آیا زندگی در اطراف سیاه چاله ها ممکن است؟

خانه ی دوم ما کجا خواهد بود؟؟؟ آیا زندگی در اطراف سیاه چاله ها ممکن است؟ تا به حال این سوال ها را از خود پرسیده اید؟؟؟ اگر میخواهید پاسخی برای سوال:« آیا زندگی در اطراف سیاه چاله ها ممکن است » پیدا کنید با ما همراه باشید! 

ما همواره به دنبال مکانی دائم برای زندگی بوده ایم؛ سیاره ای که آب داشته باشد، ستاره ای مانند خورشید داشته باشد!!!  در نتیجه ی تلاش محققان به تازگی مکان دیگری برای زندگی پیدا شده است:

سیاره ای سنگی درست آنسوی مدار سیاه چاله ای با جرم بسیار سنگین که با سرعت بالا در حال گردش است! 

نیروی های این سیاه چاله موجب می شوند این سیاره برای زندگی انسان به اندازه کافی گرم باشد. اما یک مشکل اساسی وجود دارد. آنهم اینکه این سیاره احتمالا با سرعتی به اندازه سرعت نور در گردش است…



مکانی برای زندگی ما

ما نمیدانیم که در این دنیا چه مکان های برای زندگی ما وجود دارند. چرا که دسترسی مان به سایر دنیاها کم است و تا به حال تنها یک نمونه سیاره برای زندگی داشته ایم ؛ آنهم زمین خودمان است.

محققان و البته نویسندگان دنیایی تخیل همواره در تلاش برای این بوده اند که با استفاده از دانش و توانایی های بشر جایی را پیدا کنند که حداکثر شباهت را با خانه ی اولمان داشته باشد.

این شباهت شامل دو فاکتور اساسی می شود. اول اینکه آن سیاره باید آب داشته باشد.  آب از مولکول های بسیار رایج در سیاره ماست. این مولکول از اتم های هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده است.

آیا زندگی در اطراف سیاه چاله ها ممکن است؟

هیدروژن و اکسیژن در دنیاهای دیگر هم هستند!!!

هیدروژن در سایر سیاره ها به وفور یافت می شود. اکسیژن هم از سوخت درونی ستاره ها تولید می شود و در همه جا وجود دارد. اما نکته این جاست که آب به این شکل که ما در زمین از آن بهره می بریم وجود ندارد.

آب یا بخار می شود و وارد پلاسما می شود یا اینکه یخ می شود و به شکل سنگ در خاک سیاره مدفون می شود. هیچ کدام از این مدل ها برای انسان و زندگی اش در سیاره های دیگر کاربرد ندارد.

آب مایع به گرما نیاز دارد؛ اما این گرما نباید خیلی کم و یا خیلی زیاد باشد. چرا که کم بودنش موجب یخ زدن آب می شود و زیاد بودنش موجب بخار شدنش می شود.

ما این بالانس گرمایشی را تنها در دو سیاره پیدا کرده ایم ؛ سیاره هایی که نور در آن درست به اندازه ای است که باید باشد!!! این مکان های قابل زندگی قمر های موجود در سیاره های خارجی منظومه ی شمسی هستند که با انرژی سیاه چاله ها گرم می شوند!

گرما برای زندگی کافی است؟ 

اما گرمای خالی کافی نیست. زندگی بسیار پیچیده است و تنها با گرما پروسه های لازم برای جاری شدن زندگی در سیاره های خارجی اتفاق نخواهند افتاد.

گرما در این سیاره ها در حال هدر رفتن است. اگر هم انسان در این سیاره ها ساکن شود بدون امکان استفاده از این گرما تنها با مشکلاتی مانند گرمای گلخانه ای مواجه خواهد بود. در نتیجه پیش از شروع زندگی کارمان آنجا تمام خواهد شد!!

در زمین ما این گرمای اضافی را به فضا منعکس می کنیم و همین هم موجب شکوفایی زندگی در سیاره مان شده است! علاوه بر این ما اتمسفری داریم که گرمای بی استفاده خورشید و اشعه های مضر آنرا از ما دور میکند.



