قسمت دوم سریال دراکولا
با نقد و بررسی قسمت دوم سریال دراکولا “دنباله سریال هیولا” در خدمت شما هستیم. این اپیزود، روند ناامید کننده ای رو به نمایش گذاشت که در ادامه به اون می پردازیم. با مجله وارونه همراه باشید.
نقد و بررسی قسمت دوم سریال دراکولا
در نقد قسمت اول، اشاره کرده بودم که سوال مهمی که “دراکولا” باید به اون توجه کنه، اینه که آیا می تونه در حد “هیولا” ظاهر بشه یا نه. آیا می تونه به همون اندازه یا حتی بیشتر در به دست آوردن دل مخاطب موفق باشه یا نه. جواب این سوال تا این لحظه، یه “نه” خیلی بزرگه که پژواک صداش چندین بار در گوش می پیچه.
سریال دراکولا تا الان دقیقا در نقطه ای قرار داشته که باید تمام تلاشش رو می کرده تا در جذب مخاطب موفق باشه: نقطه آغاز و مقدمه. برخلاف دو قسمت اول سریال هیولا که فارغ از اشکالات شون، می تونستن سرگرم کننده و قابل قبول ظاهر بشن و استفاده به جایی از طنز داشته باشن، سریال دراکولا عملا نه تنها داستان خاصی رو ارائه نمی ده، بلکه حتی خیلی اوقات به خاطر استفاده غلط از طنز (که فکر نکنم دیگه بشه اسم شوخی هایی که در دراکولا می بینیم رو طنز گذاشت) باعث سر رفتن حوصله مخاطب میشه.
همچنین بخوانید: 5 دلیل برای تماشای سریال Gun powder با بازی کیت هرینگتون
در مورد تفاوت یه موقعیت طنز و یه موقعیت کمدی در بررسی قسمت قبل توضیح داده بودم. یه موقعیت طنز خوب، علاوه بر اینکه دارای مفهوم و پیامی هست، دارای جذابیت برای مخاطب هم هست. جذابیت یه موقعیت طنز، بستگی داره به اینکه آیا اصل “هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد” در فیلمنامه رعایت بشه یا نه.
نقد و بررسی سریال دراکولا “قسمت دوم” – میزان جذابیت موقعیت های طنز
بنابراین توجه به موقعیت مناسب برای مطرح کردن شوخی خیلی مهمه. یه شوخی معنادار، زمانی میتونه بیشترین تاثیر رو روی مخاطب بذاره که در جای درست گفته بشه. که متاسفانه ما در قسمت دوم سریال دراکولا چنین چیزی رو نمیبینیم.
مثلا کجا؟ مثلا فلش بک مربوط به صحبت کامروا و ژاله. اینجا، هدف این بوده که با تورم شوخی بشه. و همه پیام این شوخی هم در طی یه دیالوگ مصنوعی به صورت کاملا مستقیم به مخاطب انتقال داده میشه. خب، اصلا تورم این وسط چی بود؟ ژاله خاطرات خوب گذشته و به یاد میاره که یکیشون صحبت درباره تورم بود. خب این بحث تورم اصلا هیچ پیش زمینه ای نداشته که مخاطب بخواد درک کنه اصلا چرا باید در این صحنه درباره این موضوع حرف زده بشه؛ اون هم در حالی که هیچ ربطی به ماجرای اصلی نداره! شخصا به عنوان تماشاگر اون لحظه احساس کردم صرفا به خاطر اینکه آدم با خودش بگه که: وای! چقدر رک و پوست کنده دارن حرف میزنن! این صحنه اضافه شده. وگرنه هیچ دلیل دیگه ای برای این بخش نامربوط وجود نداره.
نقد و بررسی قسمت دوم سریال دراکولا – عملکرد بازیگران
در دراکولا هم مثل هیولا شاهد بازی هایی اغراق آمیز هستیم. برخلاف هیولا، که بازی اغراق آمیز بازیگرانش، همونقدر که “اغراق آمیز” بود، همونقدر ملموس بود و به دل اکثر تماشاگران مینشست. اما در قسمت دوم دراکولا، برخی از بازی ها من رو آزار میدن. عملکرد بازیگران، نقش مهمی در این داره که بیننده یک کاراکتر رو به عنوان یه شخصیت تک بعدی بشناسه یا یه آدم واقعی. البته بازیگران تا اینجا قربانی فیلمنامه ضعیف شدن؛ که امیدوارم این مشکل به زودی حل بشه!
همچنین بخوانید: بررسی سریال Mindhunter ؛ درام پلیسی متفاوت به کارگردانی دیوید فینچر
تقریبا کل قسمت دوم، در آنچه خواهید دید اسپویل شده بود!
