براساس مطالعه‌ای که روز پنجشنبه در Science منتشر شد، دانشمندان ممکن است به لطف تکنیک جدید ترکیب چندین مجموعه داده، کشف نوع جدیدی از سیاه چاله‌ها را انجام دهند. دانشمندان معتقدند این سیاه چاله تقریباً 3.3 برابر خورشید است و در سیستم دودویی با نام J05215658 شناخته می‌شود که در حدود 10.000 سال نوری در لبه بیرونی دیسک راه شیری قرار دارد. اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این توده مورد نیاز است، اما این احتمال وجود دارد که این شی جزئی از یک کلاس اسرارآمیز از سیاهچاله‌های کوچک باشد که قبلاً قابل شناسایی نبودند.
پیش از مطالعه این مطلب بخوانید:
تاد تامپسون، استاد برجسته نجوم در دانشگاه ایالتی اوهایو، می‌گوید: “وقتی که به روشی جدید نگاه کنید، نجوم همیشه جالب است و نوع جدیدی از آن را پیدا می‌کنید.”
بیشتر سیاهچاله‌های قابل مشاهده تقریباً پنج تا 15 برابر بزرگ‌تر از خورشید هستند اما تمام آن‌ها این‌گونه نیستند. سیاه چاله‌هایی که تقریباً دو یا پنج برابر بزرگ‌تر از خورشید هستند، با فرض وجود آن‌ها، به نظر نمی‌رسد که اشعه ایکس تولید کنند و به این ترتیب اساساً آن‌ها برای دانشمندان نامرئی هستند.
تامپسون می‌گوید: “من به طور خاص علاقه مند به یافتن این سیستم‌های بدون تعامل، تاریکی‌های ناشناخته و جمعیت غریبی هستم که می‌توانند حضور داشته باشند.”
هنگامی که یک ستاره در ابرنواختر منفجر می‌شود، زندگی پس از مرگ آن توسط توده‌اش تعیین می‌شود. ستارگان کوچک تبدیل به ستاره‌های نوترونی می‌شوند که کره‌هایی بسیار متراکم هستند، در حالی که ستارگان بزرگ‌تر به سیاه چاله تبدیل می‌شوند.
اما دانشمندان مطمئن نیستند که ستاره باید چقدر عظیم باشد تا به سیاه چاله تبدیل شود، یا شاید یک روند واسطه‌ای وجود داشته باشد که طی آن یک ستاره به طور موقت تبدیل به یک نوترون شود و سپس به یک سیاه چاله تکامل یابد.
تامپسون گفت: “ما در تعجب هستیم که آیا چیزی در بین بزرگ‌ترین ستاره نوترونی اندازه گیری شده، وجود دارد که 2.1 برابر جرم خورشید تا ۵ برابر خورشید باشد.”
برای پر کردن این جای خالی، تیم تامپسون با استفاده از آزمایش تحولات کهکشانی Galaxy Point Observatory APOGEE مشاهداتش را که در حدود 100000 ستاره در کهکشان راه شیری بود، به نمایش گذاشت. محققان در سیستم‌های باینری با سیاچاله‌ها به همان شیوه‌ای که برخی محققان دیگر ستارگان را ردیابی می‌کنند، استفاده کردند.
محققان سپس از داده‌های All-Sky Automated Survey برای Supernovae ASAS-SN جهت اصلاح بیشتر جستجوی سیستم مناسب استفاده کردند. تامپسون گفت: “با ترکیب این دو مجموعه داده، به معنای واقعی کلمه در یک روز، این ستاره را پیدا کردیم. مشخص شد این روشی فوق العاده کارآمد برای یافتن این شی جالب است.
در حالی که 3.3 جرم خورشیدی محتمل‌ترین تخمین ارائه شده در این تحقیق است، تیم هشدار می‌دهد که جسم J05215658 به طور بالقوه می‌تواند در هر نقطه از 2.5 برابر تا حدود 5 برابر جرم از خورشید باشد. چند سیاه چاله دیگر کشف شده‌اند که با این محدوده هم‌پوشانی دارند، بنابراین اعلام اینکه J05215658 کوچک‌ترین سیاهچاله‌ای که تاکنون پیدا شده است می‌باشد، زود است.
گفتن اینکه کشف نوع جدیدی از سیاه چاله‌ها با عنوان “کوچک‌ترین” به پایان رسیده، درست نیست. زیرا هنوز راه زیادی در پیش است.
امیدوارم از خواندن این مطلب لذت برده باشید. اگر نظری دارید خوشحال می‌شویم در بخش دیدگاه‌ها برای‌مان بنویسید.
