در این مطلب سعی میکنیم به طور مختصر سریال انیمیشنی Love Death And Robots رو بهتون معرفی کنیم، پس با ما همراه باشید! اگه قصد دارید پیشرفت های حوضه انیمیشن رو ببینید و میخواید بدونید از آخرین باری که انیمیشنی رو دیدید، چقدر به واقعیت نزدیکتر شدن، سریال Love Death And Robots مخصوص شماست! اگه دنبال غافلگیری هستید و میخواید پایان هر قسمت مشت محکمی توی صورتتون بخوره، «عشق، مرگ و ربات ها» مخصوص شماست! اگه زمان کمی دارید و توی همین زمان کم دنبال بهترین گزینه میگردید، ایندفعه هم انگار Love Death And Robots رو برای شما ساختن!
پنج دلیل برای اینکه باید سریال انیمیشنی Castlevania را ببینید!
برترین سریال های جنایی که باید ببینید ؛ از هانیبال تا کاراگاه حقیقی!
نقد و بررسی سریال The Mandalorian ؛ جنگ ستارگان به سبک وسترن!
نقد و بررسی سریال The Witcher ؛ ویچری برای تمام فصل ها!
حالا اصلا این «عشق، مرگ و ربات ها» چیه که داریم حرفش رو میزنیم؟ این سریال انیمیشنی یکی از محصولات جذاب نتفلیکس در سال 2019 بود که سر و صدای زیادی هم به پا کرد.این سریال انیمیشنی توی دسته ی سریال های آنتالوژی قرار میگیره و هر قسمت از اون روایتگر یک داستان عجیب، خشن و بزرگسالانه ایه که به صورت انیمیشن در اومده. در ادامه با ما همراه باشید تا پنج دلیل برای دیدن این سریال بهتون بدیم.
نقطه اوج انیمیشن سازی در زمان حال رو میتونید توی Love, Death And Robots پیدا کنید!
اولین نکته ای که از همون قسمت اول چشمتون رو میگیره، گرافیک فک برانداز در انیمیشن ها، و طراحی های فوق العاده در انیمیشن های دوبعدی این سریاله. نکته ای که خودش به تنهایی جزو بزرگترین نکات قوت سریال قرار میگیره و نشون میده که نتفلیکس سر این سریال خرج زیادی کرده. کار تا جایی پیش میره که به شخصه سر یکی دو قسمت شک کردم که دارم یک انیمیشن میبینم یا فیلم لایواکشن!
تلفیق استفاده از بروزترین تکنولوژی های حال حاضر، به علاوه طراحی های دستی ای که واقعا چشم نواز هستند (به ویژه در اپیزود Good Hunting که اپیزود مورد علاقه خود منه)، باعث شده هر قسمت از این نظر حرفی برای گفتن داشته باشه.
تنوع، عاملی که وجودش باعث میشه هیچوقت خسته نشید!
هر قسمت از «عشق، مرگ و ربات ها» به دست یک تیم متفاوت خلق شده و این باعث به وجود اومدن عنصر تنوع در سریال شده. شما هر سبک انیمیشن سازی رو تنها یک یا فوقش دوبار در سریال میبینید و در تمام هجده قسمت سریال، مدام در حال پریدن از این سبک به اون سبک هستید و جالب هم اینکه به هیچ وجه این متفاوت بودن قسمت ها باعث شلختگی نشده.
این تنوع فقط توی سبک طراحی دیده نمیشه؛ بلکه توی داستان، شیوه روایت و حتی مضمون کلی هم دیده میشه که باعث شده به هر قسمت جور دیگه ای فکر کنید، یا اینکه وقتی میگیم «عشق، مرگ و ربات ها» هر دفعه یاد یک قسمت ویژه نیوفتید و به نسبت شرایط توی اون لحظه، قسمت های مختلفی رو به یاد بیارید.
یک خصوصیت مثبت دیگه ای که این تنوع با خودش به همراه آورده هم اینه که بعد از قسمت های سنگینتر (مثل Zima Blue)، سریال با چند قسمت که دارای اکشن بیشتری باشن بهتون یه وقت استراحت کوتاه میده تا یه وقت کم نیارید و برای ادامه دادن هنوز هم مشتاق باشید.