یه نکته مهم وجود داره که متاسفانه در ایران مثل تیتراژ زیاد بهش توجه نمیشه. و اون هم پیش نمایش ها هستن. شخصا از این متنفرم که در هر اپیزود یه سریال ایرانی، چندین ثانیه کشدار و عذاب آور آنچه گذشت، و آنچه خواهید دید داریم. که در آنچه خواهید دید، وقایع قسمت بعدی به معنای واقعی اسپویل میشن و در آنچه گذشت، مجبوریم گلچینی از دقایق قسمت قبلی ببینیم. که جذابیت چندان زیادی ندارن. وقتی که از این دو عنصر جذب مخاطب، به شکل اشتباهی استفاده میشه، تنها چیزی که بیننده باهاش روبرو میشه، چند دقیقه عذاب آوره. ارجاعتون میدم به انیمه های ژاپنی. شخصا از این متنفرم که هی مجبورم بهشون اشاره کنم، ولی اگه دقت کنید، “آنچه خواهید دید” های انیمه ها، کلا 10 ثانیه هستن! نهایتش چند ثانیه بیشتر! و با همین 10 ثانیه، همزمان که مخاطب رو تشنه قسمت بعد نگه میدارن، نکته کلیدی و خاصی رو هم اسپویل نمیکنن. اما قضیه برای سریال های ایرانی انگار فرق داره!
در آنچه گذشت چی میبینیم؟ بیش از یک دقیقه از وقت مخاطب هدر میره تا دوباره بخواد جشن تولد کامروا و رقصیدن های مهرافزون رو نگاه کنه. خب چرا اصلا این بخش وجود داره؟ استفاده اشتباه از این قابلیت، موضوعیه که میتونه به جذابیت یه سریال لطمه بزنه. اصلا شما تصور کنید که سریال فرندز آنچه گذشت داشت. مثلا این شکلی میشد: مونیکا و ریچل دعواشون شد. راس و چندلر و جویی با هم پیتزا سفارش دادن. راس به مارسل هشدار میده که انقدر اینور و اونور نپره و مارسل هم به حرفش گوش نمیده… اصلا امکانش بود؟ میدونم که مقایسه اشتباهی محسوب میشه؛ چون فرندز کمدیه ولی دراکولا به عنوان طنز شناخته میشه. هرچند تا اینجا به هیچ وجه از طنزش لذت نبردم.
همچنین بخوانید: رازهای پشت پرده سریال فرندز که از فهمیدنشان متعجب خواهید شد!
شخصا قبل از انتشار این قسمت، میدونستم چه اتفاقاتی قراره بیفته. چون به لطف آنچه خواهید دیدهای طولانی، و همینطور آنچه گذشت های عذاب آور، آدم میتونه کاملا جزئیات داستان رو متوجه بشه. امیدوارم که این مشکل هم حل بشه. (یه نکته حاوی اسپویل: کاملا تابلوئه که کامروا و مهرافزون نمردن! به همین دلیل گریه های الکی مینا و ژاله خیلی آزاردهنده هستن. البته این نکات، صرفا دیدگاه شخصی من هستن؛ بنابراین اگه موافق نیستید لازم نیست زیاد جدی بگیرید.)
اشارات قسمت دوم سریال دراکولا
در قسمت اول، ما یه نفر شبیه جانی دپ، بازیگر مشهور که با نقش جک اسپارو در دزدان دریایی کارائیب شهرت داره، میبینیم که در جشن کامروا شرکت کرده. در این قسمت با چه چیزی روبرو بودیم؟
در قسمت دوم، لحظه ای که بهنام تشکر مقداری از ظرف خاکستر رو خالی کرد، تم آهنگ هری پاتر پخش شد! شخصا نمیدونم چه ربطی داشت و زیاد هم به صحنه نمیومد! ولی خب پخش شد.
فکر کنم مهران مدیری قصد داره در هر قسمت اشاره های این چنینی داشته باشه.
جمع بندی نقد فصل دوم سریال هیولا
نمیشه از الان از دراکولا ناامید بود. چون اگه به پرونده مهران مدیری نگاهی بیندازید، چند بار بوده که مهران مدیری تونسته با شروعی ضعیف، خود اثر رو به حد خوب برسونه. اما خب همیشه هم اینطور نبوده؛ مثلا شخصا عاشق فیلم ساعت 5 عصر هستم. با اینکه اکثریت از این فیلم به عنوان فاجعه یاد میکنن، اما من باور دارم که حکم یه امید برای سینمای ایران داره. این فیلم، شروع بسیار خوب، فیلمنامه و طنز عالی، و همینطور بهترین بازی های ممکن رو داره.
اما تا اینجا دراکولا شروع چندان جذابی نداشته و به نظر در نقطه صفر باقی مونده. از اونجا که احتمالا این سریال راه درازی رو در پیش داره، میشه امیدوار بود که در آینده شاهد پیشرفت این سریال باشیم.
در ادامه بخوانید:
بهترین فیلم های ایرانی از نظر IMDB که حتما باید ببینید!
بررسی پایان سریال قورباغه – اشک های قرمز
