تاکسی های پرنده در راهند….

در این گزارش به تاکسی های پرنده و انواع آنها اشاره میکنیم. گذشتن از یک ترافیک فوق فشرده تنها با خبر کردن  تاکسی های پرنده بزودی امکان پذیر می شود.

شرکت های بزرگ مسافر بری مانند اوبر و بویینگ مبالغ بسیار هنگفتی را در راستای جا به جایی مسافران با تاکسی های پرنده سرمایه گذاری کرده اند.

بیشتر این تاکسی های پرنده امروزی شبیه به هواپیما ها و بالگرد های کوچکی هستند که مردم را به فرودگاه و سواحل و سایر مقاصد در عین راحتی می رسانند. این تاکسی های پرنده از زمان صرف شده برای سفر می کاهند.

چرا تاکسی پرنده؟

پرواز های هوایی عمومی با شرکت های مسافر بری بزرگ ممکن است به اندازه کافی کارایی نداشته باشد. چرا که باید از قبل بلیط  رزرو کرد و اغلب اوقات پرواز ها تاخیر دارند.

شرکت های هواپیمایی هم اکثر اوقات تحت فشار هستند که ظرفیت هواپیما را پر کنند. همین عامل موجب می شود مسافران برای پرواز به مقاصد مورد نظرشان برنامه ریزی پیچیده ای داشته باشند.

علاوه بر این بعضی شهر ها اینقدر پر جمعیت هستند که سفر از نقطه ای به نقطه ی دیگر ممکن است ساعت ها طول بکشد.

به ساعت های شلوغی در منهتن و یا ترافیک قفل شده ی بانکوک فکر کنید. همین جاست که اهمیت تاکسی های پرنده مشخص می شود.

تاکسی های پرنده گزینه ای جایگزین شرکت های هوایی و بزرگراه های شلوغ برای پولدارهاست. تاکسی های پرنده برای مسافران برنامه های قابل انعطاف تر دارند، از جمله ایستگاه های بیشتر برای سوار و پیاده شدن.

برای شرکت های هواپیمایی یا شرکت های تاکسی رانی ، اجرایی کردن پروژه تاکسی پرنده بسیار کم هزینه و با صرفه خواهد بود.

کجا پیاده میشوید؟

سناریوی ارائه شده توسط شرکت آلمانی ولوکوپتر اینگونه بیان میکند که فرودگاه هایی برای فرود آمدن در اطراف شهر ها ساخته شود.

تاکسی های پرنده در این فرودگاه های ساخته شده توسط شرکت فرود آمده ، مسافران با سرعت چک شده و سوار می شوند.

ولی تاکسی های پرنده در واقع برای آینده طرح ریزی شده اند. در آینده این تاکسی های پرنده قادر خواهند بود در جای پارک ماشین ها پارک کنند و مسافران را سوار و پیاده کنند.

برای اتفاق افتادن چنین آینده ای تکنولوژی  باید به سرعت پیشرفت کند، سایز بال های بالگرد هایی که به صورت افقی بلند می شوند و فرود می آیند به شدت کاهش پیدا کند تا بتوان از این تاکسی ها در مراکز شهر ها با امنیت خاطر استفاده کرد.

با تاکسی های پرنده آشنا شوید

ولوکوپتر 2 ایکس که در میان شرکت های سازنده ی تاکسی های پرنده از پیشگامان محسوب می شود یک وسیله ی نقلیه  شبیه به هلی کوپتر است که برای جا به جایی مسافران در سنگاپور در سال 2020 طراحی شده است.

در ادامه بخوانید » راه حل دانشمندان برای تولید برق از سایه 

این بالگرد تخم مرغ مانند تنها ظرفیت دو نفر را دارد ، یک خلبان و یک مسافر، یک نور گیر بزرگ در بالا داشته و دارای 18 پره ی چرخنده است.

