سه نظریه اصلی از ترویج مد وجود دارد: ریزش رو به پایین، ریزش در عرض و ریزش رو به بالا

نظریه های ترویج مد یا توزیع مد مربوط به نحوه حرکت مد، از میان سطوح مختلف اجتماعی و اقتصادی جامعه هستند. سه نظریه اصلی از ترویج مد وجود دارد: ریزش رو به پایین، ریزش در عرض و ریزش رو به بالا. با این حال هیچ نظریه ای مقبولی برای بحث کردن در مورد مد و یا توضیح نحوه حرکت در سراسر جامعه نیست. علاوه بر این نظریه ها، یک الگوی پوپولیستی از ترویج مد وجود دارد، که در مواردی به کار برده می شود که توزیع مد از طریق گروه های اجتماعی به جای طبقات اجتماعی قابل شناسایی می شود.

نظریه ریزش رو به پایین

نظریه ریزش رو به پایین توزیع مد، که فرض می کند مد در طبقه ی بالای جامعه آغاز می شود توسط تورستین وبلنِ اقتصادان در سال 1889 مطرح شد. طبق این نظریه سبک های پوشش توسط ثروتمندان تغییر می کند، و این تغییرات به تدریج توسط طبقات متوسط و پایین تر مورد استفاده قرار می گیرند.

هنگامی که این سبکها توسط طبقات پایینتر جذب شدند، ثروتمندان هم به نوبه خود سبک و پوشش خود را تغییر می دهند این نظریه که قدیمی ترین نظریه ترویج مد است، این گونه فرض می کند که طبقات پایینتر جامعه به دنبال تقلید و همذات پنداری با طبقات بالای جامعه است. این نظریه به لحاظ تاریخی ،به خصوص قبل از جنگ جهانی دوم، قابل اجراست.

نظریه ی ریزش در عرض

ابتدا در اواخر دهه 1950 مطرح شد، نظریه ریزش مد از عرض چنین فرض می کند که مد به سرعت نسبتا زیادی در میان سطوح اجتماعی و اقتصادی حرکت می کند. سبکهای لباس ریزش رو به پایین ندارند اما تقریبا همان زمان، از بالاترین محدوده قیمت تا پایین ترینشان ظاهر می شوند. ارتباطات جمعی و رسانه های مردمی از وجود این نظریه حمایت می کنند، مانند ارائه تصاویر و جزئیات در مورد سبکهای جدید، همانطور که دنیای خرده فروشی مدرن انجام می دهد.

همچنین بخوانید » لباس ها سخن می گویند ! نگاهی به نحوه ارتباط پوشاک با جهان پیرامون !

بسیاری از طراحان سبک های مشابه را در سطح های مختلف نمایش می دهند، دامنه ای از لباس های طراحان از بالاترین قیمت تا پایین ترین حدی که قیمتی مقرون به صرفه دارد. انواع شرکت ها پوشاک مشابه را تولید می کنند که امکان دسترسی گسترده از مد را فراهم می آورد. از سال 1960 که لباسهای بدون آستین رواج پیدا کرد تا دهه ی 1980 که لباسها با اِپل شانه ظاهر شدند، این پوشاک در همان زمان با تخفیف قیمت در فروشگاه های بزرگ و مغازه ها موجود بودند.

نظریه ریزش رو به بالا

نظریه ریزش رو به پایین ترویج مد، تغییرات سبکها و شیوه ها را در مد منعکس می کند. با توجه به این نظریه، ممکن است سبکها با مد خیابانی یا جوانان شروع شود و به تدریج از نردبان مد به سمت بالا حرکت کند تا آنها مورد قبول قرار بگیرند و توسط مصرف کنندگان قدیمی و ثروتمند پوشیده شوند.

همچنین بخوایند »آشنایی با دنیای مد ؛ دوناتلا ورساچه الهه مد در قرن بیستم !

کوکو شانل اولین کسی بود که این نظریه را پذیرفت زمانی که بعد از جنگ جهانی دوم به ترکیب پارچه های نظامی و لباس در مد پرداخت. تیشرت های کلاسیک  در ابتدا به عنوان لباس زیر درمیان طبقه کارگر مورد استفاده گرفت و در حال حاضر بخشی اساسی در کمد لباس روزمره است. هنگامی که سبک ها توسط مصرف کنندگان سنتی مورد استفاده قرار گرفت، فرهنگ های خیابانی و جوانان ممکن است یک سبک جدید را اتخاذ کنند.

الگوی پوپولیستی

در حالی که سه نظریه اصلی ترویج مد به طور گسترده ای در سطوح اجتماعی و اقتصادی اعمال می شود، الگوی پوپولیستی، که در سال 1994 توسط تد پالهمیس انسان شناس آمریکایی در کتاب “Streetstyle” (مد خیابانی) بیان شد گروه های اجتماعی را نه به عنوان سطوح بلکه به عنوان منبع الهام برای مد شناسایی می کند.در ادامه بخوانید » هر آنچه درباره ” نشانه شناسی مد ” باید بدانید

به عنوان مثال یک گروه اجتماعی مانند پانک ها در دهه 1970 در لندن، ممکن است سبک و ظاهر متمایزی را اقتباس کرده و در کل گروه به اشتراک بگذارند. این سبک در خدمت وحدت گروه و برای شناسایی افراد گروه است، اما اغلب با گرایش های خارج از گروه ارتباطی ندارد. افراد سبک را برای تبدیل شدن به یک عضو قابل شناسایی از آن گروه خاص می پذیرند.

همچنین بخوانید » با انواع استایل و سبک های زنانه آشنا شوید !