اسامی بزرگی پشت «Love, Death And Robots» قرار گرفتن!
تیم میلر و دیوید فینچر! هر دو این اسم ها برای سینمادوستان آشنا هستن. تاثیری که این دو شخص بر روی سریال به عنوان تهیه کنندگان اجرایی گذاشتن واقعا غیر قابل انکاره. تیم میلر که خشونت بسیار زیاد اون توی ددپول رو همه ما به خاطر داریم، این دفعه خشونت خونین خودش رو با مضامین متفاوتی مخلوط کرده و در این سریال به نمایش در آورده.
دیوید فینچر هم که هرجا سخن از داستان های پیچیده و پایان های فک برانداز باشه، اسمش میدرخشه. کدوم یکی از ما میتونه پایان فیلم های Seven (هفت) و Fight Club (باشگاه مبارزه) رو با اون غافلگیری پایانیشون فراموش کنه! حالا هم امضای فینچر و میلر رو به راحتی میشه در «عشق، مرگ و ربات ها» دید که خودش به تنهایی میتونه بزرگترین دلیلتون برای دیدن سریال باشه.
زمان هر اپیزود، مخصوص کساییه که دنبال یک تجربه کوتاه لذت بخش میگردن!
کلا مدت زمان هر قسمت از سریال بین پنج دقیقه تا نزدیکای بیست دقیقه متغیره؛ پس لازم نیست وقت زیادی پای سریال بزارید و اگه خیلی عجله دارید، توی یک روز میتونید تمومش کنید (که البته من این روش رو پیشنهاد نمیکنم). مدت زمان کم هر قسمت باعث شد تا سر چند قسمت حسرت بخورم که چرا از روی فلان قسمت یک انیمیشن بلند ساخته نمیشه که یک ساعت یا بیشتر ما رو توی خودش غرق کنه!
اما کوتاه بودن مدت زمان قسمت ها ضربه ای به سریال نزده و در اکثر قسمت ها، داستان کاملا به شیوه مطلوبی روایت میشه. فقط بعضی قسمت ها میتونستن وقت بیشتری داشته باشن تا به داستان خودشون جزئیات بیشتری بدن. البته که تک و توکی ا قسمت ها حتی همین زمان هم از سرشون زیاد بود (مثل اپیزود Alternate Histories). به طور کلی مدت زمان قسمت های «love death and robots» نکته مثبتی تلقی میشه که باعث شده تا مخاطبین بیشتری به سریال جذب بشن.
ایده ها و داستان های جذابی که شما رو میخکوب میکنند!
ایده های پشت داستان هر قسمت اکثرا جدید هستن یا حداقل اگه جدید نیستن هم به شیوه متفاوتی بهشون نگاه شده و یا روایت شده. مثلا ما توی خیلی از فیلم ها و سریال ها، آخرالزمانی رو دیدیم که انسان ها رو نابود کرده، و ما توی اپیزود Three Robots هم با یه همچین داستانی سر و کار داریم؛ اما سریال بجای یک روایت کلیشه ای از این ماجرا، ما رو با سه ربات بامزه همراه میکنه تا توی این دنیای آخرالزمانی دور بزنیم و خنده دار ترین لحظات سریال رو ببینیم.
برای جمع بندی میشه گفت که سریال انیمیشنی Love, Death And Robots سریالیه که حتی اگه طرفدار سبک و سیاق اون نباشید، با توجه به مدت زمان کم هر قسمت، دیدنش ضرری بهتون وارد نمیکنه، ولی ندیدنش میتونه باعث بشه هرجا که بحث انیمیشن ها و پیشرفت هاشون وسط کشیده میشه، چند قدم عقب برید و با خودتون بگید «ای کاش دیده بودمش».
ممنون از اینکه با ما همراه بودید. توی این مطلب سعی شده بود که به صورت مختصری سریال انیمیشنی love death and robots بهتون معرفی بشه. آیا راضی بودید؟ حتما نظرات و پیشنهاداتتتون رو با ما درمیون بزارید.
