چرا باید نشانه های اضطراب مدرسه رفتن را در فرزندانمان جدی بگیریم؟ چرا بچه ها از مدرسه رفتن می ترسند؟ بچه ها این روزها در حال آمادگی برای رفتن به مدرسه هستند. در کنار این آمادگی، بعضی از نگرانی های رایج به سراغشان می آید: آیا دوستی پیدا خواهم کرد؟ آیا معلمان من را دوست خواهند داشت؟ چگونه می دانید تشخیص دهید که آیا نگرانی های فرزند شما نگرانی های معمول در مورد مدرسه است یا نشان دهنده ی اضطرابی عمیق تر است؟ ما به شما کمک خواهیم کرد، باما همراه باشید.
در ادامه بخوانید » 10 ترفند داشتن کلاس درس مفید و پر آرامش که هر معلمی باید آنها را بداند!
امتناع از رفتن به مدرسه
امتناع از رفتن به مدرسه زمانی رخ می دهد که بچه ها از رفتن به مدرسه اجتناب کنند و از فکر رفتن به مدرسه مضطرب و پریشان شوند. بر اساس گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA)، اضطراب ناشی از امتناع از رفتن به مدرسه، 2 تا 5 درصد از کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.
این سازمان اشاره می کند: اضطراب مدرسه رفتن دختران و پسران را به طور مساوی تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین کودکان در سنین 5 تا 6 سالگی و 10 تا 11 بیشتر امکان دارد که دچار اضطراب مدرسه شوند. و این استرس و اضطراب هنگام رفتن به مقطع بالاتر بسیار بیشتر می شود. مثل انتقال از مهدکودک به دبستان و یا انتقال از مدرسه به دبیرستان.فراموش نکنید که اضطراب تنها نگرانی درباره ی سلامت فرزند شما نیست. به کارت سلامت او توجه کنید.
همچنین بخوانید: با 10 مورد از رایجترین اضطراب های کودکان و نوجوانان آشنا شوید!
دلایل عادی که فرزندتان را از رفتن به مدرسه باز می دارد!
اتفاقات منفی که در خانه یا مدرسه اتفاق می افتند بزرگترین عامل هستند. فرزندتان ممکن است در تلاش برای اجتناب از شرایط استرس زای مدرسه مثل موقعیت های اجتماعی و یا عملکرد ضعیف تحصیلی باشد. آنها ممکن است نخواهند به مدرسه بروند تا از توجه ویژه ی والدین و یا مراقب شان بهره مند شوند. که می تواند به دلیل مشکلات اضطراب جدایی و یا تجربه کردن تروما یا آسیب روانی و یا از دست دادن عزیزی باشد.
در ادامه بخوانید » هنگام خرید کوله پشتی برای فرزندانمان باید چه نکاتی را رعایت کنیم؟
در یک رویکرد کلی می توان گفت: حواستان به فرزندتان و همه ی اتفاقاتی که برای او می افتد باشد، نه فقط اتفاق های داخل مدرسه.
اضطراب و فرار از مدرسه
مهم است که امتناع از مدرسه رفتن را که محصولی از اضطراب است را از فرار کردن از مدرسه که ریشه در مشکلات رفتاری دارد و با تخلف مدرسه ای مرتبط است، متفاوت دانست. اضطراب مدرسه با اضطراب و افسردگی در سالهای بعد زندگی در ارتباط است. اما فرار از مدرسه با اختلال سلوک و مشکلات انظباطی مرتبط است.
کودکی که از مدرسه فرار می کند باید تحت آموزش های انظباقی قرار بگیرد. اما کودکی که از رفتن به مدرسه اجتناب می کند، مضطرب است و نیاز به حمایت عاطفی دارد.
همچنین بخوانید:اثرات منفی کتک زدن کودکان و ۳ راهکار برای جلوگیری از آن
اما من مریض هستم…
شکایات فیزیکی اضطراب ممکن است در مشکلات شکم، تب جعلی و سایر شکایات ظاهر شود. بچه ها ممکن است صبح برای نرفتن به مدرسه اظهار کنند که مریض هستند و یا اینکار را در مدرسه و برای برگشتن به خانه انجام دهند. مهم است که تشخیص دهید آیا فرزندتان واقعا مریض است و یا در اثر اضطراب این شکایت ها را دارد.
