بنام خدا و درود. امروز بنا بر این است که مطلبی درمورد یک انقراض بزرگ برای شما ارائه بدهم. یک انقراض بزرگ که بیشتر از انقراض های دیگر مهم است. چرا؟چون که اطلاعات زیادی در مورد آن نداریم و و فقط یک سری تئوری ها و حدس ها هستند. البته تئوری را دست کم نگیرید. جاذبه هم یک تئوری است. اما آیا به این معنا است که واقعی نیست؟ برو خودتو از یه ساختمون بنداز با پایین تا بفهمی تئوری جاذبه چقد می تونه جدی باشه. در کل همه ی تئوری ها. این را گفتم که بدانید تئوری هم کم الکی نیست. با ما و بررسی این انقراض بزرگ همراه باشید.
در طول تاریخ، کره زمین حداقل پنج انقراض بزرگ را تجربه کرده است که اکثر زندگی ها را در سراسر جهان نابود کرده است. بسیاری از این وقایع کاملاً به طور واضح با فجایعی مانند برخورد سیارک، فعالیت زمین شناسی و فوران آتشفشانی همزمان شده اند. اما یکی از این انقراض ها بیشتر پر رمز وراز است. انقراض دونین در 360 میلیون سال پیش. ما هیچ شواهد ومدارکی از برخورد سیارک یا شهاب سنگ در آن زمان یا وجود جیوه در آب ها و یا فوران آتشفشان نداریم.
آنچه می دانیم این است که در آن زمان، زمین در حال گرم شدن پس از یک یخبندان بزرگ بود. این به تنهایی لزوماً برای انقراض انبوه کافی نخواهد بود، اما اکنون دانشمندان مؤلفه ای نگران کننده را پیدا کرده اند. سوابق فسیلی حاکی از افزایش چشمگیر تابش ماوراء بنفش است که در اثر گرم شدن جهان باعث کاهش و ضعیف شدن موقت لایه ازن می شد.
همچنین بخوانید: اطلاعات جدیدی از انقراض دایناسورها کشف شد!
نتیجه گیری نگران کننده است. زیرا نشان می دهد که از بین رفتن ازن می تواند یک واکنش طبیعی برای یک جهان در حال گرم شدن باشد. در حال حاضر جهان در حال گرم شدن با نرخ ویرانگر است. انقراض اواخر دونین در یک بازه زمانی بین 500000 تا 25 میلیون سال اتفاق افتاد و منجر به کشته شدن 80 درصد از کل گونه های جانوری زنده در آن زمان شد.
اما همچنین تأثیر مخربی بر گیاهان گذاشت. محققان در مقاله خود نوشتند: “با توجه به گرده و اسپورها، انقراض زمینی به طور کامل به عنوان از دست رفتن کامل تنوع در مرزهای Devonian-Carboniferous) DC) بیان شده است. اما یک توضیح احتمالی وجود دارد. یک مطالعه قبلی در سال 2018 نشان داد که اسپورهای گیاهی فسیلی در رویداد انقراض پرمین-تریاس در 252 میلیون سال پیش در اثر تابش اشعه ماوراء بنفش آسیب شدید دیدند. این ناهنجاری مانع از تولید مثل گیاهان می شود و در نتیجه انبوهی از گیاهان از بین می روند.
فسیل ها می گویند: «دایناسور ها روز هایی کوتاه و سال هایی طولانی داشته اند»!!!
این رویداد به کاهش فعالیت ازن به دلیل فعالیت گسترده آتشفشانی نسبت داده شده است. ما می دانیم که فعالیت آتشفشانی می تواند باعث کاهش اثر لایه ی ازن شود. البته لازم به ذکر است که این توضیحات برای انقراض دشت دونین لزوما تایید نمی شوند. بلکه تنها حدس ها و تئوری هایی هستند که از بقیه ی حدس ها و تئوری ها قویتر اند.
