بررسی فصل دوم انیمه The promised neverland (قسمت هفتم و هشتم) 

بررسی فصل دوم انیمه The promised neverland ؛ آن سوی دروازه

سلام به همه شما دنبال کنندگان عزیز وارونه به خصوص علاقمندان به بخش انیمه! با بررسی فصل دوم انیمه The promised neverland یا ناکجا آباد موعود (قسمت هفتم و هشتم) در خدمت شما هستم! همچنین شما می تونید بررسی قسمت های قبلی رو در وارونه بخونید!

این دو قسمت جدید، یعنی قسمت 19 و 20 انیمه ناکجا آباد موعود، حسابی من رو به سرنوشت این انیمه امیدوار کردن! در این دو قسمت، شاهد پیشرفت های قابل توجهی بودیم و بلاخره بعد از 7 قسمت، این فصل کم کم داره به اون نقطه ای که طرفدارها دوست دارن نزدیک می شه.

اما با این حال، قسمت های نوزدهم و بیستم خالی از اشکال نبودن. که در این مطلب، می خوام راجع به نقاط مثبت و منفی این دو قسمت حسابی صحبت کنم!

پیشنهاد می کنم قبل از مطالعه این مطلب، این دو قسمت رو تماشا کرده باشید!

بررسی قسمت هفتم فصل دوم انیمه The promised neverland

در قسمت هفتم، مشخص شد که قضیه موجیکا چیه؛ و البته شاهد نتیجه ای هم برای گفت و گوی اما و نورمن بودیم. که شخصا فکر می کنم نتیجه گفت و گوی این دو نفر، و قراری که با هم در آخر گذاشتن، یه مقدار غیر منطقی بود. البته منظورم خود قراری که گذاشتن نیست؛ نه.

همچنین بخوانید: پنج دلیل برای تماشای انیمه کیمیاگر تمام فلزی Fullmetal alchemist 2003

نورمن، در ابتدا خیلی برای اجرای نقشه ش پا فشاری می کرد، که بعد، با پیشنهاد اما، قبول کرد که نقشه رو تا حدودی تغییر بده. خب زیاد راجع به اما حرف نمی زنم، و دوباره هدفم ری هستش! یعنی واقعا هیچ کدوم از این دو نفر، به نورمن مشکوک نشدن؟ از نظرشون غیرطبیعی نبود که نورمن بعد از کلی اصرار و برنامه ریزی بخواد در ازای گرفتن موجیکا شیاطین رو نکشه؟!

در ادامه، می بینیم که نورمن، حالش بد می شه، و اشاره می کنه که وقت زیادی براش نمونده. که راجع به این موضوع ناراحت کننده در بررسی قسمت هشتم صحبت می کنم.

بهترین بخش قسمت هفتم، زمانی بود که موسیقی پس زمینه با تم آشنا و دوست داشتنی فصل اول پخش شد. همچنین این قسمت، موفق شد با فلش بک هایی به قسمت دهم فصل اول، و مقایسه اون دوران با دوران جدیدی که بچه ها در اون قرار دارن، بیننده رو احساساتی کنه.

در قسمت هفتم و هشتم، بهترین بخش ها به نورمن اختصاص دارن و همچنان بخش های مربوط به اما و سایر بچه های گریس فیلد زیاد چنگی به دل نمی زنن. تنها نقشی که بقیه بچه ها دارن، اینه که هر از گاهی یا ناله کنن و یا در 99 درصد شرایط هورا بکشن. که خب اصولا به عنوان یه بچه، این حرکات تا حدودی طبیعی به نظر میان.

اما اینکه این واکنش ها طبیعی هستن، دلیلی بر ضرورتشون نیست. اکثر مخاطبان این انیمه رو، افراد با سنین بالای نوجوان تشکیل می دن. به همین دلیل، حوصله اکثریت با بخش های مربوط به بچه های گریس فیلد سر می ره. این بچه ها رو، می شه یه جورایی کپی همدیگه بدون هیچ ویژگی خاصی نسبت به بقیه دونست. به همین خاطر، باید زودتر یه فکری براشون بشه.

بررسی قسمت هشتم فصل دوم انیمه The promised neverland

همچنین بخوانید: 10 دلیل برای تماشای انیمه Baccano! داستان مافیا، جاودانگی و شکلات!

این قسمت، دقیقا از همون نقطه مجهول قسمت دهم فصل اول شروع شد. ما زندگی نورمن و آشنایی اون با سایر افراد پروژه لامبدا و سیر تغییر اون رو دیدیم؛ که باعث شد ما احساس نزدیکی بیشتری با نورمن کنیم. هرچند فکر می کنم جای پرداخت خیلی بیشتری به این شخصیت وجود داره. که شاید شاهدش باشیم، شاید هم نه.

به گذشته همراهان نورمن، یعنی باربارا و… هم اشاره ای کوتاه شد، که می تونه باعث بشه این افراد برای برخی بیننده ها، بیشتر قابل لمس بشن؛ اما همچنان ممکنه این شخصیت ها برای عده ای دیگه، غیر قابل فهم باشن. در کل، پردازش به این شخصیت ها، مثل نورمن، ناقص هستش و باید بیشتر بهشون پرداخته بشه.