بچه هایی که به ضعف عاطفی دچار هستند، ممکن است قادر به درک و توضیح احساسات خود نباشند و راه دیگری برای بیان کشمش های درون خود نیابند، در نتیجه به وجود درد در بدنشان اشاره می کنند. مهم است که به یاد داشته باشید که اضطراب می تواند همراه با علائم فیزیکی باشد که شامل سرگیجه، لرز، تنش عضلانی و سردرد می شود.
دلم برات تنگ شده بود…
فرزندانی که بیشتر به والدین وابسته هستند و نگرانی هایی بابت جدایی از والدین نشان می دهند، بیشتر امکان دارد که از رفتن به مدرسه اجتناب کنند، زیرا می ترسند در نبود آنها اتفاقی برای والدین شان رخ دهد. هنگامی که بچه ها نگران دور بودن از والدین خود هستند و همیشه خواهان در تماس بودن با والدین شان هستند و نگران رخ دادن اتفاقی برای والدین شان هستند، به احتمال قوی دچار اضطراب جدایی هستند.
اما من گرسنه ام…
تیفانی فرانک، روانشناس بالینی، به بررسی تغییرات اشتها، رفتار و خواب می پردازد که اغلب می تواند رفتارهای اجتناب از رفتن به مدرسه را همراهی کند. او می گوید: مهم است که همیشه به رفتارهای عادی فرزندتان توجه کنید تا بتوانید هرگونه تغییر مثل کاهش اشتها، پرخوری، کم خوابی یا پرخوابی را در او تشخیص دهید.
همچنین بخوانید: آیا مایندفولنس برای کودکان مفید است و به مقابله آنها با استرس کمک می کند؟
سوال هایتان با سکوت مواجه می شوند!
آیا احساس می کنید که نمی توانید درباره ی مدرسه از فرزندتان سوال کنید و یا هنگامی که سوالی می کنید فرزندتان ناراحت یا عصبانی می شود؟ در این صورت باید هشدار داد که مشکل عمیق تری وجود دارد. امتناع از رفتن به مدرسه می تواند نشانه ای از اختلال اضطراب تعمیم یافته و فوبیا یا ترس های اجتماعی باشد.
به جای اینکه بهتر بشود، بدتر می شود!
با گذشت زمان، با توجه به اینکه فرزندتان بیشتر در حال رفتن به مدرسه است، با دوستان معلمان در ارتباط است، انتظار می رود که اضطرابش بهبود یابد. اما اگر به نظر می رسد فرزندتان بیشتر مضطرب شده است و یا تنش بیشتری دارد و هر روز صبح منتظر بیرون آمدن او از تخت هستید، نشانه ای از این خواهد بود که اضطرابش در حال بدتر شدن است.
ترس ها به عمل تبدیل می شوند!
برخی اضطراب ها طبیعی هستند. به عنوان مثال، هنگامی که از کودک پنج سالگی خواسته می شود که به مهد کودک برود ممکن است احساس اضطراب کند و بگوید: من عصبی هستم. معلمان جدید مدرسه جدید، دوستان جدید، شهر جدید، همه چیز جدید است. اما او از رفتن اجتناب نمی کند و به هرحال در جنگ با این اضطراب پیروز می شود.داشتن احساسات و افکار ناخوشایند بدون اجتناب از رفتن به مدرسه، مشکل جدی محسوب نمیشود؛ زمانی که رفتارهایی مثل اجتناب از رفتن به مدرسه یا دیگر اقدامات انجام می شو، نشان دهنده این خواهد بود که ترس ها جدی تر هستند.
چطور نگرانی ها و اضطراب فرزندمان را برطرف کنیم؟
اگر فرزندتان برای رفتن با بازگشتن به مدرسه مضطرب و نگران است، با او صحبت کنید. از او بپرسید که درباره ی معلمان و دوستانش چه نظری دارد و برنامه ای برای کمک به او طراحی کنید.صحبت کردن با معلم، راهنمایی گرفتن از مشاور یا صرف زمان بیشتری برای انتقال به مدرسه جدید، از جمله بازدید از مدرسه ی جدید قبل از شروع مدرسه ها، می تواند به کاهش این ترس کمک کند.
در ادامه بخوانید: 10 روش برای از بین بردن اضطراب و استرس امتحان
