جدایی فیزیکی و ارتباطات دیجیتالی بر روی رضایت ما از روابط مان تاثیر گذارند! داشتن روابط برای سلامتی و رفاه کودکان و بزرگسالان ضروری است. و جدایی برای انسان ها استرس زا است. حتی در اوایل زندگی روابط برای بقای ما امری بسیار ضروری محسوب می شود. اگر نوزاد انسان از والدین و یا مراقبش جدا شود دچار اضطراب جدایی می شود و به مراتب با رفتارهایی مثل گریه، پریشانی خود را ابراز می کند.

بر اساس تحقیقات پیشگام جان بالبی در مورد رشد و دلبستگی کودک، اضطراب جدایی یکی از چهار ویژگی از سبک های دلبستگی است.بزرگسالان هم در برابر جدایی طولانی مدت از شخصیت های دلبستگی خود مقاومت نشان می دهند (مثلا شریک عشقی شان). تحمل طولانی مدت جدایی برای رفاه و سلامتی افراد مضر است.

تاثیر جدایی فیزیکی بر روابط

افرادی که با هم در رابطه هستند، سیستم های بیولوژیکی و روانشناختی یکدیگر را تنظیم می کنند (مثلا چرخه خواب، هورمون ها، اشتها و حتی دمای بدن). با اینکه جدایی فیزیکی در بعضی موارد باعث پاسخ های استرس آمیز در فرد می شوند، در موارد اندکی هم این امر باعث اختلال در تنظیمات بدن می شود. و با توجه به ارتباط بین سیستم های مختلف فیزیولوژیکی (مانند خواب) و سلامتی، جدایی فیزیکی می تواند از لحاظ فیزیولوژیکی برای سلامتی فرد مضر باشد.


همچنین بخوانید:علت خیانت خانم ها چیست ؟ آیا به خیانت کردن فکر کرده اید؟


با این حال اظهار می کند که این کاهش هم تنظیمی، همیشه برای سلامتی مضر نیست. حتی ممکن است سودمند باشد. برای مثال: هماهنگی پاسخ های استرس در زوج ها اغلب احساسات منفی را در طول زمان های استرس زا افزایش می دهد. بنابراین، او معتقد است که جدایی با عواقب مثبت و منفی همراه است.

در واقع، تحقیقات قبلی نشان داده است که بسیاری از زوج هایی که زمان زیادی را باهم بوده اند، سطح بالایی از رضایت از رابطه را تجربه می کنند. با این وجود، این داده ها احتمالا از زوج هایی که از کارایی بالاتری برخوردار هستند و بیشتر باهم در ارتباط اند گرفته شده است و در وهله ی اول احساس امنیت کافی را در روابط شان احساس می کنند و همچنین احتمال داشتن رابطه ای از راه دور را پذیرا شده اند.

به طور کلی، تحقیقات نشان می دهد که روابط از راه دور که با تماس و ارتباط بیشتر (مثلا تماس های تلفنی طولانی مدت و تماس تصویری با مخاطب به طور منظم) همراه هستند، از رضایت بیشتری برخوردار هستند. این یافته ها با تئوری دلبستگی و تأکید بر نقش صمیمیت و نزدیکی در رضایت از رابطه موافق است.


مرتبط: اشتباهات رایج در پیام دادن که باعث از بین رفتن روابط تان می شوند !


با وجود این با توجه به پتانسیل ارتباطات دیجیتالی (پیامکی یا تصویری) و یا شبکه های اجتماعی، برای افزایش رضایت زوج هایی که از هم فاصله دارند. این سوال مطرح می شود که آیا رابطه ی زوج هایی که تماس مستقیم باهم ندارند، به جایی خواهد رسید؟

یافته های قبلی از این دیدگاه پشتیبانی می کند که حضور فیزیکی افراد دیگر برای ایجاد سبک دلبستگی مهم است. اما هنگامی که این سبک ایجاد می شود، دیگر انواع ارتباط ها (به عنوان مثال، تماس های تلفنی، پیامکی یا تصویری) ممکن است برای نگه داشتن این ارتباطات کافی باشد.

با این حال باید توجه داشته باشیم که این ارتباطات دیجیتالی و اینترنتی، کیفیت رابطه ی فیزیکی واقعی را نخواهد داشت. علیرغم حفظ احساس رضایت اولیه، ارتباطات دیجیتالی نمی توانند مانع این شوند که زوج های دور از هم، به تدریج “دلبستگی اولیه” خود را به افرادی که به طور فیزیکی در دسترس هستند انتقال ندهند. (مثل دوستان و همکاران).

در ادامه بخوانید:  تاثیر شبکه های اجتماعی بر روابط زناشویی چگونه است؟