دورهمی های نسل آوانگارد!
متاورس چیست؟ بگذارید موضوع را با یک مثال واقعی برایتان توضیح دهم. وقتی تولد 9 سالگی پسر کتی هکل از راه رسید او از مادرش برای دعوت کردن دوستانش اجازه نمی خواست. او هیچ درخواستی برای تم تولدش هم نداشت. تنها چیزی که برای تولدش می خواست این بود که بتواند این جشن را در ربلکس برگزار کند. ربلکس یک پلاتفرم آنلاین برای بازی است. در این بازی او و دوستانش می توانستند به عنوان آواتارهای مجازی با یکدیگر رو به رو شوند. آنها در این پلاتفرم یکدیگر را ملاقات کردند و بازی های متفاوتی هم انجام دادند. به عقیده کتی چنین دورهمی در دنیای واقعی اتفاق نمی افتد اما دقیقا به اندازه یک جشن تولد واقعی برای پسرم ارزش داشت و به او و دوستانش خوش گذشت.
ربلکس؛ دنیای با هم بودن های مجازی
داستان همه گیری کرونا و ماندن در خانه در ژانویه تنها دلیل این پسر 9 ساله برای دورهمی دیجیتال نبود. ربلکس نه تنها برای بچه های 9 ساله بلکه برای جوانان 25 ساله هم جاذبه دارد. راستش را بخواهید این پلاتفرم 13 سال است که در دنیای دیجیتال می درخشد. ناگفته نماند که از این برنامه هم در گوشی و هم در کامپیوتر می توان استفاده کرد. در این پلاتفرم به کاربران اجازه داده می شود تا بازی های آنلاین رایگان انجام دهند یا فعالیت های جدیدی با خلاقیت خودشان بسازند. البته یک فروشگاه دیجیتال هم وجود دارد که کاربران می توانند خلاقیت هایشان را در آن به معرض دید بگذارند و از آن کسب درآمد کنند. مثلا می توانند لباس هایی که برای آواتارها طراحی می کنند را بفروشند!
مطلب پیشنهادی: هوش مصنوعی و درمان کرونا ؛ هوش مصنوعی ما را از دست کروناویروس نجات نمی دهد
ربلکس؛ شکلی ابتدایی از متاورس
شاید برایتان جالب باشد که ربلکس در واقع بخشی از دنیای متاورس است. متاورس ایده ای دلچسب برای تکنولوژی دوستان بود که در آن دنیایی مجازی، موازی با دنیای واقعی ساخته می شد. البته همه چیز در حد ایده بود تا اینکه اکتبر امسال فیسبوک با اعلام فعالیت در این زمینه باز هم توجه ها را به سمت خودش و البته این دنیای مجازی که حالا با نام «متاورس» می شناسیمش جلب کرد. البته همگی خیلی خوب می دانیم که متاورس زاکربرگ با تمام انواع خود متفاوت خواهد بود. میلیون ها نفر در سراسر دنیای ساعت ها وقتشان را در این دنیاهای دیجیتال می گذرانند، از ربلکس بگیرید تا فورت نایت.
چرا متاورس محبوب است؟
علاقه کاربران با در نظر گرفتن امنیت بالای هویت های دیجیتال و البته کسب ارز دیجیتال از این پلاتفرم ها بیشتر هم شد. داستان علاقه کاربران زمانی سر به فلک کشید که کمپانی های بزرگی مانند مایکروسافت و فیسبوک هم اعلام کردند در این زمینه فعالیت خواهند داشت. حتی نایکی هم قرار شده اسنیکرهای دیجیتال بفروشد! البته این به آن معنی نیست که ما امروز در دنیای دیجیتال غرق نیستیم. فقط به زندگی روزمره مان نگاه کنید. دفاتر مجازی، آموزش های آنلاین، و جوامع آنلاین چت؛ همه و همه نشانه هایی از گذران وقت ما در دنیایی مجازی هستند.
مطلب پیشنهادی: چطور میتوان پولدار شد؟ روش های درآمدزایی آنلاین
آدمهایی مانند پسر کتی از جمله آوانگاردهای گذراندن وقت در این دنیاها خواهند بود. خود کتی هم وقتی اولین بار در سال 2000 در مورد واقعیت مجازی شنید تمام فکر و ذهنش این شده که یک بار هم که شده تجربه ای این چنینی داشته باشد. سپس تمرکز کاری اش را به سمت واقعیت مجازی سینمایی تغییر داد و با سازندگان هدست های این تکنولوژی وارد همکاری شد. حالا او یکی از مشاورین شرکت اچ تی سی است و به قول خودش مادر متاورس است. برای خیلی از جوان ترها مانند پسر کتی اصلا چنین تغییر ناگهانی لازم نیست. چون که آنها خودشان در دنیایی که متاورس بخشی از آینده شان است، بزرگ می شوند. اما شاید وقت آن رسیده که ما هم، چه خوشمان بیاید چه نه، این واقعیت را بپذیریم.
متاورس چیست؟
کلمه متاورس برای اولین بار در سال 1992 و در رمان “ریزش برف” به قلم نیل استپنسن استفاده شد. البته این رمان علمی تخیلی تنها رمان نوشته شده در این زمینه نبود. پس از آن ارنست کلاین در رمانی به نام “آماده باش بازیکن شماره 1” هم چیزی شبیه به متاورس دنیای امروز ما منتشر کرد. اما همانطور که قبلا هم گفتم متاورسی که حالا از آن حرف می زنیم تافته ای جدا بافته است.