این امکان وجود داشت که چیز دیگری بتواند ازن را تخلیه کند و اثرات آن (دفاع از زمین در برابر تابش های خورشیدی) را کاهش دهد. بنابراین تیمی از محققان به اسپورها (تخم های) گیاهان فسیل شده روی آوردند. آن ها نمونه هایی از سنگ ها را از سایت هایی در گرینلند که در اواخر دوره ی دونین به استوا نزدیک تر بودند جمع آوری کردند و آن ها را برای اسپورهای گیاهان فسیل شده مورد مطالعه قرار دادند. آن ها دریافتند که بسیاری از اسپورها نشانه هایی از آسیب ناشی از اشعه ماوراء بنفش را نشان می دهند.
همچنین بخوانید: ناپدید شدن ماه در سال 1110 میلادی به چه دلیلی بود؟!
اسپورهای خاردار گیاه به نام Grandispora cornuta با برآمدگی ها و خار های ناهنجار و اشکال نامنظم ظاهر شدند (در تصویر بالا). گیاهان دیگری به نام Verrucosisporites nitidus با جنین (بلی پ فکر کردین فقط انسان جنین داره؟) های ناموزون و اشکال نامنظم ظاهر شدند. و بسیاری از اسپورها از رنگ تیره تری برخوردار بودند. احتمالاً یک رنگدانه محافظ برای دفاع در برابر اشعه ماوراء بنفش قوی تر ایجاد شده است. دانشمندان نتیجه گرفتند که لایه ازن در واقع نازک شده است و مقدار اشعه ماوراء بنفشی که به زمین و در نتیجه به ساکنان زمین برخورد می کرد، بیشتر بود و بسیاری از گونه های گیاهی را از بین می برد.
از آنجا که گیاهان پایه ی شبکه غذایی را تشکیل می دهند، این یک اثر زنجیره وار است که گیاهخواران را از بین می برد، سپس گوشتخواری که آنها را می خورن. بنابراین ساز و کار این تضعیف ازن چیست؟ با افزایش دما، فلوروکربن های طبیعی تولید شده مانند متیل کلرید در جو افزایش یافتند و به عنوان یک کاتالیزور برای تجزیه لایه ازن عمل می کنند وکم کم مولکول های ازن O3 را به گاز اکسیژن O2 و اتم اکسیژن O تجزیه می کنند.
بعد از اینکه استفاده CFCL یا همان کلروفلورو کربن ها را به طور چشمگیری کاهش دادیم، سوراخ لایه ی ازن شروع به ترمیم شدن کرد. اما اخیراً، یک سوراخ دوم بر روی قطب شمال باز و بسته شد که بخاطر تغییرات آب و هوایی بود. این تحقیق نشان می دهد که افزایش دما نیز می تواند به لایه محافظ سیاره ما آسیب برساند.
همچنین بخوانید: سوراخ لایه ی ازن در قطب شمال بالاخره بسته شد!!!
جان مارشال، دانشمند زمین شناسی گفت: “برآورد های فعلی نشان می دهد که ما به دمای جهانی مشابه با 360 میلیون سال پیش خواهیم رسید، با این احتمال که لایه ی ازن در حال حاضر پتانسیل آن را دارد که دوباره آسیب ببیند و ما را در خطر بزرگی قرار دهد و سطح دریایی کم عمق را در معرض تابش های کشنده قرار دهد.
این می تواند ما را از وضعیت فعلی تغییرات آب و هوایی به وضعیت اضطراری آب و هوا منتقل کند. باشد که روزی همه ی مردم دنیا به این حقیقت پی ببرند که باید از این سیاره محافظت شود این محافظت فقط به دست مردم تمام جوامع جهانی امکان پذیر است. ما در قبال تمام جنگل ها، کوه ها، دشت ها، دره ها و … مسئول هستیم. روزی که سیاره ی ما در برابر تابش های بی رحم خورشید در غیاب لایه ی ازن قرار بگیرد، آن وقت است که مردم میفهمند که نه پول، نه شهرت، نه اسلحه و نه هیچ چیز دیگری نمی تواند آن ها را نجات دهد. چرا که ترو خشک با هم می سوزند.
