فیلم woman at war داستان زنی مبارز رو به تصویر می کشه. با ما در نقد و بررسی فیلم  woman at war همراه باشید.

فیلم موفق جشنواره ی کن ۲۰۱۸، اثری از “بندیکت ارلینگسون” شاید به نحوی در این اثر دنباله ی فیلم اسب ها و آدم ها رو برای مخاطبانش به تصویر کشیده. فیلمی که با تصویر برداری بی نهایت جذاب و چشم نواز، دقیقا بر اساس موضوعی که محوریت فیلم حول اون میچرخه طبیعت زیبای ایسلند رو بهمون نشون میده.



نقد و بررسی فیلم  woman at war

نقد و بررسی فیلم  woman at war

موضوع فیلم در رابطه با زنی قویه. زنی به نام هالا با بازی فوق العاده قوی “هالدرو گیرهاروسدوتیر” که در شهر خود سرپرستی گروه کر رو بر عهده داره. زنی که بر خلاف اون چه می بینیم اونقدر وسعت  قلبش زیاده که می خواد سرپرستی یه کودک بی سرپرست رو بر عهده بگیره. زنی که عاشق طبیعته، زنی که تمام خستگی ها و ضعف هاش رو با گذاشتن سرش روی چمن های زمین از بین میبره.

فیلم woman at war فیلمیه که در لحظات آغازین اون اولین نکته ای که بی نهایت توجهتون رو بهش جلب می کنه تصویر برداری هنرمندانه و بی نظیرشه. به تمام قواعد زیبایی شناختی در این فیلم به شدت پرداخته شده و روش کار شده.

در شروع فیلم زنی رو می بینیم با یه تیر و کمان بزرگ. در ابتدای فیلم گمراهیم، نمی دونیم این زن با اون تیر و کمان میخواد چه بلایی سر کابل های برق بیاره و در نهایت متوجه میشیم این زن مخالف سرسخت صنعتی شدن و صنایع سنگین در ایسلنده. عقاید این زن، عقایدی در رابطه با حفظ محیط زیسته. این که صنایع سنگین هزینه داره و این هزینه ی سنگین رو زمین باید بپردازه.



در طول این فیلم مبارزه ی زنی رو میبینیم که یه تنه برای عقاید خودش مبارزه می کنه و پیش میره.
در شروع فیلم سه نوازنده رو میبینیم. زنی از دوردست ها در وسط کادر طبیعتی زیبا به سمت مون میاد و وقتی به ما میرسه ازمون عبور می کنه و دوربین می چرخه و سه نوازنده رو بهمون نشون میده.
سه نوازنده ای که به ظاهر زن اونا رو نمیبینه، ولی در واقع شاید موسیقی ذهنش باشه که در موقعیت های مختلف اون رو میشنوه.

سه نوازنده ای که تا انتهای فیلم کنارمون می مونن و موسیقی فیلم رو جلوی چشمامون در یک حالت کاملا تئاتری برامون می نوازن و همین تجربه ی تئاتری در قالب فیلم تجربه ایه که اونقدر ها برای بیننده آشنا نیست، تجربه ی فوق العاده ایه که شاید باعث شه این فیلم در ذهن بیننده موندگار شه.

سه موزیسین به نام های دیوید پر جانسون، مگنس تریواسان الساسن و اومار گوجانسون و سه خواننده ی اوکراینی به نام های ایرینا دنیلکو، گالینا گونچارنکو و سوزانا کارینکو این تجربه ی خاص رو برامون رقم میزنن.

نقد و بررسی فیلم  woman at war

فیلمی پر از صحنه های خاص که از همون ابتدا خاص بودنش رو بهتون ثابت می کنه. زمانی که در ابتدای فیلم قرار داریم و هیچ چیزی از ماجرا نمی دونیم و زن تلاش می کنه از دست هلیکوپتر هایی که دنبالش می کنن نجات پیدا کنه و زیر سرپناه گیاهی قایم میشه، نزدیک بودن هلیکوپتر به زمین زن و ما با این که هیچ چیزی از داستان نمی دونیم دلهره ی جالبی رو به وجود میاره.

