ممکن است مردم در سراسر جهان نگران افزایش تنش‌های هسته‌ای باشند، اما فکر می‌کنم آن‌ها این واقعیت را از دست داده‌اند که حمله سایبری می‌تواند به همان اندازه آسیب برساند. و متاسفانه هکرها در حال حاضر زمینه این حملات را فراهم می‌کنند. با خروج ایالات متحده و روسیه از یک پیمان مهم تسلیحات هسته‌ای و شروع به توسعه سلاح‌های هسته‌ای جدید، به علاوه تنش‌های ایران و کره شمالی برای پرتاب آزمایشی موشک‌ها، تهدید جهانی برای تمدن انسان زیاد است. برخی از مسابقه جدید تسلیحات هسته‌ای می‌ترسند. بله قبول دارم، این تهدید جدی است. اما دیگری می‌تواند به همان اندازه جدی باشد و در حینی که کمتر در معرض دید عموم است. حملات هکر ها را می‌گویم.
در ادامه بخوانید »
جلوگیری از هک شدن توسط هکرها با رعایت 20 نکته‌ی ساده
پسماندهای هسته ای ؛ 4 حقیقتی که همه باید در این مورد بدانند!
متأسفانه، نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه هکرها نرم افزارهای مخربی را در داخل سیستم‌های پاور و آب ایالات متحده قرار داده‌اند. ارتش آمریکا همچنین گزارش کرده است که به رایانه‌هایی که سیستم‌های برقی روسیه را کنترل می‌کنند نفوذ کرده است.
دخالت‌های بسیار
من به عنوان کسی که در زمینه امنیت سایبری و جنگ اطلاعاتی تحصیل می‌کند، نگران این هستم که حملات سایبری با تأثیر گسترده و با نفوذ در یک منطقه که با حملات کوچک سریعا گسترش می‌یابد، می‌تواند خسارات قابل توجهی از جمله آسیب دیدگی جمعی و مرگ را به اندازه سلاح هسته‌ای به جا بگذارد.
بر خلاف یک سلاح هسته‌ای، که باعث می‌شود مردم تبخیر شوند و تقریباً همه را در طی نیم مایل به قتل می‌رساند، شمار تلفات حملات سایبری بیشتر اما کندتر خواهد بود. ممکن است مردم در اثر کمبود غذا، برق یا گاز برای گرما یا در اثر تصادفات اتومبیل ناشی از خرابی سیستم چراغ راهنمایی بمیرند. این می‌تواند در یک منطقه بزرگ اتفاق بیفتد و منجر به جراحات جمعی و حتی مرگ شود.
این ممکن است تنها یک هشدار به نظر برسد، اما به آنچه در سال‌های اخیر اتفاق افتاده است، در ایالات متحده و سراسر جهان نگاه کنید. در اوایل سال 2016، هکرها کنترل یک تصفیه خانه آب آشامیدن را در آمریکا به دست گرفتند و مخلوط شیمیایی مورد استفاده برای تصفیه آب را تغییر دادند. اگر تبه تغییراتی که ایجاد شده بود، توجه نشده بود، می‌توانست منجر به مسمومیت، تأمین آب غیر قابل استفاده و کمبود آب شود.
در سال‌های 2016 و 2017 حملات هکر ها بخش‌های عمده‌ای از شبکه برق در اوکراین را تعطیل کرد. این حمله خفیف‌تر از آن چیزی بود که می‌توانست باشد، زیرا هیچ یک از تجهیزات (با وجود توانایی انجام این کار) در طول آن از بین نرفت.
همچنین در سال 2018، مجرمان سایبری ناشناس به کل سیستم برق انگلیس دسترسی پیدا کردند.
هکر ها می‌توانند کنترل جهان را به دست بگیرند!
در آگوست سال 2017، یک کارخانه پتروشیمی عربستان سعودی مورد حمله هکرهایی قرار گرفت که با در دست گرفتن کنترل انواع تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده در تأسیسات صنعتی از همه نوع در سراسر جهان، آن‌ها را منفجر کردند.
پیش از مطالعه این مطلب بخوانید:
فقط چند ماه بعد، هکرها سیستم‌های نظارت بر خطوط لوله نفت و گاز را در سراسر ایالات متحده خاموش کردند و این در درجه اول باعث ایجاد مشکلات لجستیکی شد. اما این مسئله نشان داد که چگونه سیستم‌های ناامن پیمانکاران می‌تواند به طور بالقوه مشکلاتی را برای سیستم‌های اولیه ایجاد کند.