هیولاهای داغ

در نگاه اول سیاه چاله ها آخرین جایی هستند که انسان ممکن است برای خود در نظر بگیرد. این اجرام غول پیکر با جاذبه ی بالا هر چیزی را به درون خود می کشند.

سیاره های فرو رفته هرگز باز نخواهند گشت و ارتباطشان با تمام هستی قطع خواهد شد! حتی نور هم از جاذبه ی بالای این سیاه چاله در امان نخواهد بود!

جالب است بدانید که سیاه چاله ها از خود نور ندارند ؛ هر چه باشد نامشان هم سیاه چاله است! اما این جاذبه ی حیرت انگیزشان در خود سورپرایزی دارد که در نهایت همه را شگفت زده خواهد کرد!

انرژی سیاه چاله ها از کجا می آید؟؟؟

سیاه چاله ها از زمانی که زمینمان تنها 380000 سال عمر داشت منبعی برای نور دادن و گرما بخشی بودند. تمام سیاره ها و ستاره ها با نور این سیاه چاله ها جان گرفته اند.

اما اگر می پرسید چرا دیده نمی شوند علت این است که نورشان در طیف بینایی ما قرار ندارد. اگر هم می پرسید سایه چاله نورش را از کجا میگیرد باید بگویم که تمام نورهای بشر با طیف های متفاوت جذب سیاه چاله ها می شوند.

نور های موجود در هستی قابلیت گرما بخشی ندارند. شاید تنها 3 درجه ی سانتیگراد گرما داشته باشند .

اما وقتی در سیاه چاله اسیر می شوند در اثر جادبه ی بالا و متمرکز شدن انرژی شان بالا و بالاتر می رود و تبدیل به همان انرژی می شود که از درون سیاه چاله بیرون آمده و دنیای ما را می سازد!!!

طیف های نوری که از سیاه چاله ها بیرون می آیند هم گرم ، هم پر انرژی هم قابل دیدن هستند!

جالب تر اینکه سیاه چاله ها در حال گردش هستند. یعنی به دور مداری در گردشند. این عامل موجب می شود که نور در یک جا متمرکز شود. اگر از دور به آن نگاه کنید نقطه ای را می بینید که مانند خورشیدی گرما بخش است و نور دارد!!! درست مانند خودرشید خودمان!!!

زلف های طلایی اش!!!

پس اگر بتوانید به اندازه کافی به سیاه چاله نزدیک شوید و البته اگر یک سیاره باشید گرم خواهید شد و یخ سطحتتان هم آب خواهد شد!!! سیاره های کنار سیاه چاله ها بهترین مکان برای زندگی مان هستند!

انرژی و گرمای اضافی هم توسط جاذبه ی خود سیاه چاله جذب خواهد شد!

در کنار سیاه چاله ها و بر روی سیاره ی در حال گردشتان هم روز خواهید داشت هم شب! سیاه چاله مانند خورشیدی خواهد بود که گرمتان خواهد کرد و چرخش سیاره شب و روز را برایتان به ارمغان می آورد!

مشکل این جاست که سیاره ای بر مدار کنار سیاه چاله دوام نخواهد آورد! جاذبه آنقدر بالاست که سیاره را از مدار خارج میکند و به درون خود می کشد!

برای این مشکل هم راح حلی پیدا شده است! در فضای بالای سیاه چاله ، درست همان جایی که نورها جدب می شوند مکانی وجود دارد که گرم است ، ثبات دارد و قابل زندگی است! جلوتر از این نقطه بسیار گرم و دور تر از این نقطه بسیار سرد خواهد بود!!!

مشکل دیگری هم هست! سیاره در این مکان با سرعتی مشابه نور خواهد چرخید! ثانیه ای در آن سیاره به اندازه ی ساعت های طولانی زمینی طول خواهند کشید! علاوه بر این چه کسی می داند کی و چه سیاره ای راهش را به این نقطه باز خواهد کرد؟؟؟

باید هوشیار باشیم!!! گاهی بد ترین نقاط برای زندگی می توانند بهترین ها از آب در بیایند!!!