درود. امروز بنا را بر این گذاشتم که مطلبی درمورد انقراض دایناسورها برای شما بازگو کنم. خب همانطور که می دانید، درمورد انقراض دایناسورها گمانه زنی های زیادی وجود دارد. اما قوی ترین تئوری برای انقراض دایناسورها، برخورد یک سیارک با زمین است که مواد زیادی را به جو زمین وارد کرد و به دنبال آن، یک زمستان هسته ای وحشتناک و مجموعه ای از اتفاقات دیگر رخ داد که مجموع این اتفاقات واقعا هولناک، به نابودی و انقراض کامل دایناسور ها در 66 میلیون سال پیش شد.

اما چرا فقط این شهاب سنگ یا سیارک باعث انقراض گونه ای عظیم از موجودات عظیم شد؟ انقراض دایناسورها. با ماه همراه باشید.


سفینه ی ژاپنی از سیارک ریوگو برایمان خبر آورده! اولین نمونه های سنگی در دسترس محققان قرار می گیرد!


براساس شبیه سازی های جدید این رویداد آخرالزمانی، سیارکی که دایناسورها را 66 میلیون سال پیش به فنا داد و نسل آن ها را از روی کره ی خاکی برداشت، در مرگبار ترین زاویه ممکن زمین قرار گرفت .محققان امپریال کالج لندن فاش کردند که این سیارک با زاویه 60 درجه به زمین برخورد کرده است. برخورد با این زاویه دقیق، میزان گازها و ذرات تغییر دهنده ی هوا را در جو بالایی به حداکثر رساند.

زمستان هسته ای متعاقب آن دایناسورها را کشته و 75 درصد از کل حیات را در کره زمین از بین برد.پروفسور گرت کالینز از گروه علوم و مهندسی زمین امپریال که به نوعی  رهبر این تحقیق است، گفت: “برای دایناسورها، بدترین حالت دقیقاً اتفاقی میباشد که افتاده است.”

وی گفت: “برخورد سیارک مقدار قابل توجهی از گازهای تغییر دهنده آب و هوا را وارد جو کرد و باعث وقوع زنجیره ای از اتفاقات و واکنش های شیمیایی و زمین شناسی شد که منجر به انقراض کامل دایناسورها شد. اما اکنون ما فهمیدیم که چرا این سیارک که سیارک های مشابه آن نیز با زمین برخوردکردند، باعث انقراض جمعی شد. دلیل این اتفاق، زاویه ی برخورد این سیارک بود.


سیاره های جدید منظومه شمسی. شجره نامه ی منظومه ی ما هر روز بزرگتر از دیروز!


محققان از ترکیبی از شبیه سازی های عددی و داده های ژئوفیزیکی از محل برخورد استفاده کردند تا این رویداد برای اولین بار به صورت سه بعدی تولید شود.

پروفسور کالینز گفت: “شبیه سازی های ما شواهد قانع کننده ای را نشان می دهد که سیارک در زاویه ای شیب دار، شاید 60 درجه بالاتر از افق برخورد کرده و از شمال شرقی آن به محل برخورد نزدیک شده است.”

“ما می دانیم که این یکی از بدترین سناریوها برای مرگ و میر و انقراض در اثر ضربه بود، زیرا این سیارک، مواد زاید خطرناک تر را وارد لایه ی بالایی جو کرد و آنها را در سراسر جو زمینپراکنده کرد. این همان اتقاقی است که به یک زمستان هسته ای منجر شد.”

این شبیه سازی با استفاده از داده های ژئوفیزیکی از دهانه Chicxulub به طول 200 کیلومتر در مکزیک، که زاویه و جهت برخورد سیارک را نشان می دهد، ایجاد شده است.شبیه سازی های قبلی فقط اطلاعاتی در مورد مراحل اولیه ضربه و نه پیامدهای آن ارائه کرده است.


فسیل ها می گویند: «دایناسور ها روز هایی کوتاه و سال هایی طولانی داشته اند»!!!


دکتر آوریول رای، از دانشگاه فرایبورگ گفت: “با وجود دفن شدن در زیر تقریباً یک کیلومتر صخره ها و تل های رسوبی، قابل توجه است که داده های ژئوفیزیکی در مورد ساختار دهانه برخورد بسیار آشکار هستند.