فیلمی با موضوعی تکراری ولی ضعیف تر از آثار گذشته. با ما در نقد و بررسی فیلم پیلوت همراه باشید.
متاسفانه یا حالا بهتره بگم خوشبختانه من شانس دیدن این فیلم رو در سالن سینما نداشتم و در طول این مدت هر بار که برش های این فیلم رو در موزیک ویدیویی با همین نام از سینا سرلک میدیدم تصورم از فیلم یک فیلم فوق العاده تاثیر گذار و موفق بود.



نقد و بررسی فیلم پیلوت

ابراهیم ابراهیمیان،کارگردان فیلم های ارسال آگهی تسلیت و آدت نمی کنیم در جدید ترین اثر خودش ضعیف ترین اثر کارنامه ی کاری خودش رو ارائه داد.

موضوع فیلم با مرگ یک بچه شروع میشه ، بچه ای که در رابطه ی از هم پاشیده ی پدر و مادر خودش در چهار سالگی زیر عمل قلب جون خودش رو از دست میده.
پدری که تا حالا تنهاشون گذاشته بوده بر می گرده با دوچرخه ای که پشت صندوق ماشینشه، در حالی که حتی نمی دونه مادرش اون رو برای جراحی اورده و متوجه میشه پسرش مرده و در تمام طول جریان فیلم شاهد کش مکش این زن و مرد بر سر جنازه ی بچه و محل دفن اونیم.

فیلم کاملا خامه. شخصیت ها به بار ننشستند.پدر بدون اشک و به راحتی با مرگ بچه اش کنار میاد، جوری که بیننده رو متعجب می کنه. این موضوع انقدر مهم و تاثیر گذاره که به نطرم حتی اگر کلیت فیلم بر همین اساس پیش میرفت موفق تر از این حال پریشانش میشد.

فیلم به بی راهه های زیادی رفت که بی علت بود و بیننده رو تو سرگدرگمی هایی باقی گذاشت که گاهی بیننده رو به بهتر شدن وضعیت فیلم امیدوار میکرد. مثلا رفاقت سعید با خواهر فهیمه قصه ای مبهم بود که هیچ تاثیری در روند فیلم نداشت. یا شک پرستار به باردار بودن فهیمه ذهن بیننده رو به سمت قصه ای هیجان انگیز و روابظ پنهان برد که در نهایت هیچ حرف دوباره ای ازش زده نشد.

این فیلم شاید تاکید به هیزم های داغ تر از اتیش زنذگی ها داشت. برادری که به خشم برادرش دامن میزد اما این دامن زدن از چه خشمی میومد یا برای چه دشمنی خاصی بود بسیار بد پرداخت شده بود. اگر قرار بود به رفاقت سعید و خواهر فهیمه و دشمنی سعید با پدر زن برادرش بود اصلا موفق نبود.



حمیدرضا اذرنگ، جواد عزتی، بهدخت ولیان و سعید آقاخانی و پانیبال شومون بازیگران این فیلم هستند. سعید آقا خانی طنز فیلم رو به دوش کشید طنز هوشمندانه ای که از بار تلخی محظ این فیلم تا حدودی کم کرد.

کارگردانی فیلم به نسبت فیلم نامه نمره ی قابل قبول تری رو دریافت می کنه، ما تلاش برای قاب های درست و خلاقانه میبینیم، بازی فوق العاده ی جواد عزتی که حالا به جرات میشه گفت یکی از برترین بازیگران مرد حال حاضر سینماس فوق العاده بود، اما هیچ کدوم از این ها نمی تونه ضعف فیلم نامه رو جبران کنه.

بازی بهدخت ولیان در نقش فهیمه فوق العاده بود و حیف این تیم قوی و بازی ها و کارگردانی خوب که با این فیلم نامه ی ضعیف به نابودی کشیده شد.

این فیلم با فروش ۵۸۹ میلیون تومنی در گیشه عملکرد متوسطی رو داشت و این عملکرد متوسط رو هم، مطمئنا به دلیل حضور و اسم بازیگران و کارگردانش به دست آورد، فروشی که به عنوان یک نمره ی منفی در کارنامه ی ابراهیم ابراهیمیان تا همیشه ثبت میشه.

فیلم پیلوت فیلمیه که می تونست حرف های زیادی برای گفتن داشته باشه. کاش، کاش که سینما گرانمون از تکرار دوری کنن و خلاقیت و شخصی سازی رو وارد کارهاشون کنن تا بتونیم شاهد کارهای موفق تری ازشون باشیم و از کسانی که توقع داریم این طور نا امید نشیم.

در ادامه بخوانید: