بررسی قسمت 83 انیمه Attack on titan
با بررسی قسمت 24 فصل آخر انیمه اتک آن تایتان در خدمت شما هستم. این قسمت، نقش یک وقفه و تنفس بعد از قسمت های قبلی رو ایفا می کرد؛ به همین دلیل، به جای روایت با سرعت زیاد و پرداخت به توئیست های اصلی داستان، روی شخصیت ها، انتخاب های اونا و تغییرات نامحسوس اما تاثیرگذارشون که در این چهار فصل به وجود اومدن تمرکز کرد. با بررسی فصل چهارم انیمه اتک آن تایتان همراه مجله وارونه باشید.
قسمت 83 انیمه اتک آن تایتان، یکی از رنگارنگ ترین اپیزودهای این انیمه است
قسمت 24 فصل پایانی انیمه SnK به خوبی موفق شده با استفاده هوشمندانه از رنگ ها، یه روایت بصری گیرا و ملموس ارائه بده. در این قسمت، که سه خط داستانی مختلف رو پیش می بره و در نهایت اونا رو به هم متصل می کنه، ما با تفاوت مشخصی در حال و هوا روبرو هستیم. خط داستانی اول، هانجی، لیوای، پیک و ماگات هستن که در نهایت، ضعف آشکار خودشون در برابر ارن رو قبول می کنن و تصمیم می گیرن با هم متحد بشن. خط داستانی دوم، آرمین، کنی، فالکو و گابی و آنی هستن و خط سوم هم، میکاسا و جان که در بین یگریست ها گیر کردن.
بررسی قسمت 24 فصل آخر انیمه اتک آن تایتان
از بین این سه خط داستانی، خط دوم و سوم کاملا در تضاد با هم قرار دارن و این تضاد، با کوچک ترین نگاه هم قابل تشخیصه. از طرفی، گروه آرمین رو دیدیم که بعد از وقوع رامبلینگ، در شرایطی آرام به سر می برن و سرشون به گفتگوهای دوستانه گرمه و از طرف دیگه، میکاسا و جان دارن تعصب یگریست ها و فقط بخش کوچکی از عواقب کار دوستشون رو به چشم می بینن (که با وجود کوچک بودن، بسیار هولناکه) و عقاید قبلی خودشون رو زیر سوال می برن.
این دو خط داستانی متضاد، در واقع نمادی از دو انتخابی که پیش روی پروتاگونیست های داستان قرار داده شدن هستن: اینکه با وجود آگاهی از همه چیز، خودشون رو به اون راه بزنن و یه زندگی آروم داشته باشن یا اینکه جلوی یک فاجعه رو، به قیمت از دست رفتن همه نقاط روشن زندگی‌شون، بگیرن. به همین دلیل، وقتی ما خط آرمین رو دنبال می کنیم، با دنیایی رنگارنگ و روشن روبرو هستیم اما خط جان و میکاسا، تاریک و یکدسته؛ انگار روی کل دنیا فیلتر قرمز و سیاه گذاشته باشن. از طرف دیگه، خط هانجی و لیوای، کاملا حس تنهایی، انزوا و ناامیدی رو منتقل می کنه. تفاوت هایی که عوامل ساخت در جلوه های بصری هر کدوم از خطوط داستانی قائل شدن، باعث شده درک داستان سنگین این اپیزود برای مخاطب راحت تر بشه.
باورهای قبلی کاراکترها در قسمت 83 انیمه اتک آن تایتان زیر سوال می روند
تقریبا همه پروتاگونیست های سری اتک آن تایتان، در این قسمت با یه سوال زجرآور دست و پنجه نرم می کنن: «یعنی همه این مدت در اشتباه بودیم؟»
اولین کسی که در قسمت 24 با این سوال روبرو میشه، هانجیه. به عنوان فرمانده گروه شناسایی، کسی که در تمام سال های خدمتش، یکی از تاثیرگذارترین افراد محسوب می شده، در نبردهای بسیار شرکت کرده، برای کشف حقیقت دست به هر کاری زده و حتی چندین نفر رو شکنجه داده، حالا با خودش فکر می کنه: «آیا ارزشش رو داشت؟ آیا کار درست رو انجام دادم؟ اگه من کار درست رو انجام دادم، پس یعنی حالا یگریست ها هم حق دارن؟»
میکاسا و جان هم در چنین شرایطی به سر می برن. هر دو، سربازان جوانی رو می بینن که یا به خاطر راحتی و نجات خودشون ناچار به پیوستن به یگریست ها شدن و یا با رویای قهرمان شدن زیر پرچم فلوک شعار میدن.
اتک آن تایتان در فصل چهارم، باعث شده شخصیت هایش از شعار “قلب هایتان را فدا کنید” متنفر شوند!
چیزی که باعث شده فشار روی دوش کاراکترها در این قسمت انقدر قابل درک باشه، اینه که یگریست ها در واقع یه کپی از خودشون هستن. سربازانی جوان که خودشون رو درگیر بازی بزرگترها کردن، در حالی که خودشون خبر ندارن شعارهایی که از ته قلبشون فریاد می زنن، چقدر پوچ هستن. هر کدومشون دنبال بهترین زندگی از دید خودشه (زندگی با معنی؟ زندگی آزادانه؟ زندگی راحت و یا با عشق؟ زندگی پر ماجرا؟). ذره ای شرارت در رفتارهاشون دیده نمیشه، با این وجود حاضرن در حالی که معصومانه ترین نگاه عالم رو دارن، کثیف ترین کارها رو انجام بدن.
طبیعتا، ما اینجا قصد نداریم هیچ کس رو توجیه کنیم. اما، یه پیامی هست که در قسمت 24 فصل پایانی انیمه اتک آن تایتان فریاد زده میشه: «هیچ کس اگه بدونه معنی کارش واقعا چیه، اون رو انجام نمیده». مشکل مشترک ورژن نوجوان پروتاگونیست های اتک و یگریست ها، اینه که هیچ کدوم نمی دونن همه اینا چقدر مسخره‌ست! تصور می کنن که قراره همه تایتان ها رو نابود کنن و آزاد بشن ولی در نهایت می فهمن این همه عذاب کشیدن برای کشتن تایتان ها، هیچ تاثیری در آزاد شدنشون نخواهد گذاشت! یعنی در تمام مدت، صرفا عروسک های حکومت برای مخفی کردن حقیقت از مردم بودن، نه قهرمان! تصور می کنن اگه اسطوره مقدسشون، “ارن یگر” کل دنیا رو با خاک یکسان کنه می تونن مثل آخر کارتون های دیزنی به خوبی و خوشی زندگی کنن، اما به این فکر نمی کنن که اگه نقشه ارن شکست بخوره، می خوان دقیقا چی کار کنن؟ آیا می تونن در برابر کل دنیا بایستن؟
به همین دلیل وقتی یگریست ها، فریاد “قلب هایتان را فدا کنید” سر میدن، میکاسا قیافه‌ش رو در هم می کشه و پایگاه رو ترک میکنه و ما جان رو در حالتی می بینیم که برای یک لحظه، تصور می کنیم که: «این آدم دیگه هیچ وقت نمیتونه سرش رو بالا بگیره».
قسمت بیست و چهارم فصل چهار انیمه AoT به شکلی عادلانه، انتخاب های ممکن شخصیت ها را به ما نشان می دهد
یکی از ویژگی های جالب سری اتک آن تایتان، اینه که بعد از وقوع یه فاجعه، گروهی از مردم رو در بیخیال ترین حالت ممکن نشون میده. راستش رو بخواید، یکی از چیزهای شوکه کننده – اما همزمان قابل انتظار – که در این قسمت شاهدشون بودیم، آرامش مردم پارادایس بعد از رامبلینگ بود. پارادایسی ها، انگار نه انگار که اتفاقی افتاده، در غذاخوری ها دور هم جمع میشن و میگن و میخندن. مثل هر صبح عادی دیگه ای. اما خیلی راحت میشه تصور کرد در این شب تا صبحی که گذشت، چند تا شهر با خاک یکسان شدن.
در ادامه بخوانید » بهترین انیمه های انگیزشی که حالتان را خوب می کنند!
این آرامش، لزوما نشون دهنده شیطانی بودن انسان ها و بی تفاوتی‌شون نسبت به همدیگه نیست؛ بلکه بیشتر خستگی مردم رو یادآوری می کنه. به همین دلیله که توقف آرمین و کنی در غذاخوری، صرفا به خاطر ایجاد یک موقعیت برای ملاقات با آنی نیست. در این سکانس، آرامش خاصی حکم فرماست؛ انگار برای همین چند لحظه، شخصیت ها دیگه مجبور به فکر کردن نتایج کار یه نفر دیگه نیستن و می تونن با خیال راحت سر به سر هم بذارن و با کسی که چند سال پیش بهشون خیانت کرده بود، طوری رفتار کنن که انگار هیچی نشده و اون هنوزم یه دوست قدیمی و ارزشمنده.
