پایان جهان
واقعا این جهان کی و چگونه نابود می شود؟ پایان جهان چگونه خواهد بود؟ خب توضیح این پرسش ها برای عموم مردم سخت است، اما دانشمندان چگونگی امر را می دانند. با من و وارونه همراه باشید تا در مورد پایان جهان بیشتر اطلاعات به دست بیاوریم.
مطلب مرتبط: نابودی کهکشان با تسونامی کوازار؛ دوراختری نابودگر که کهکشان ها را می خورد!!!
سناریوی اول
بر اساس گفته های دانشمندان روزی سوخت خورشید تمام شده و این ستاره ی غول پیکر وارد فاز قرمز می شود. شعله ی نهایی ناشی از این فاز قرمز، مانند موج های بمبی بزرگ سیاره های نزدیک را فرا گرفته و آنجاست که زمین ما به کره ای سنگی و مرده تبدیل خواهد شد. اما نگران نباشید تا آن روز تقریبا 5 بیلیون سال زمان داریم.
این تصویر تیره و تار از پایان جهان در واقع پیش بینی های یک کتاب مطرح در زمینه ی دانش جهان هستند. اگر می خواهید بدانید این پیش بینی ها بر چه اساس و چگونه انجام می شوند باید بگویم که دانشمندان در واقع به گذشته نگاه می کنند. تمام شواهد و علائمی که برای چنین تصویرسازی هایی لازم است با استفاده از تلسکوپ و در فاصله های خیلی دور دیده می شوند. در واقع ما اتفاقی را که برای ستاره های خیلی خیلی دور می افتد میبینیم و بر همین اساس پایان خودمان را هم پیش بینی می کنیم.
از حال و هوای انسان ها در آن دوره برایتان بگویم. در واقع انسان های آن زمان گونه هایی از دو دسته هستند. یک دسته از انتهایشان خبر دارند و نهیلیسم وجودشان را فرا گرفته. دسته ای دیگر تمام تلاششان را میکنند تا با دانش و علم بزرگ ترین راز های هستی را برملا کنند.
همچنین بخوانید: در مورد جهان هستی چه می دانیم؟ رازها و افسانه ها
سناریوی دوم
حالا بیایید یک بار با دیده ی علمی و از اول ماجرا را برایتان توضیح دهم. همان طور که همه می دانیم آغاز کار ما با بیگ بنگ بود. پس از آن کهکشان ما ورم کرد و هر روز بزرگ و بزرگ تر شد. اتفاقی که از آن با نام علمی گسترش یاد می شود. پس از آن ماده ی سیاه شروع به تشکیل کرد. مواد سازنده ی ستاره ها، سیاره ها، زندگی و منظومه ها دورهم جمع شدند. پس سرنوشت کهکشان ما به دوام انفجار ها، متوقف شدن و بیشتر شدنشان بستگی دارد.
خب! پس تا به این جای کار بیگ بنگ یا همان انفجار بزرگ کهکشان ما را تشکیل داد. حالا می خواهم در مورد اتفاقی کاملا برعکس بیگ بنگ برایتان بنویسم. یعنی همان بیگ کرانچ. بیگ کرانچ یعنی توقف ناگهانی یا همان پایان کارمان! اگر به کهکشان های اطراف نگاه کنیم میبینیم که بیشتر کهکشان ها هنوز در فاز گسترش هستند. اگر کهکشانی به اندازه ی کافی از ماده ی تاریک داشته باشد، آنقدر که نیروی جاذبه اش همه چیز را به خود جذب کند، به پایان کارش نزدیک شده. این یعنی گسترش هر چه بیشتر، ماده ی سیاره را در کهکشان بیشتر کرده، جاذبه بیشتر شده، پس از آن یکی یکی سیاره ها و ستاره ها به هم می خورند و هر موجود زنده ای در این لحظه نابود خواهد شد. در لحظه ی نهایی جرم و غلطت انقدر بالا می رود که همه چیز به صورت نقطه ای درآمده و نابود می شود.
مطلب مرتبط: سه راز بزرگ هستی ! این دنیا را مدیون وجود چه ماده ای هستیم؟؟؟
سناریوی سوم
وجود ماده ی سیاه وجود پایانی دیگر را هم پیش بینی می کند. در سال های آغازین پیدایش کهکشان ماده ی سیاه وجود داشت. اما هر چه می گذرد این ماده بیشتر و بیشتر می شود و در اثر جاذبه اش کهکشانمان بزرگتر خواهد شد. این ها داستان نیستند. تلسکوپ های آژانس هوا فضای اروپا هم گسترش کهکشان ما را تایید کرده اند.
این پایان مخوف که با نام های مرگ سوزناک و یخبندان عظیم هم شناخته می شود با سرعتی آرام و بسیار برنامه ریزی شده پیش می رود. با گذشت زمان دما و گشتاور کهکشانمان کم می شود. اجزای کهکشان از هم دور ودور تر می شوند. ستاره ها از هم می پاشند و منظومه ها دیگر رشد نمی کنند. درست مانند ماشینی که سوختش را از دست بدهد سرعت لحظه به لحظه کمتر شده و همه چیز از هم می پاشد. و تاریکی همه جا را فرا می گیرد.
سناریو چهارم
در این سناریو ماده ی سیاه آنقدر زیاد می شود که دیگر جاذبه ی کهکشان ها قادر به در کنار هم نگه داشتنشان نیست. ستاره ها از هم می پاشند و سیاره هایی مانند زمین ما هم آنقدر جاذبه نخواهند داشت که خودشان را حفظ کنند. احتمالا سیاره و ستاره های از هم پاشیده شده به هم می خورند و اینگونه آخرین اتم ها هم به پایان داستانشان خواهند رسید. در ادامه ببینید: تصاویری از مرگ ستاره!!!
سناریو پنجم
آخرین سناریو که ناممکن ترین هم هست با نام پایان مکشی شناخته می شود. بر اساس این سناریو حبابی بزرگ مانند جارو برقی همه چیز را می بلعد. این حباب در واقع سیاه چاله ای است که به روشی غلط و در جایی غلط تشکیل شده و با سرعت نور گسترش پیدا میکند. هر چیزی که در سر راه این سیاه چاله ی عظیم باشد نابود خواهد شد. شاید چنین سیاه چاله ای همین حالا در محلی خیلی دورتشکیل شده و فقط ما از وجودش بی خبریم! البته جای هیچ نگرانی نیست. داستان پایان ما هر جوری که باشد تا 200 بیلیون سال دیگر هم اتفاق نمی افتد.
در ادامه بخوانید: سیاهچاله ها و زمین ؛ ممکن است زمین به داخل یک سیاهچاله کشیده شود؟
