طراحی مد بر روی پوشاک و تزئینات سفارشی متمرکز می شود،که بستگی به استاندارد های فرهنگی و اجتماعی پذیرفته شده در یک دوره خاص دارد. در مقابل طراحی لباس، طراحی مد به تولید و ارائه محصولات فصلی می پردازد و چندین مفهوم پایه ای را دنبال می کند. در این مقاله قصد داریم به بیان مفاهیم پایه ای طراحی مد بپردازیم.

مد سطح بالا ( high fashion)

مد سطح بالا که در فرانسه haute couture گفته می شود و در لغت به معنای دوزندگی فاخر است، نخستین بار در قرن نوزدهم و در مورد مجموعه تولیدات چارلز فردریک ورث اطلاق شد. (ورث که به دریافتی عمیق از تجارت مد دست یافته بود با مهارت به بدیلش در طراحی و دوخت لباس، مشتریان خود را وا می داشت در برابر نظرات و تشخیص های او سر تسلیم و احترام فرود اورند.) تاکید مد سطح بالا یا اوت کوتور بر روی لباسهای سفارشی و منحصر به فرد است.مفهوم مد بالا در این است که هر طراح، لباس و تزییناتی را فقط برای یک مشتری خاص خلق می کند. این گونه لباس ها از پارچه های بسیار مرغوب و گران قیمت تهیه می شوند. آماده سازی محصول در این سطح، که از اول تا به آخر با دست انجام می شود به عهده دوزندگان ماهر و توانا می باشد.


همچنین بخوانید »

نگاهی به آغاز مد گرایی در ایران !

با برترین موزه های مد جهان آشنا شوید! 

پیشنهاد های استایلی برای دانشجویان

آیا واقعا شاهد بت وارگی حجاب در صنعت مد هستیم؟


 

با توجه به صرف وقت و هزینه ی فراوان، این لباس ها فاقد برچسب قیمت می باشند که البته در این سطح از دوزندگی قیمت اهمیتی برای مشتری ندارد. این عبارت همچنین در مورد مزون ها و طراحان مدی اطلاق می گردد که لباس های انحصاری و خاص تولید می کنند، لباس هایی که با تولیدات ماشینی و آماده متفاوت هستند. یکی از شناخته شده ترین طراحان مد در این زمینه مرحوم بیژن کامکار است که برای چندین رییس جمهور ایالات متحده از جمله اوباما طراحی لباس انجام داده است.

پوشاک حاضر و آماده(ready-to-wear)

پوشاک حاضر آماده حد فاصل مد سطح بالا و بازار انبوه واقع شده است. سابقه ی تولید پوشاک حاضر و آماده به زمان پس از جنگ جهانی اول باز میگردد. در جریان جنگ جهانی اول کارخانجات و تولیدی های کوچک به منظور تولید اونیفورم های نظامی به کار گرفته شدند. آن ها در روند این ماجرا فناوری های جدید را به کار گرفتند، ظرفیت های تولید خود را افزایش داده و به صنایع باثبات تر و موثر تری تبدیل شدند تا بتوانند برای جهان پس از جنگ، که در آن هزینه های زندگی بسیار پایین آمده بود و زنان کمابیش از آزادی های نوظهور خود در محل کار یا اوقات فراغتشان بهره مند شده بودند، پوشاک حاضر و آماده و با کیفیت تولید کنند.

در این سطح تولید، لباس بر طبق ویژگی ها و اندازه های یک مشتری خاص دوخته نمی شود اما با این وجود تولید کنندگان پارچه ها و الگوها را با دقت نظر زیادی انتخاب می کنند. لباس های حاضر و آماده در سایز های مختلف و استاندار طراحی و تولید می شوند. برای تولید این لباس ها از تکنولوژی سریع و پیشرفته استفاده می شود که این کار باعث کاهش هزینه ها و پایین آمدن قیمت پوشاک نسبت به نسخه سفارشی آنها می شود. خانه های مد در نمایش های فصلی مد از جمله هفته مد نیویورک که معمولا در فوریه برگزار می شود پوشاک حاضر و آماده را به نمایش می گذارند.

مفهوم طراحی و سودمندی

مد به عنوان یک هنر، هنری کاربردی محسوب می شود. به این معنا که زیبایی شناسی را با آیتم کارامدی در هم آمیخته است. علاوه بر انتخاب پارچه و دیگر متریال که تضمین کننده کیفت محصول نهایی است، احساس فرد هم در هنگام پوشیدن لباس باید در نظر گرفته شود. ارزش، کیفیت و ویژگی های مواد هم از اهمیت زیادی برخوردار است. به طور مثال برای دوخت یک پیراهن ابریشمی، استفاده از روش های ظریف و دقیق الزامی است در حالی که برای تولید یک کت زمستانی با پارچه ابریشمی به ندرت از تزئینات ظریف استفاده می شود. ایده های طراحی اغلب به ترند های رایج مد بستگی دارد، که توسط طراحان محبوبی مانند Dolce and Gabbana یاlouis vuitton تعیین می شود.

 

همچنین بخوانید 

با نظریه های ترویج مد آشنا شوید

نگاهی کوتاه به سوزن‌دوزی سنتی ایران