چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟ زندگی با ویروس HPV 

چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟

زندگی با ویروس HPV چگونه است؟ من باید چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟ ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV به خانواده ای از ویروس ها گفته می شود که 100 نوع متفاوت دارد. تقریبا 40 گونه از این ویروس ها باعث ایجاد بیماری های مقاربتی می شوند. یعنی انتقال این ویروس ها از راه تماس پوستی و رابطه ی جنسی است.

 نکته ی جالب تر این جاست که هر کسی که از نظر جنسی فعال است، حداقل یک بار در عمرش به این بیماری مبتلا شده است. پس هر کسی که رابطه ی جنسی دارد، تحت ریسک ابتلا به این بیماری بوده و امکان دارد خودش ناقل باشد و ویروس را به پارتنرش منتقل کند.

تا اینجا کاملا مشخص شده که ما با ویروس عادی سر و کار نداریم. اما داستان ویروس پاپیلومای انسانی به همین جا ختم نمی شود. خیلی اوقات افراد به این بیماری مبتلا می شوند اما علامت خاصی ندارند. وقتی هم که علائم ظاهر می شوند تنها به صورت زگیل رحم و گردنه ی واژن هستند. گاهی اوقات، البته به صورت خیلی محدود، این ویروس پیچیده موجب بیماری هایی مانند سرطان رحم، واژن و سرویکس هم می شود.

مطلب پیشنهادی: 5 آزمایش مهم برای خانم ها که باید حتما انجام دهند! 

همین بی علامت بودن بیماری اوضاع را وخیم تر میکند. در حقیقت شما نمی دانید که مبتلا هستید و بعد از مدت ها رابطه متوجه وخامت اوضاع می شوید. درمان بیماری پس از گذشت زمان بسیار سخت تر شده و البته ممکن است افراد دیگری هم آلوده شده باشند.

اما ویروس پاپیلومای انسانی بیماری غیر قابل درمان نیست. اگر فهمیدید مبتلا هستید با دکترتان مشورت کنید. برنامه ی درستی برای درمان انتخاب کنید. البته باید با پارتنرتان هم در این مورد صحبت کنید.

چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟

زندگی با ویروس پاپیلومای انسانی یک سوال بزرگ برای افراد مطرح می کند: چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟ صحبت کردن با پارتنرتان ممکن است بدتر از خود مبتلا شدن باشد. ممکن است عصبی باشید، استرس داشته باشید و اصلا ندانید از کجا باید شروع کنید. به خاطر همین این بار تصمیم دارم در این مورد برایتان بنویسم. نکات کلیدی آماده کرده ام که به شما و پارنترتان در فهم درست این بیماری و راه های پیش رویتان کمک خواهد کرد.

1. تمام جزئیات را بدانید!

اگر شما در مورد بیماری تان سوال دارید پارتنرتان هم همین طور است. پس اگر در این مورد سوالی دارد و کنجکاو است به او حق بدهید. به خودتان و او زمان بدهید تا در مورد شرایط بهتر بدانید. باید بدانید که نوع ویروس تان بد خیم است یا خوش خیم!

خیلی از انواع ویروس ها مشکل خاصی ایجاد نکرده و خود به خود از بین می روند. البته گاهی اوقات این ویروس ها بد خیم هستند و موجب سرطان می شوند. در هر صورت باید بدانید ویروس تان چیست، راه درمانی اش چیست، و قدم بعدی تان در آینده چه خواهد بود؟

مطلب مرتبط: مردان بخوانند ؛ هرآنچه باید در مورد HPV زگیل تناسلی در مردان بدانید! 

2. یادتان باشد شما کار اشتباهی نکرده اید!

فکر نکنید تقصیر شماست که هر دو به خطر افتاده اید. دائم عذرخواهی نکنید. همان طور که قبلا هم گفتم این بیماری خیلی شایع است. هر کسی که از لحاظ جنسی فعال باشد تحت خطر ابتلا هست. بر همین اساس است که می گویم مبتلا شدنتان به این ویروس نه تقصیر شماست، نه پارتنرتان، نه افراد قبلی! زنجیره ی انتقال ویروس بین افراد غیر قابل پیگیری است. بنابراین اصلا نمی توان فهمید که داستان مبتلا شدنتان از کجا شروع شده است.

3. زمان مناسبی برای حرف زدن پیدا کنید!

حواستان باشد این خبر از آن خبرهایی نیست که در یک روز عادی مثلا موقع خرید گفته شود. برای حرف زدن در این مورد برنامه ریزی کنید. و بهترین زمان ممکن برای گفتن را انتخاب کنید.

اگر نگران سوالاتی هستید که پارتنرتان ممکن است بپرسد او را به دکترتان معرفی کنید. یا در یک قرار ملاقات مشترک با دکتر تمام سوالاتتان را بپرسید. پزشک معالجتان می تواند تمام مسیر پیش رو را برایتان توضیح دهد. اگر هم می خواهید پیش از مواجهه با دکتر خودتان کم کم خبر را بدهید اینکار را بکنید. این شما هستید که پارتنرتان را می شناسید. پس زمان مناسب را انتخاب کنید و شروع کنید.