بررسی قسمت بیستم انیمه ناکجا آباد موعود- دروغ نورمن

من احتمال می دم برخلاف چیزی که نورمن به اما و ری گفته، علاوه بر آزمون ها، آزمایشاتی هم روی خودش انجام گرفته شده باشه؛ اما این نکته همچنان دور از ذهن به نظر می رسه؛ چون در فصل اول، چندین بار به این نکته اشاره شده بود که نورمن، بدن ضعیفی داره.

به هر حال فکر نکنم بدحال بودن نورمن و اینکه “وقت زیادی نداره”، ربطی به یه بیماری عادی داشته باشه.

جیمز راتری و پیتر راتری

خیلی واضح، ما فریادی شنیدیم که می گفت جیمز راتری (مینروا) و هوادارانش مردن. در قسمت هشتم و در فلش بک مربوط به نورمن، ما متوجه شدیم مردی که در تیتراژ آغازین بین شیاطین ایستاده بود، پیتر راتری هستش. نگهبانی که نورمن ازش صحبت می کرد. جناب پیتر راتری، به احتمال 100 درصد یه نسبت نزدیکی با جیمز راتری داره و به احتمال 0 درصد نسبت خاصی با اون نداره. (دیدین چه احتمال دقیقی بود؟!)

فکر کنم نگهبان قبلی، همون جیمز راتری بوده باشه. چون همونطور که خودش در اون تماس تلفنی ضبط شده گفته بود، از افراد وابسته به مزارع بوده که بعدها سایرین به خیانت اون پی بردن.

اینکه شیطان کیست، به زاویه دید ما بستگی دارد.

این قسمت، یکی از سنگین ترین و تلخ ترین پیام های ناکجا آباد موعود رو به ما رسوند. مطمئنا نورمن از دید باقی ماندگان پروژه لامبدا، فرشته نجاته. و از چشم شیاطینی که به خاطر اون کشته می شن، اون یه اهریمن بد ذاته.

همچنین بخوانید: پنج دلیل برای تماشای انیمه attack on titan ؛ یکی از برترین انیمه‌های تاریخ

اما تاثیر گذارترین بخش این قسمت، و یا حتی این فصل، زمانی بود که نورمن شبیه یه بچه نشون داده شد؛ و اینکه کسی که شاید از نظر ما هیولاست، اون هم زمانی بچه بوده؛ و بچگی اون هم ازش دزدیده شده. همونطور که ما می جنگیم تا بتونیم خودمون و چیزهای عزیز زندگی مون رو نجات بدیم، اون هم در حال انجام دادن همون کاره.

راه رسیدن به آزادی

از طرف دیگه، ما شاهد دید بدبینانه- ولی به شدت ملموس و قابل درک- نورمن نسبت به دنیا شدیم. که این دید، درست در مقابل دید اما قرار داره. این قسمت، می تونست به زیبایی، زیر سوال رفتن دید نورمن رو نشون بده. که تا حدودی نشون داد؛ اما همونطور که بارها و بارها اشاره کردم، می تونست خیلی بهتر باشه!

“اگر به انسان نشان دهید چگونه است، او بهتر خواهد شد.- آنتوان چخوف”

نورمن، مثل بسیاری از ما، عقیده داره که هر کسی فقط به سود و نفع خودش فکر می کنه. (حتی با وجود اینکه خودش قبلا به خاطر بچه ها فداکاری بزرگی کرده بود.) و همه مثل اما، از خود گذشته نیستن. درسته که همه انسان ها، به فکر خودشون هستن، ولی طوری نیست که همگی فقط به خاطر سود و نفع خودشون بخوان کل دنیا رو زیر پا بذارن.

خیلی اوقات، کاملا ثابت شده که انسان، میل به خوب بودن داره؛ فقط کافیه که دست از ندیدن برداریم و به این نتیجه برسیم که: «هی، اگه دنیا جهنمه، به خاطر اینه که خودمون ازش جهنم ساختیم. پس ما قدرت این رو هم داریم که از دنیا بهشت بسازیم.» این همون آرمانیه که اما بهش باور داره. اون فکر می کنه که باید راهی باشه تا بدون کشتن شیاطین- با وجود اینکه از اونها متنفره- از شرشون خلاص شد و به آزادی رسید.

در ادامه بخوانید »

چرا باید انیمه Monogatari را تماشا کرد؟ متفاوت اما خاص

معرفی آثار هایائو میازاکی؛ راوی داستان هایی بزرگسالانه در قالبی کودکانه

انیمه ناکجا آباد موعود، کاملا قابلیت و فرصت این رو داشت تا به خوبی هم به عقاید نورمن و هم به عقاید اما بپردازه و با گذاشتن این دو عقیده متفاوت در روبروی هم، نتیجه گیری رو بر عهده مخاطب بذاره و داستانی به شدت به یادماندنی و بی نظیر خلق کنه.

قسمت هشتم رو می شه بهترین قسمت فصل دوم تا الان دونست.

