کی می توانیم قرنطینه را بشکنیم؟ می دانیم که شهر ووهان که منشا همه گیری ویروس کرونا بود، قرنطینه را کنار گذاشته است. قرنطینه این کلان شهر از 23 ژانویه به مدت 76 روز برقرار بود و محدودیت ها به ظاهر مؤثر بودند، به طوری که موارد تایید شده COVID-19 به طور قابل توجهی از روزانه 1.500 تا 2000 مورد در پیک شیوع، حال به 10 مورد یا کمتر در روز کاهش یافته است.

مشاهده می کنیم که کم کم مشاغل کار خود را از سر می گیرند و قرنطینه کم کم در حال شکسته شدن است، آیا بعد از گذشت دو ماه ما باید قرنطینه را بشکنیم یا هنوز هم باید آن را رعایت کنیم؟

شکستن قرنطینه در ووهان به دنبال کاهش تدریجی محدودیت ها با اجازه دادن به ساکنان برای ترک محل اقامت شان به طور محدود بود. اما مهمتر اینکه، این امر با یک برنامه غربالگری گسترده برای آزمایش افراد در معرض خطر بالا یا هرکسی که با بیماران آلوده ارتباط نزدیکی داشته است، ترکیب شده است. این امر به مسئولان این امکان را می دهد تا آلودگی را محدود کنند و تعداد موارد ابتلا را 90٪ کاهش دهند.


همچنین بخوانید: بیش ترین آهنگ های شنیده شده در اسپاتیفای در قرنطینه!


کی می توانیم قرنطینه را بشکنیم؟

به همین ترتیب، شکستن قرنطینه در سایر کشورها به توانایی آنها برای مهار ویروس و محافظت از عموم مردم پس از برداشتن محدودیت ها بستگی دارد. برای ارزیابی این مسئله و تصمیم گیری در مورد پایان دادن به قرنطینه، باید به سه سوال پاسخ دهیم.

اول، آیا ما ویروس را به اندازه کافی سرکوب کرده ایم تا در آینده موج دوم عفونت و مرگ و میر ایجاد نشود؟ دادن پاسخ بله به این سوال، مهمترین نکته است، زیرا به ما این اطمینان را می دهد که اوج بیماری را پشت سر گذاشته ایم، عفونت ها رو به کاهش است و ما این بیماری را فقط به طور موقت سرکوب نکرده ایم.

تاثیرات قرنطینه

مطالعات مدل سازی نشان می دهد که محدودیت های مسافرتی در ووهان R0 را در مدت دو هفته از 2.35 به 1.05 کاهش داد. در انگلیس، تجزیه و تحلیل اولیه نشان می دهد که R0 از زمان شروع قرنطینه، 73 درصد کاهش یافته است.

اما مقاله اخیر، مدل دیگری از شیوع ویروس را در چین در خارج از استان هوبئی که ووهان در آن قرار دارد، الگوسازی کرد. این نشان داد که کنار گذاشتن سریع قرنطینه به معنی رو به رو شدن با موج دوم عفونت ها است.

بعضی از کشورها ممکن است به اوج یا پیک ویروس برسند و بعد سیر نزولی را تجربه کنند، اما به طور واقع بینانه مدتی طول خواهد کشید تا مطمئن شویم که این فقط یک سرکوب موقتی نیست. به این دلیل که ممکن است در گزارش تعداد مرگ و میر ها تاخیر وجود داشته باشد.

مهمتر اینکه، با متوقف کردن شیوع ویروس با اقداماتی مثل فاصله گذاری اجتماعی، ما فقط مانع از مرگ مردم نمی شویم. ما همچنین برای دانشمندان زمان می خریم تا درباره بیماری و الگوی شیوع آن اطلاعات بیشتری کسب کنند و روی تولید واکسن مؤثر کار کنند.


همچنین بخوانید: تور مجازی ناسا در دوارن قرنطینه!


همین ما را به سؤال دوم می رساند. آیا می توانیم همه بیماران را شناسایی کنیم و از بروز عفونت های جدید جلوگیری کنیم؟ برای انجام این کار، باید اطمینان حاصل کنیم که هرکسی که به این بیماری مبتلا است، در قرنطینه به سر می برد. بنابراین ما به راهی نیاز داریم تا بتوانیم همه کسانی را که اخیراً با آنها ارتباط برقرار کرده اند، ردیابی کنیم تا ببینیم آیا آنها نیز نیاز به قرنطینه شدن دارند یا خیر.

اما همچنین باید بدانیم که آیا افراد می توانند ویروس را بدون نشان دادن علائم در بدن خود داشته باشند. مطالعات اخیر حاکی از آن است که ممکن است چنین باشد. اما مطمئناً باید فوراً آزمایش آنتی بادی را در مقیاسی بزرگ از جمعیت انجام دهیم.

بررسی آنتی بادی های موجود در خون که بدن در پاسخ به ویروس تولید کرده است، به ما می گوید چه کسی دچار این ویروس شده است و تصویری واقع بینانه تر از شیوع آن را به ما ارائه می دهد. هنوز مشخص نیست که آزمایش های آنتی بادی به اندازه کافی برای یک برنامه غربالگری گسترده قابل اعتماد هستند یا خیر. فقط در صورت امکان این امر می توانیم اطمینان حاصل کنیم که هیچ عفونت جدیدی از موارد تشخیص داده نشده ایجاد نخواهد شد. 

موج دوم

سرانجام، این سؤال وجود دارد که در صورت برداشته شدن محدودیت ها و قرنطینه، آیا موج دوم در راه خواهد بود؟ تنها راه برای حافظت کامل از مردم، استفاده از داروهای ضد ویروسی مؤثر یا واکسن در برابر ویروس است. اگرچه در این جهت پیشرفت هایی حاصل شده است، اما ما با تولید واکسن موثر ماه ها فاصله داریم.

اگر قبل از آن بخواهیم قرنطینه را بشکنیم، باید اطمینان حاصل کنیم که یک استراتژی برای به حداقل رساندن خطر شروع موج دوم که می تواند منجر به مرگ بیشتری شود، در دستور کار داریم. موج های دوم که در هر چهار بیماری تنفسی قرن گذشته رخ داده است، در بعضی موارد بیشتر از موج های اولیه کشته داده اند.

یکی از راه های انجام این کار، پیروی از تجربه ی ووهان مبنی بر ادامه برخی اقدامات فاصله گذاری اجتماعی و محافظت از آسیب پذیرترین افراد، پس از کنارگذاشتن شدیدترین عناصر قرنطینه است. در عین حال، باید مانیتورینگ و الگوسازی از بیماری را ادامه دهیم تا اطمینان حاصل کنیم که از ابتدای موج دوم می توانیم آن را کنترل و به سرعت عمل کنیم تا از شیوع آن جلوگیری شود.

در ادامه بخوانید:

شخصیت ها در قرنطینه چگونه تغییر می کنند؟

5 راهکار آنلاین برای ورزش در قرنطینه