4. انتخاب هایتان را بررسی کنید!

پیش از مشورت با دکتر و یا حتی صحبت کردن با پارتنرتان در مورد راه های پیش رویتان تحقیق کنید. در این صورت اگر هم سوالی برای او پیش آمد به راحتی از پسش بر میایید. این سوالات را در نظر داشته باشید:

• آیا شما و پارتنرتان به درمان جدی نیاز دارید؟
• چطور متوجه شدید که بیمارید؟
• لازم است که پارتنرتان تست دهد؟
• ویروس پاپیلومای انسانی در آینده شما چه تغییری ایجاد میکند؟

5. در مورد آینده تان صحبت کنید!

مبتلا شدن به ویروس پاپیلومای انسانی به معنی پایان رابطه ی شما نیست. اگر هم پارتنرتان در این مورد ناراحت و عصبی است به خودتان و او حق بدهید. چون در این مورد اصلا گناهکار نیستید. شاید فقط کمی بد شانسید. شاید پارتنرتان به کمی زمان نیاز دارد تا با حقیقت کنار بیاید. تمام این پروسه ها باید طی شود تا کم کم به رابطه ی عادی تان برگردید.

هرچند درمان قطعی برای ویروس پاپیلومای انسانی وجود ندارد، علائم کاملا قابل درمانند. شروع درمان و از بین رفتن کم کم علائم موجب می شود کم کم به سلامتی روحی و فیزیکی پیش از مبتلا شدن برگردید.

همچنین بخوانید: بیماری‌های مقاربتی رایج که احتمالا حتی اسم‌شان را هم نشنیده‌اید! 

شایعاتی که در مورد ویروس HPV شنیده می شود!

شاید بهتر باشد پیش از رو به رو کردن پارتنرتان با خبر مبتلا شدن به ویروس، شایعات و دلیل غلط بودن شان را بدانید. ین کار هم به شما و هم به پارتنرتان کمک میکند ریسک های پیش رویتان را بهتر شناخته و انتخاب بهتری برای درمان داشته باشید. البته که برای سوالات احتمالی که پارتنرتان ممکن است بپرسد هم آماده تر خواهید بود.

شایعه ی اول: ویروس HPV همیشه موجب سرطان می شود!

چنین ادعایی به طور قطع اشتباه است. بیش از 100 مدل ویروس پاپیلومای انسانی وجود دارد و تنها تعداد انگشت شماری باعث سرطان می شود. البته این درست است که ویروس باعث انواع مختلفی از سرطان می شود اما نه همیشه!

مطلب مرتبط: انواع ویروس HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی را بشناسید! 

شایعه ی دوم: ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی یعنی پارتنرتان به شما خیانت کرده است!

ویروس پاپیلومای انسانی در بدن خیلی ها خفته عمل میکند و یعنی فرد ممکن است تا روزها، هفته ها و حتی سال ها هیچ علامتی نداشته باشد. و اصلا نمی توان حدس زد چه کسی اول مبتلا شده و ویروس را به دیگری انتقال داده است. با مشخص نشدن نفر اول، امکان خیانت کردن نفری که فقط اول متوجه علائمش شده وجود ندارد.

شایعه ی سوم: فرد مبتلا تا پایان عمرش مبتلا می ماند!

امکان دارد فرد مبتلا به ویروس تا آخر عمرش زگیل تناسلی داشته باشد و سلول های کانال سرویکسش غیر طبیعی رشد کنند، اما اوضاع همیشه اینطور نمی ماند. خیلی اوقات افراد یک علامت دارند و پس از آن علائمشان کلا از بین می رود. سیستم امنیتی خیلی ها در برابر ویروس واکنش نشان می دهد و آنرا از بین می برد. پس اگر سیستم ایمنی قوی داشته باشید، مشکل کم تری خواهید داشت.

شایعه چهارم: چون از کاندوم استفاده می کنم امکان ندارد به این ویروس مبتلا شوم!

کاندوم از بسیاری از بیماری های مقاربتی مانند ایدز و گنوریا جلوگیری میکند. چرا که این بیماری ها از طریق مایعات بدن منتقل می شوند. اما ویرس پاپیلومای انسانی از راه تماس پوستی، یعنی برخورد دو قسمت از بدن، هر جا که باشد، منتقل می شود. پس استفاده از کاندوم در جلوگیری از این بیماری تاثیر چندانی ندارد. اگر از لحاظ جنسی فعال هستید مدام تست دهید تا از سلامتی تان مطمئن شوید.

شایعه ی پنجم: تست های رایج برای تشخیص انواع بیماری های مقاربتی، مبتلا بودن به ویروس پاپیلوما را هم مشخص میکند!