FBI حتی هشدار داده است که هکرها در حال هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای هستند. اگر تأسیسات هسته‌ای به خطر بیافتد می‌تواند منجر به تخلیه مواد رادیواکتیو، مواد شیمیایی یا حتی احتمالاً ذوب راکتور شود.
حمله سایبری می‌تواند رویدادی شبیه به حادثه چرنوبیل ایجاد کند. این انفجار، ناشی از خطای ناخواسته، منجر به کشته شدن 50 نفر و تخلیه 120000 نفر شد و بخش‌هایی از منطقه را برای هزاران سال غیرقابل سکونت کرد.
تخریب اطمینان متقابل
باید خاطرنشان کرد که حمایت‌های بین المللی در برابر درگیری‌های هسته‌ای برای حملات سایبری وجود ندارد. به عنوان مثال، ایده “تخریب اطمینان متقابل” نشان می‌دهد که هیچ کشوری نباید از یک سلاح هسته‌ای در برابر کشور دیگر که به سلاح هسته‌ای مجهز است، استفاده کند.
اما حملات هکر ها مهارهای کمتری دارند. به عنوان مثال پنهان کردن منبع هجوم دیجیتال بسیار ساده‌تر از مخفی کردن مخفی‌گاه موشکی است. علاوه بر این، جنگ سایبری می‌تواند کوچک باشد، حتی یک تلفن یا لپ تاپ را هدف قرار دهد. حملات بزرگ‌تر ممکن است مشاغل مانند بانک‌ها یا هتل‌ها یا یک آژانس دولتی را هدف قرار دهد. اما این‌ها برای تشدید درگیری در مقیاس هسته‌ای کافی نیستند.
حملات هکر ها در درجه هسته‌ای
سه سناریو اساسی برای چگونگی توسعه حمله سایبری در سطح هسته‌ای وجود دارد. این می‌تواند در حد متوسط شروع شود، با سرقت از سرویس اطلاعاتی یک کشور، حذف یا به خطر انداختن اطلاعات نظامی یک کشور دیگر. دورهای انتقام‌جویی می‌تواند دامنه حملات و شدت خسارت به زندگی غیرنظامیان را گسترش دهد.
در یک وضعیت دیگر، یک ملت یا یک سازمان تروریستی می‌تواند حمله سایبری گسترده‌ای را راه بیندازد. مثلا هدف قرار دادن چندین کارخانه برق، تأسیسات تصفیه آب یا کارخانه‌های صنعتی به طور یکجا یا در ترکیب با یکدیگر برای ایجاد خسارت بیشتر.
اگرچه شاید نگران کننده‌ترین احتمال این باشد که ممکن است اشتباهی رخ دهد. در چندین مورد، خطاهای انسانی و مکانیکی تقریباً جهان را در طول جنگ سرد نابود کردند. اتفاق مشابهی می‌تواند در نرم افزار و سخت افزار قلمرو دیجیتال رخ دهد.
دفاع در برابر فاجعه
همانطور که هیچ راهی برای محافظت کامل در برابر حمله هسته‌ای وجود ندارد، تنها راه‌هایی برای کاهش احتمال رخ دادن حملات هکر ها وجود دارد. اولین مورد این است که دولت‌ها، مشاغل و افراد عادی باید سیستم‌های خود را امن کنند تا از ورود افراد متجاوز جلوگیری کنند.
سیستم‌های بحرانی مانند سیستم‌های خدمات عمومی، شرکت‌های حمل و نقل و شرکت‌هایی که از مواد شیمیایی خطرناک استفاده می‌کنند، باید بسیار امن باشند. یک تجزیه و تحلیل نشان داد که فقط حدود یک پنجم شرکت‌هایی که از رایانه برای کنترل ماشین آلات صنعتی در ایالات متحده استفاده می‌کنند، تجهیزات خود را برای ردیابی حملات احتمالی نظارت می‌کنند.
و در 40٪ از حملات صورت گرفته، متجاوز بیش از یک سال به سیستم دسترسی داشت. یک بررسی دیگر نشان داد که تقریباً سه چهارم شرکت‌های انرژی در سال گذشته به نوعی نفوذ شبکه را تجربه کرده‌اند.
امیدوارم از خواندن این مطلب لذت برده باشید. اگر نظری دارید خوشحال می‌شویم در بخش دیدگاه‌ها برای‌مان بنویسید.
