فیلم عرق سرد به کارگردانی سهیل بیرقی همانند فیلم قبلی این کارگردان به معضلات زنان میپردازد. با ما در نقد و بررسی فیلم عرق سرد همراه باشید.
اولین فیلم سهیل بیرقی یعنی “من” فیلمی گفتگو محور بود با قهرمان زنی عجیب. در واقع این فیلم ساختار متفاوتی داشت ولی چون اولین کار بیرقی بود نمیشد شناخت درستی از چهارچوب کاری این کارگردان دریافت کرد.
ولی فیلم عرق سرد فیلمی که این روزها وارد نمایش پخش خانگی شده فیلمیه که نشون میده بیرقی کارگردانی دغدعه منده و سینما رو نه صرفا برای ساخت فیلم بلکه برای بیان دغدغه های فکری خودش انتخاب کرده.
در ادامه بخوانید »
نقد و بررسی فیلم قصر شیرین ؛ فیلمی با درخشش حامد بهداد
شروع این فیلم با پاهای متورم افروز کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان شروع میشه. پاهایی که معلومه تحت فشار زیادی بوده و قراره کارهای بزرگی انجام بده.
چسب زخمی که روی تتوی دست افروز زده میشه نشون دهنده ی اینه که محدودیت ها نه فقط داخل زمین بلکه تا رختکن هم ادامه داره.
بی تردید میتونم این جمله رو بنویسم که باران کوثری یکی از بهترین بازی های خودش رو در چند سال اخیر در این فیلم انجام داد و به نظرم همونقدر که شخصیت افروز جسور و پر قدرت نشون داده شد باران کوثری هم جسورانه و دغدغه مند این نقش رو بازی کرد.
در ادامه ی نقد و بررسی فیلم عرق سرد با ما همراه باشید.
در این فیلم با شخصیت های متفاوتی روبه رو هستیم و بر خلاف خیلی از نقد هایی که به این فیلم شده به نظرم این فیلم در شخصیت پردازی بی نظیر عمل کرده.
یاسر یا امیر جدیدی که بی نظیر در این فیلم ایفای نقش کرد نقش مردی رو به تصویر کشید که بر خلاف ظاهر معقول و یا حتی فرا معقولی که از خودش در تلویزیون به عنوان مجری به تصویر می کشه روی تاریک دیگه ای هم داره.
من شخصیت یاسر رو شخصیت سیاهی نمیبینم. یاسر دست پرورده ی نظام مرد سالاره. کسی که در این نظام رشد کرده و به بلوغ رسیده. مردی که از کودکی بهش یاد داده شده و نه فقط خانواده، بلکه جامعه این رو بهش تلقین کرده که زن جاش توی خونست، پیشرفت زن و درآمد زن زنگ هشدار بزرگیه برای مرد، موفقیت زن مساوی با احساس حقارت مرده، مرد که نباید از زن پایین تر باشه و … و همه ی این ها چهارچوب ذهنی تمام مردهاییه که در این نظام مرد سالار به بلوغ رسیدند.
پس اگر یاسر نبود زنش، و پیشرفت زنی که دیوانه وار عاشقشه رو نمیخواد دلیلش دیوانگی نیست دلیلش احساس خطره، احساس خطری که همیشه بهش تلقین شده.
شخصیت مهم دیگه ی این فیلم سحر دولت شاهیه که اون هم به خوبی از عهده ی این نقش بر اومد. شخصیت زن در مقابل زن، که در جامعه ی ما به وفور دیده میشه.
زنانی که شبیه مردان در نظام مرد سالار به بلوغ رسیدند و اونقدر چشمان بسته ای دارند که حتی حقوق از دست رفته ی خودشون رو نمیبینند و به طور ناخوداگاه مرد رو برتر میبینند.
نقد های زیادی در رابطه با این فیلم وجود داشت که این فیلم به جای محوریت اصلی خودش وارد جریان یک ملودرام زناشویی ساده شده ولی به نظر من این سخت گیرانه ترین نقد به فیلمیه که هدفش نشون دادن پشت پرده ی زندگیه قهرمانانیه که شوربختانه جنس ضعیف جامعه نامیده میشن.
عرق سرد فیلمی پر جسارته. مسیری رو آغاز کرده که کاش سال ها پیش شروع میشد. نقد به قانون، قانونی که اجازه میده یک مرد قهرمان یک کشور رو از رسیدن به جایگاهش منع کنه.کسی که سال ها وقت و انرژی گذاشته واسه رسیدن به همچین جایگاهی.
ادامه ی نقد و بررسی فیلم عرق سرد
این فیلم نه تنها جسارت موضوعی داده بلکه جسارت ساختاری داره. صحنه ی نامحسوس لمس کردن زن و شوهر به دلیل محدودیت ها همیشه در فیلم ها دیده میشد.
اما بیرقی با نبوغ خودش جوری این صحنه ها رو به تصویر کشید که ما محدودیت ها رو فراموش کردیم و احساسش نکردیم. صحنه ی گرفتن دست یاسر و افروز داخل ماشین، یا صحنه ای که افروز برای یاسر قلیان اماده میکرد و نگاه یاسر و بعد از اون سکانس مسواک زدن افروز دقیقا اون چه رو که گذشت بهمون القا کرد و حتی احساس نیاز به دیدن اون صحنه های دیده نشده رو برامون جا نذاشت.
حتی نکته های ریز جالبی هم داشت که شاید از دید مخاطب عادی به چشم نیاد. مثلا جایی که دست افروز با تلاش زیاد هم به سری قلیان نرسید و در نهایت یاسر به راحتی اون رو برداشت دقیقا در یک صحنه خلاصه ی قصه ی زنان جامعه رو به تصویر کشید.
عرق سرد به طور اتفاقی شباهت زیادی به زندگی نیلوفر اردلان کاپیتان تیم فوتسال بانوان کشور داشت که در مسیر اعزام به بازی ها متوجه ممنوع الخروج شدن خودش توسط همسرش شد. و در نهایت با ایجاد تبصره در قانون برای زنانی که خروجشون از مرزهای کشور برای کشور منافع به همراه داره، همراه شد.
عرق سرد شاید ساختار فیلم های خوش ساخت و پرتکنیک رو نداشت اما تا آخر مسیر بیننده رو با خودش همراه می کنه و حتی بعد از دیدن این فیلم به فکر وادار می کنه.
اگر این فیلم رو ندیدید پیشنهاد می کنم از دستش ندید.