زن در حالی که کاری رو به نفع مردم و زمین انجام می داد، اما چون خلاف سیاست و تجارت بود، مجرم شناخته میشد و نه تنها سیاستمدارها بلکه مردم هم علیهش شده بودن. مثلا زنی که از گرون شدن قیمت کفش به خاطر جنایت های زن کوهی (هالا) شکایت می کرد یا مردمی که بهش لقب زن دیوونه رو دادن. و هالا زمانی که به مردی که تا آخر فیلم کمکش کرد پناه برد، با گفتن این جمله ها ما رو نسبت به این موضوع بیدار نگه داشت. “من مجرم نیستم، دارم جلوی خیانتی که علیهشون میشه رو میگیرم و از اعماق قلبم می دونم که کار درستیه.”



در سکانسی وارد خونه ی هالا میشیم، خونه ای که به دیوارش عکس گاندی و ماندلا نصب شده و این دو عکس عقاید این زن رو برامون به تصویر می کشه. زنی که اعمالش رو با یه خرابکاری سازمان یافته اشتباه گرفتن.

یکی از سکانس های فوق العاده ی این فیلم، زمان پخش اعلامیه های هالا از بالای یک ساختمان بود. زمانی که دلیل کارش رو برای مردم نوشت، زمانی که حالا موسیقی و خواننده ها برای اولین بار در صحنه با هم ترکیب میشن. خواننده هایی که با لباس های بومی خودشون آیین های کشور رو یادآور میشن و شاید به عبارتی آیین های زمین که با صنعتی شدن رو به نابودیه.

نقد و بررسی فیلم  woman at war

نقد و بررسی فیلم  woman at war

فیلم از نوازنده های خودش به صورت نامحسوس بازی و کمدی هم گرفت. وقتی سیگار میکشیدن، وقتی چتر باز می کردن، وقتی اونا هم تو توییتر اعلامیه ها رو چک می کردن و زمانی که نگران هالا میشدن.

نکته ی مهم دیگه در رابطه با نقش خواهر هالا که خود “گیرهاروسدوتیر” اون رو بازی کرده هستش. خواهری که کاملا شبیه هالاست با شخصیتی کاملا متفاوت از اون. هالا شخصیتیه که به جهان پیرامونش فکر می کنه و معتقده باید جهان رو تغییر بده و آسا کسیه که به درونیات خودش توجه می کنه و عقیده داره اگر حتی یک نفر تغییر کنه قدم بزرگی برداشته شده.

بی نهایت حضور این دو نفر کنار هم هنرمندانه به تصویر کشیده شده به طوری که حتی اگر ندونید که یک نفر نقش هر دو خواهر رو بازی می کنه به هیچ وجه نمی تونید از تصویر متوجه این موضوع بشید.



یادتون نره علاوه بر یک فیلم در رابطه با حفظ محیط زیست با یک فیلم فمنیستی هم مواجه ایم و این موضوع رو فیلم زمانی بهمون یاداوری می کنه که “سوین بیون” که احتمال داره پسر عموی هالا باشه، میگه “مردان اکراینی سخت کوش هستن” و با نگاهی که حالا بهش می کنه حرفش رو اصلاح می کنه و می گه همین طور زنان.

و همین صحنه بهمون میفهمونه نه فقط محیط زیست، بلکه مفاهیم بیشتری پشت این فیلم پنهان شده.
یکی از ویژگی های مهم این فیلم بر خلاف افت اندکی که در میانه ی راه شاهدش هستیم فیلم نامه ی جذابیه که تا انتهای فیلم نمی تونید حدسش بزنید.
فیلم زن مبارز تجربه ی بی نظیریه، تجربه ی جدید با حرف های جدید که در زیباترین حالت ممکن بهتون نشون داده میشه.
لذت دیدن این فیلم جذاب رو به هیچ وجه از دست ندید و نظرات خودتون رو هم با ما به اشتراک بذارید.