هر چند این آرامش، یه جنبه تاریک هم داره: رسیدن به چنین شرایطی برای نفس تازه کردن و نمی دونم، لذت بردن از از هوای آفتابی و بوی چمن های نمناک و کیک خوردن، فقط و فقط با نادیده گرفتن کارهای هولناک کسانیه که در همین نزدیکی ما هستن، کسانی که می تونیم جلوشون رو بگیریم. فلوک خیلی رک و راست به این نکته اشاره می کنه: «جان، دست از سر ما بردار و ما بهت همون زندگی راحتی رو می دیم که می خواستی». زمانی که ما آرامش آرمین رو می بینیم، کاملا درک می کنیم چرا جان در مقابل پیشنهاد وسوسه انگیز فلوک انقدر درمانده و مردد به نظر می رسه. چنین آرامشی، خیلی دل انگیز به نظر می رسه. اصلا عقل سلیم حکم می کنه که آرامش رو انتخاب کنیم! اما از طرفی، هر چقدر هم سعی کنیم این واقعیت رو انکار کنیم و از زیرش در بریم، ولی در نهایت با این حقیقت روبرو میشیم که متاسفانه این زندگی آرام، اونقدرا هم پایدار نیست. و یه روز، همه چیزهایی که ازشون فرار می کردیم و فکر می کردیم پشت سر گذاشتیم، ناگهان جلوی پامون سبز میشن.
زندگی با غرور و شرافت؟
اما اگه این آرامش رو پس بزنیم، با چه انتخاب دیگه ای روبرو میشیم؟ پاسخ این سوال، به طرز خنده داری، غم انگیزه: «تنها انتخاب دیگه ای که داریم، بدبخت شدنه». با رها کردن آرامشی که به نوعی دو دستی تقدیم شخصیت ها شده، اونا پا در مسیری خطرناک و پر از دست انداز می ذارن که مقصدش هم… چندان جالب نیست. اما در ازای چه چیزی؟ حفظ غرور و شرافت، زندگی نکردن با عذاب وجدان، بیرون کردن بچه ها از زمین بازی خطرناکی که واردش شدن و البته، بستن دهان فلوک (این آخری خودش به تنهایی می تونه یه دلیل قانع کننده باشه!). عواقب برگزیدن این انتخاب؟ خطر قطعی مرگ. خوشبختانه – شاید هم متاسفانه – از اونجا که پروتاگونیست ها بارها با چنین شرایطی روبرو شدن، دیگه این موضوع براشون هیچ اهمیتی نداره. بنابراین ترجیح میدن با سر به یک جهنم خونین و آتشین شیرجه بزنن؛ همون کاری که قبلا هم بارها انجامش دادن.
بررسی قسمت 83 انیمه اتک آن تایتان
انتخابی که شخصیت ها در این قسمت کردن، یعنی گرفتن جلوی ارن و متحد شدن با دشمنان سابقشون، تصمیمی بود که احتمالا همه انتظارش رو داشتن، چرا که قبلا هم شاهد انتخاب های مشابه اونا در گذشته بودیم. با این وجود، انیمه اتک آن تایتان، به شناخت مخاطبانش از کاراکترها بسنده نمی کنه و به شکل زیبا و تاثیرگذاری، تاثیر اتفاقات قبلی روی افراد و تغییراتی که اونا کردن رو به ما نشون میده. این قسمت، با وجود اینکه یک توئیست خیره کننده و نفسگیر دیگه رو، رو نمیکنه و همینطور فایت خاصی هم نداره، اما با بررسی انتخاب شخصیت ها و علت تردید اونها و همینطور یک پایان بندی کنجکاوی برانگیز، به ما قول اتفاقات بزرگ و هیجان انگیزی رو در آینده رو میده.
امیدوارم از بررسی قسمت 24 فصل آخر انیمه اتک آن تایتان لذت برده باشید مثل همیشه منتظر نظرات شما عزیزان هستیم.
در ادامه بخوانید: بررسی قسمت 25 فصل چهارم انیمه اتک آن تایتان : شب پایان
