انسان ها ده ها سال است که از LSD استفاده می کنند، اما متخصصان هنوز هم همه چیز راجع تاثیر اسید LSD بر مغز نمی دانند.

هنوز به نظر نمی رسد که LSD سلول های مغزی را از بین ببرد. حداقل، نه بر اساس تحقیقات موجود. اما قطعاً LSD تاثیرات عمیقی بر مغز دارد.



 تاثیر اسید LSD بر مغز به صورت کوتاه مدت چیست؟

LSD بر گیرنده های سروتونین در مغز تأثیر می گذارد. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که در هر قسمت از بدن، از خلق و خوی و احساسات گرفته تا مهارت های حرکتی و دمای بدن، نقش دارد.

طبق یک مطالعه، LSD همچنین باعث ایجاد تغییر در جریان خون و فعالیت الکتریکی مغز می شود. همین مطالعه  افزایش مناطق ارتباطی در مغز در اثر LSD را گزارش کرده است.

همه ی این اثرات بر مغز می تواند منجر به:

  • تکانشگری
  • تغییرات سریع خلق و خوی که می تواند از سرخوشی تا ترس و پارانویا متغیر باشد
  • تغییر احساس فرد از خود
  • توهم
  • سینستزیا یا حس آمیزی
  • افزایش فشار خون
  • افزایش سرعت ضربان قلب
  • افزایش درجه حرارت بدن
  • تعریق
  • بی حسی و ضعف
  • لرزیدن

اثرات LSD در طی 20 تا 90 دقیقه پس از مصرف شروع می شود و می تواند تا 12 ساعت ادامه یابد. اما مانند هر ماده دیگری، هرکس واکنش متفاوتی نشان می دهد. مقدار دوز مصرفی، شخصیت و حتی اطرافیان فرد روی تجربه اش تأثیر می گذارند.

 تاثیر اسید LSD بر مغز به صورت بلند مدت چیست؟

تاکنون شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهد LSD تأثیرات طولانی مدت بر مغز دارد. افرادی که از LSD استفاده می کنند می توانند به سرعت تحمل ایجاد کنند، بع این معنی که برای رسیدن به تأثیرات دلخواه، باید دوز بیشتری را مصرف کنند. اما حتی این تحمل نیز کوتاه مدت است، به این معنی که معمولاً هنگامی که استفاده از LSD برای چند روز قطع شود، برطرف می شود.

استثنای بزرگ در اینجا ارتباط بین استفاده از LSD و سایر توهم زا ها و ایجاد روان پریشی و اختلال ادراک مداوم توهم (HPPD) است.

روان پریشی

روان پریشی اختلال در افکار و ادراک، و تغییر حس واقعیت سنجی است. روانپریشی تشخیص واقعیت را از خیال، دشوار می کند. ممکن است چیزهایی که واقعی نیستند را ببینید، بشنوید یا باور کنید.

LSD و سایر مواد می توانند خطر ابتلا به روان پریشی را در افرادی افزایش دهند که در حال حاضر خطر بیشتری برای ابتلا به روانپریشی نسبت به سایرین دارند. در یک نظرسنجی بزرگ هیچ ارتباطی بین مواد توهم زا و روان پریشی یافت نشد. این بیشتر نشان می دهد که عناصر دیگری نیز در این ارتباط وجود دارد، از جمله شرایط سلامت روان موجود و ریسک فاکتورها.

اختلال ادراک مداوم توهم (HPPD)

HPPD یک بیماری نادر است که شامل تکرار فلاش بک ها می شود، که بعنوان تجربه دوباره ی برخی از اثرات موادتوهم زا توصیف شده است. اینها ممکن است شامل احساسات یا جلوه های بصری در سفر (trip) باشد.

بعضی اوقات، این فلاش بک ها دلپذیر هستند و احساس خوبی دارند، اما گاهی اصلا خوشایند نیستند. مخصوصا اختلالات بینایی می تواند نگران کننده باشد و در فعالیت های روزانه تداخل ایجاد کند.

در اکثر موارد، فلاش بک های مربوط به LSD یک یا دو بار، معمولاً چند روز بعد از استفاده، اتفاق می افتد، اگرچه می توانند هفته ها، ماه ها و حتی سال ها بعد نیز ظاهر شوند.

علت این بیماری هنوز مشخص نیست. افرادی که خودشان یا یکی از اعضای خانواده شان از قبل بیماری های زیر را داشته اند، مستعد تر هستند:

  • اضطراب
  • وزوز گوش (زنگ در گوش)
  • مسائل مربوط به تمرکز
  • چیزهای شناور در چشم

سفرهای بد هیچ ارتباطی با ادراک مداوم توهم ندارد. این یک عقیده رایج است که یک سفر بد باعث HPPD می شود، اما هیچ مدرکی برای پشتیبانی از  آن وجود ندارد. 

افسانه ای قدیمی وجود دارد که می گوید LSD می تواند باعث آسیب دائمی مغز یا سفر بی پایان شود. براساس مطالعات موردی و تحقیقات دیگر در مورد LSD ادراک مزمن توهم تنها اثر شناخته شده LSD است که هیچ شباهتی به این افسانه ندارد.

آیا واقعاً می تواند بخش هایی از مغز را ترمیم کند؟

یک مطالعه آزمایشگاهی روی حیوانات نشان داد که میکرودوزهای LSD و سایر مواد روانگردان ساختار سلولهای مغزی را تغییر داده و رشد سلولهای عصبی را تقویت می کنند. این قابل توجه است، زیرا افراد مبتلا به اختلالات خلقی و اضطرابی غالباً دچار کوچک شدن نورونها در قشر جلوی مغز می شوند. این بخشی از مغز است که مسئول احساسات است.

اگر همین نتایج مشابه در انسان تکرار شود (تأکید بر “اگر” است)، LSD ممکن است به معکوس کردن روند کمک کند، در نتیجه باعث بهبودی در مورد طیف وسیعی از شرایط سلامت روان خواهد شد.