ده روز گذشته آمریکا شاهد اعتراضاتی برای مرگ جورج فلوید بوده است. با اینکه هزاران نفر از مردم جمع شدند تا در صلح و بدون خشونت در اعتراضات خشمشان را ابراز کنند، برخی از تظاهرات با آشوب و خشونت و درگیری شدید با پلیس، همراه بوده است. تحقیقات نشان داده‌اند که مردم به طور کلی خشونت در اعتراضات را بیهوده و عبث می‌دانند. پس چرا در بعضی موارد، خشونت در اعتراضات اتفاق می‌افتد؟ و در همین حالی که ما از خانه شاهد دور این اعتراضات هستیم، چه چیزی باعث می‌شود اولین افراد از خانه بیرون بزنند و به خیابان بروند؟
چرا بعضی از اعتراضات به خشونت می‌انجامند؟
تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که آمادگی مواجهه خشونت‌بار را دارند، از لحاظ روانی با افرادی که این آمادگی را ندارند متفاوتند. افرادی که آمادگی خشونت دارند، بیشتر نسبت به مخالفان سیاسی که آنها را مسئول اقداماتی نادرست می‌دانند، احساس حقارت نشان می‌دهند.
بیشتر بخوانید: نه به خشونت علیه زنان در ایران ؛ مشکل در ایران رو به وخامت است!!!
در ایالات متحده، عده‌ای معتقدند که خشونت در اعتراضات خیابانی، نتیجه‌ی یأسی عمیق و درماندگی است که فکر می‌کنند هرگز چیزی عوض نخواهد شد. تحقیقات روانشناسی این تحلیل را تأیید می‌کنند. وقتی مردم امیدی به شنیده شدن صدایشان نداشته باشند، دست به خشونت در اعتراضات می‌زنند. در چنین شرایطی، فکر می‌کنند که “چیزی برای از دست دادن” ندارند.
مداخله‌ی شدید پلیس می‌تواند منجر به خشونت در اعتراضات شود
عامل کلیدی دیگری در اینجا نهفته است. احساس نا امیدی و درماندگی، خود به خود به وجود نمی‌آید. این احساسات برخاسته از تعاملات بین مردم و گروه‌ها در دنیای واقعی هستند. با چندین دهه تحقیق درباره‌ی پلیس و شلوغی می‌دانیم که برخورد شدید و خشونت بار پلیس، عامل اصلی خشونت در اعتراضات است. چنین تجربه‌هایی مردم را به سمت بازبینی تعاریف خود از اهداف گروه معترض سوق می‌دهد.
در ادامه بخوانید » توییتر علیه نژادپرستی و جنگ پنهان شبکه های اجتماعی با دونالد ترامپ!
طی هفته‌ی گذشته، افرادی که در ابتدا به عنوان یک حق مشروطه، به طور مسالمت‌آمیز اعتراض خود را ابراز کردند، متوجه شدند که اکنون دشمن دولت به حساب می‌روند، مخالفانی در کشور خودشان. تحت این شرایط، اهداف اعتراضات به طور ناگهانی معنای وسیع‌تری پیدا کرده است.
معترضین می‌توانند تاکتیک خود را عوض کنند
یکی از چیزهایی که باعث تحقیر شدن افراد می‌شود، توهین به امنیت و اهدافشان است. بنابراین، حتی اگر مردم تصور کنند که اعتراضشان موثر نیست، تحقیق ما نشان می‌دهد که وقتی یک فرد صاحب قدرت فاسد و بی‌اخلاق به نظر برسد، برخوردهای آنها هم تغییر می‌کند. به عبارت دیگر، حتی ممکن است بیشتر معترضین خشونت را بیشتر از این می‌پذیرند که دولت واکنشی نامناسب و غیرقابل‌توجیه نشان دهد.
بیشتر بخوانید: خشونت خانگی در قرنطینه رو به افزایش است!!
اصلاً چه چیز باعث می‌شود مردم اعتراض کنند؟
با توجه به محدودیت‌های اخیر در تجمعات عمومی، چه کسی فکرش را می‌کرد که در حین یک پاندمیک کشنده، شاهد یک جنبش همبستگی جهانی در این مقیاس باشیم؟ مدت‌هاست که رویدادهای خاص توانسته‌اند به عنوان نقطه آغازی برای جنبش‌های عمومی باشند. اقدام فعال آمریکایی، روزا پارکس را به خاطر بیاورید، سال 1955 در آلاباما از بلند شدن از روی صندلی اتوبوس خودداری کرد و حاضر نشد جای خودش را به مرد سفیدپوست بدهد، الهام‌بخش افراد زیادی شد تا در برابر قوانین نژادپرستانه‌ی آن زمان ایستادگی کنند. وقتی محمد بوعزیزی، میوه فروش تونسی در دسامبر 2010 خودش را به آتش کشید تا به فساد و آزارهای پلیس اعتراض کند، اقدام او پایه‌گذار اعتراضاتی در راستای بهار عربی شد.
تحقیق نشان می‌دهد دلیل شرکت کردن افراد در یک اعتراض این است که از نابرابری و بی‌عدالتی اعمال شده علیه گروه‌هایی خمشگین‌اند که به آنها متعهدند و باور دارند با اتحاد، می‌توانند تغییری ایجاد کنند. در قرن بیست و یکم، رویدادهای خاص و واکنش‌ها ما به آنها، در عرض چند ساعت در کل دنیا به صورت آنلاین دیده می‌شود و با میلیون‌ها نفر به اشتراک گذاشته می‌شود.
بیشتر بخوانید: بازی های ویدیویی خشن باعث رفتارهای خشونت آمیز می شوند؟
تعامل آنلاین باعث ایجاد خشم شدید و هدفی مشترک می‌شوند
این تعاملات آنلاین، چیزی بیشتر از حرف و صحبت‌اند. تعاملات آنلاین درباره‌ی بی‌عدالتی می‌توانند وسیله‌ای باشند که از طریق آن، تعهداتی در راستای اعتراض شکل گرفته و پیش برده شود. تعامل آنلاین مردم، خشم و صدایی همگانی ایجاد می‌کند و به مردم می‌فهماند که اگر “با هم” متحد شویم، همه‌چیز را می‌شود تغییر دهیم. افرادی که به صورت آنلاین درباره‌ی کشته‌شدن سیاه‌پوستان به دست پلیس صحبت می‌کنند بیشتر مایل می‌شوند در تظاهرات شرکت کنند، مخصوصا اگر در منطقه‌ای باشند که این اقدامات نژادپرستانه‌ی پلیس، بی‌سابقه نبوده است.
در استرالیا چه می‌گذرد؟
جنبش اعتراضی جورج فلوید به استرالیا هم رسیده است.
از قبل، تعدادی اعتراض مسالمت‌آمیز در استرالیا برای اعتراض به مرگ بومیان در بازداشت و حمایت از شعار جان سیاه‌پوستان مهم است شکل گرفته است و همین آخر هفته، اعتراضات دیگری انجام خواهند شد.
اینکه چگونه استرالیایی‌ها در کشورشان به نژادپرستی واکنش نشان می‌دهند، برای مردم این کشور به تمام شیوه‌های جمعی و فردی مهم است، اما مقامات باید بدانند: واکنش‌های خشونت بار و خشونت در اعتراضات، در عوض اعتراض مسالمت‌آمیز منجر به خشونت‌های بیشتری خواهد شد.