با در نظر داشتن محیط زیست این بالگرد یک ماشین دوستدار محیط زیست بوده و کاملا با الکتریسیته کار می کند، 9 باتری قابل شارژ داشته و در عرض 1 دقیقه باتری ها را می توان جا به جا کرد.

جت های لیلیوم

در مقایسه با ولوکوپتر ها که تنها قابلیت جا به جایی یک مسافر را دارند جت های الکترونیکی لیلیوم به عنوان حریفی قدر قابلیت جا به جایی 5 مسافر را هم دارند.

برخلاف ولوکوپتر، لیلیوم کاملا شبیه به یک هواپیمای معمولی است. بال ها مجهز به چرخنده های مورب هستند و 36 موتور جت برای پرواز و فرود بصورت افقی تعبیه شده است.

مشکلات

سنگین تر بودن این هواپیمای 5 نفره نسبت به ولوکوپتر 2 نفره به این معنی است که این هواپیما بسیار هم پر سر و صدا تر است. چیزی که در مراکز عمومی اصلا مورد قبول نیست.

اوبر الویت

غول شرکت های مسافری ، اوبر، در حال استفاده از منابع و مهندسینش است تا پایه و اساس مناسبی برای تاکسی های پرنده فراهم کند .

آنها با ناسا قرارداد امضا کرده اند تا در زمینه قوانین مربوط به تاکسی هایی پرنده با هم همکاری داشته باشند. سایر شرکت ها هم در این مورد با اوبر همکاری می کنند مانند بویینگ و آرورا.

این همکاری در راستای جا به جایی مسافرین بین فرودگاه های منهتن و جان اف کندی است. ایده ی اصلی برقراری یک شبکه ی تجاری  بین هواپیماهاست .

امری که امیدوارانه انتظار میرود تا دهه آینده قابلیت اجرا داشته باشد. علاوه بر این اوبر در تلاش است بالگرد اوبر ایر 4 نفره را تا 2023 به آسمان بفرستد.

منتظر چه هستیم؟

کنترل ترافیک در یک منطقه ی شهری خودش موضوع پیچیده ای است که به تازگی مورد بررسی سازمان یافته قرار گرفته چه برسد به کنترل هوایی در یک منطقه ی پروازی!

تاکسی های پرنده یعنی هزاران وسیله نقلیه که در فضای هوایی یک منطقه ی شهری رفت و آمد می کنند.

مسئولان در این فکر هستند که چطور می شود این حجم از تاکسی ها ی پرنده را مدیریت کرد؟ چطور این تاکسی ها در مناطق فشرده ی شهری فرود بیایند.

ساختمان های بلند و شرایط آب و هوایی و جلوگیری از تصادفات همگی مسائل بغرنج در این باره هستند. این ها همان نقاط کلیدی هستند که اوبر با همکارب ناسا در حال بررسی است.

«ناسا از همکاری با اوبر و سایر شرکت ها بسیار خرسند است . ما در حال بررسی نکات کلیدی و مخاطره آمیز این صنعت و انجام دادن تحقیقات لازم در این زمینه هستیم.

روش های پیشرفت در این راستا را بررسی کرده و نکات کلیدی را مشخص می کنیم.» اینها گفته های جیسون شین دستیار پروژه های هوایی ناسا است.

مقبلولیت عام هم مسئله ی دیگری در این راستا است. امنیت موضوعی است که سازندگان و مهندسین برای مسافران تضمین میکنند.

به خصوص در مناطق پر جمعیت و هوای بد. مسافران از پای گذاشتن در ماشین های خود ران میترسند چه برسد به پای گذاشتن در تاکسی های هوایی خود ران.

جای تعجب نیست که این تاکسی های پرنده بسیار هم گران هستند به خصوص برای فرود. پیمودن مسیر از فرودگاه جان اف کندی تا منهتن با یک هواپیمای اوبر ممکن است برای هرمسافر 200 دلار هزینه داشته باشد.

بنابراین هر کسی نمی تواند از این تاکسی ها برای جا به جایی در اطراف شهر استفاده کند.