تمام تست های موجود در تشخیص بیماری های مقاربتی، پاپیلوما را تشخیص نمی دهند. خیلی اوقات پزشکتان تست را انجام نمی دهد چون علامتی از ویروس در شما نمی بیند. علائم ویروس شامل سلولهای سرویکس که به صورت غیر طبیعی رشد کرده باشند و زگیل های تناسلی می شود. تست پاپ اسمیر از رایج ترین تست های تشخیصی برای این بیماری است. اگر نگران ابتلا هستید از دکترتان بخواهید آزمایش های تخصصی تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی را برایتان بنویسد.

همچنین بخوانید: هرآنچه که باید در مورد واکسن ویروس HPV “زگیل تناسلی” بدانید! 

آزمایش ویروس HPV

اگر پارتنرتان پاپیلومای مثبت باشد لازم است که شما هم تست دهید. چرا که ریسک ابتلا برای شما هم وجود دارد. هر چه بیشتر در مورد بیماری تان بدانید راه های بهتری برای مقابله انتخاب می کنید. این را هم باید بدانید که تست دادن برای ویروس پاپیلومای انسانی چندان هم آسان نیست. تنها تست مورد تایید فقط برای خانم ها کاربرد دارد. تست کردن روتین ویروس پاپیلومای انسانی هم توصیه نمی شود.

تنها خانم های بالای 30 سال باید این تست را انجام دهند. البته در این دسته از خانم ها تشخیص ویروس پاپیلومای انسانی با تست پاپ اسمیر انجام می شود. خانم های زیر 30 سل تنها زمانی که رشد غیر طبیعی سلول داشته باشند تست پاپ اسمیر میدهند.

پاپ اسمیر در بین زنانی که علامت خاصی ندارند هر 3 تا 6 سال یکبار انجام می شود. اما آن دسته از زنانی که رشد غیر طبیعی سلولی در دهانه ی رحم دارند، یا خون ریزی غیر طبیعی، و یا هر نشانه ی فیزیکی غیر طبیعی دیگر، پاپ اسمیر را در فواصل زمانی کوتاه تر انجام می دهند.  

همان طور که قبلا هم گفتم اگر علامتی از داشتن بیماری های مقاربتی نداشته باشید، آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی هم برایتان انجام نخواهد شد. اما اگر پاپ اسمیر دادید و پاپیلوما مثبت شدید پزشکتان برای انجام بررسی های بیشتر آزمایش های تخصصی تری برایتان می نویسد. با این آزمایش ها می توان تعیین کرد که پاپیلومای شما از نوع بی خطر است یا خطرناک. اگر هم خطرناک باشد دکتر آزمایش های دیگری تجویز میکند تا سرطانی بودن یا نبودن توده های سلولی تان تعیین شود.

پیشگیری از ابتلا به ویروس HPV

از آنجایی که پاپیلوما از طریق تماس پوستی منتقل می شود استفاده از کاندوم در جلوگیری از این بیماری تثیر چندانی نخواهد داشت. پس تنها راهی که میتوان از این بیماری جلوگیری کرد نداشتن رابطه ی جنسی است. البته چنین راهی خیلی ایده آل گرایانه و البته غیر ممکن است.

اگر فکر می کنید شما و پارتنرتان تحت ریسک بالای ابتلا به این بیماری هستید با پزشکتان مشورت کنید. اگر شما و پارتنرتان فقط با یکدیگر رابطه دارید ویروس دائما بین شما و او جا به جا شده و احتمالا خفته باقی می ماند. در این صورت سیستم ایمنی بدنتان نوعی امنیت طبیعی در برابر ویروس ایجاد میکند. البته هم شما و هم پارترنتان باید گوش به زنگ باشید و در صورت بروز کوچک ترین علامت با پزشک مشورت کنید.

در حال حاضر چه کاری از دستم بر میاید؟

ویروس پاپیلومای انسانی شایع ترین نوع بیماری های مقاربتی است. پس اگر تست دادید و مثبت شدد بدانید که اولین نفر نیستید. وقتی تست پاپیلومایتان مثبت شدد این اقدامات را انجام دهید:

• از پزشکتان در مورد علائم، درمان و سلامتی تان در آینده سوال بپرسید
• در مورد ویروس تحقیق کنید
• در مورد بیماری تان صحبت کنید
• از استراتژی های هوشمندانه برای صحبت کردن با پارترتان استفاده کنید. و یادتان نرود اگر برای خودتان و پارتنرتان ارزش قائل هستید باید صادق باشید.

چطور به همسرم بگویم که HPV دارم؟ امیدواریم که این سوال شما را به خوبی پاسخ داده باشیم و توانسته باشیم شما را در زندگی با ویروس HPV راهنمایی کنیم.

در ادامه بخوانید: کشنده ترین ویروس های جهان که کرونا در مقابل شان قاتلی کوچک است!