این قسمت، به لطف نورمن، قسمت خیلی خوبی از آب در اومد. موسیقی متن که هم حتما باید بهش اشاره کنم. واقعا عالی بود. هم احساس فصل قبل رو زنده می کرد و هم تاثیر بزرگی روی بیننده می گذاشت.

اما با این حال، این قسمت نقاط منفی غیر قابل چشم پوشی هم داشت. و اون هم مربوط به اما و ری می شد! جست و جوی اونا برای موجیکا هیچ تاثیری روی مخاطب نذاشت و همه چی کاملا قابل پیش بینی بود. و بدترین بخش ماجرا، اینه که لااقل اما در حال حاصر نقشی در داستان داره؛ اما سایر بچه های گریس فیلد، از جمله ری، نقش خاصی ندارن! این موضوع، برای طرفداران ری می تونه خیلی اعصاب خردکن باشه!

همچنین بخوانید: مستند بیلی آیلیش چه رازهایی را درباره ی او فاش می کند؟

علاوه بر اون، اتفاقات تاثیرگذار این قسمت، همچنان قربانی خلاصه سازی و عجله سازندگان شدن! بخش انفجار شهر، می تونست خیلی بهتر از این حرفا باشه! ولی خیلی یهویی، به قصد وارد کردن شوک به مخاطب، شهر منفجر شد و بین انفجار، دوباره خیلی یهویی، نورمن دچار تردید شد!!! اولا، منفجر شدن شهر، اتفاقی بود که همگی پیشاپیش از اون خبر داشتیم؛ بنابراین نشد اونطور که باید غافلگیر بشیم.

در واقع، سازنده ها، باید این کار رو با دقت و هنرمندی انجام می دادن. یعنی باید مخاطبشون رو در هیجان قرار بدن و کاری کنن تا اون، مدام خدا خدا کنه تا نورمن یه کاری رو انجام بده- یا نده. اینطوری، موقعی که اما و بقیه بچه ها از انفجار شهر شوکه می شن، شبیه- ببخشید- احمق ها به نظر نمیان! و بدترین چیز، اینه که سفر بچه ها برای پیدا کردن موجیکا، اصلا به دل مخاطب نمی چسبه. و از اونجا که خود بیننده می دونه که باور کردن اینکه نورمن قول و قرار رو واقعا قبول کرده، چقدر غیرمنطقیه، اصلا حتی نشون داده شدن این سفر حتی براش مهم هم نیست.

راستی، یادتون نره ما رو در نماشا، یوتوب و اینستاگرام دنبال کنید!

با اینکه فکر می کنم در کل قسمت هشتم، قسمت خوبی بود، اما همزمان فکر می کنم که اگه نورمن نبود، این قسمت حتی نمی تونست ذره ای جذابیت داشته باشه. دلیلش هم اینه که به نورمن، هرچند ناقص، ولی پرداخته شده. در صورتی که اما در حال حاضر، به جای یک بچه معمولی مهربون و دوست داشتنی، فقط یه مجسمه از عشق و ایثاره. و ری هم، اصلا ری نیست!

می دونم که این تغییر ری، ضروری بود، ولی به هر حال باید به همین تغییر می پرداختن! نه اینکه به نظر بیاد داستان فصل اول رو یه نفر نوشته و شخصیت پردازی رو انجام داده، بعد داستان رو دادن دست یه نفر دیگه که اصلا شناختی از شخصیت ها نداره و فقط از اسم و ظاهر اونا استفاده کرده باشه! شما فقط یه صحنه، اصلا فقط یه ثانیه، از حضور ری در فصل اول به من نشون بدین که حوصله سر بر باشه! نبود! ولی الان، متاسفانه تقریبا “همه” صحنه های مربوط به اما و ری، کسل کننده و نچسب هستن.

نتیجه کلی

قسمت های هفتم و هشتمم فصل دوم ناکجا آباد، قسمت های خوبی محسوب می شن. از قسمت هفتم، اگه با آهنگ فصل اول هیجان زده بشین، حسابی لذت می برین و قسمت هشتم هم، قسمت جذابی محسوب می شه. اما به هر حال باید به این نکته اشاره کرد که حالا، The promised neverland، کشش خودش رو مدیون نورمن هستش.

احتمال می دم که این فصل- با وجود شایعاتی مبنی بر آغاز ساخت فصل سوم- فصل آخر باشه. چون تا حالا، خلاصه سازی ها به شدت زیاد بودن و خیلی از صحنه هایی که پتانسیل تبدیل شدن به صحنه هایی خیلی بهتر از چیزی که ما دیدیم، داشتن ولی از این پتانسیل، استفاده چندانی نشده. به همین دلیل، ادامه ماجرا در فصل سوم، مثل مسخره کردن مخاطب می مونه! فکرشو بکن شما داستانی رو که حداقل به 15 قسمت احتیاج داره رو در 11 قسمت خلاصه می کنی، طرفداران داستانت رو حسابی ناامید می کنی، بعد میای فصل بعد رو می سازی! نظر شما چیه؟

در ادامه بخوانید: بررسی فصل دوم انیمه ناکجا آباد موعود “قسمت نهم”