفاده کنید تا نتیجه ی آن را ببینید. همواره به یاد داشته باشید که فرزندتان دشمن شما نیست.

چهار روش اثبات شده برای کنترل عصبانیت در مقابل کودک

1) درک کنید که بهترین نظم و انضباطی که می توانید به فرزند یاد بدهید، نشان دادن نظم شخصی تان در مورد احساسات و رفتارهای خودتان است!

از احساسات فرزندتان و خودتان مطلع شوید. هرچه خودآگاهی تان را از احساسات تان بیشتر کنید و آن را به فرزندتان نشان دهید، فرزند شما نیز همین کار را خواهد کرد.

2) انرژی خود را در تلاش برای پیروزی در مبارزات بی فایده ی قدرت هدر ندهید.

احساسات منفی فرزندتان را به عنوان فرصتی برای صمیمیت و تدریس ببینید. آنها تهدیدی برای اقتدار شما نیستند. هدف شما باید گفتگوهای سازنده برای حل مشکلات باشد.

3) با ذهن و قلبی یادگیرنده جلو بروید تا فرزند خود را درک کنید.

به یاد داشته باشید که بهترین راه برای دانستن اینکه مشکل فرزندتان چیست این است که کمتر سخنرانی کنید و بیشتر گوش دهید!

4) از همدلی برای کمک به فرزندتان در توضیح دادن احساساتش استفاده کنید.  

سخنان فرزندان تان را به خودشان منعکس کنید تا ببینند که به حرفشان گوش می دهید. گفتن “می تونم ببینم که الان واقعاً ناامید شده ای” ، به او کمک می کند تا احساسات شدید خود را نام گذاری کند و به جای اینکه با رفتارهای متناقض احساساتش را نشان دهد، در مورد آن صحبت کند. از گفتن مواردی همچون “نباید احساس ناامیدی کنی” خودداری کنید.

لطفا نظرات، تجربیات و سوالات خود درباره ی کنترل عصبانیت در مقابل کودک را با ما به اشتراک بگذارید.