از کجا به کجا رسیدیم؟
جوامع آنلاین از نیمه دهه 1980 به وجود آمدند و تا سال 1990 دیگر چت روم ها رونق پیدا کرده بودند. «WORLD OF WARCRAFT» یکی از بازی های آنلاینی بود که در سال 2000 توجه میلیون ها نفر را به سمت خودش جلب کرد و پس از آن هر روز بازی های آنلاین جدیدی متولد شدند. امروز هم که می بینید! پلاتفرم های آنلاینی مانند فورت نایت به کاربران این اجازه را می دهند تا با هم آشنا شوند و بازی هم بکنند. کاربران جوان هم طرفداران پر و پا قرص این پلاتفرم ها هستند. گویی که علاوه بر ماهیت تجربی اجتماعی اش تجربه ای فیزیکی هم برایشان هست!
متاورس؛ دنیایی کامل و جامع
متاورس چه به صورت واقعیت مجازی، چه واقعیت افزوده و چه بر صفحه نمایشگر باشد، مفهومی خاص و جامع از دنیای فیزیکی و دیجیتال است. دنیایی که در آن مفاهیمی مانند پول، اجتماع، خلاقیت، خرید و تفریح به شکل واقعی اش دور هم گرد آمده اند. یادتان باشد که دنیای مجازی و واقعی همین حالا هم در هم تنیده هستند و برای درک این درهم تنیدگی شما به هدست آنچنانی نیازی ندارید.
به اپلیکیشن اسنپ فکر کنید که لوکیشن مقصد و فاصله زمانی تان را تا آن را تخمین می زند؛ به نتفلیکس فکر کنید که چطور براساس فیلم های قبلی که دیده اید سلیقه تان را حدس می زند و فیلم هایی مشابه آن را پیشنهاد می کند. به اسکن های LiDAR فکر کنید که در سری جدید آیفون تعبیه شده اند و هر چیزی در دنیای اطراف تان را اسکن می کنند. پس متاورس در معنای پایه ای و اساسی اش همان تکامل دنیای اینترنت است که ما هر روز بیشتر در آن غرق می شویم.
پس متاورس کی از راه می رسد؟
خیلی ها می گویند برای تجربه دنیای متاورس باید 10 سال صبر کرد اما به نظر من 10 سال بعد فقط یک جفت هدست واقعیت مجازی به دنیای نت اضافه می شود که می توانیم با آن به دنیای نت قدم بگذاریم. شاید برایتان خنده دار باشد اما به گفته جان ریسیتیلو، مدیر کمپانی یونیتی، که یکی از برترین کمپانی ها در تولید بازی های رایانه ای است، روزی فرا می رسد که یک جفت عینک می زنیم و به رستوران می رویم، منو را بررسی می کنیم و غذای مورد علاقه دوستانمان به صورت پاپ آپ نمایش داده می شود.
شاید هم بتوانیم کامنت هایشان در مورد این غذاها را بخوانیم! به عقیده او جالب ترین و هیجان انگیزترین بخش متاورس تاثیرش بر روابط است. فقط فکرش را بکنید! می توانید حس کنید در کنار هم هستید در حالیکه از هم دورید. چه کمپانی هایی و بانک هایی که در این دنیای مجازی طرفدار پیدا می کنند. کمپانی هایی به بزرگی و عظمت فیسبوک و اپل! و البته ناگفته نماند که همه مایلند آینده مان در این جهت حرکت کند. چرا؟ خب در این دنیای مجازی آزادیم هر دنیایی که دلمان می خواهد بسازیم!
متاورس چیزی بیشتر از رسانه اجتماعی
تنها پسر کتی نبود که سال گذشته تولدش را در ربلکس گرفت! سازنده 16 سازنده ربلکس، وت اوبی که با یوزر نیم “0bid0” شناخته می شود هم جشنی در این پلاترفم برگزار کرد و همه دوستان مدرسه ای، فیسبوک و توییترش را به این مراسم دعوت کرد. حتی طرفداران بازی هم به این مراسم دعوت شده بودند. به گفته خود او برگزاری چنین مراسم بزرگی در دنیای واقعی برایش ممکن نبود. آنهم در زمان همه گیری کرونا. پس او هم دست به کار شد و دنیایی ساخت که بتواند در آن از همه پذیرایی کند.
تجربه قشر میانسال از متاورس
البته بچه ها تنها طرفداران وقت گذراندن در دنیای آنلاین نیستند. پاول تاملینسون 41 ساله، سالها در معدنی دور افتاده برای شرکتی کار می کرد. او و خانواده اش در منطقه ای بسیار دور از شهر زندگی می کردند و او سال های سال مدیر منابع مالی و رسیدگی به مالیات های شرکت بود. به گفته او هیچ چیز جذابی در مورد کارش وجود نداشت و او باید ساعت ها با حجم زیادی از اطلاعات کلنجار می رفت. ناگفته نماند که حجم کار آنقدر زیاد بود که موجب میشد او از چهار مانیتور همزمان برای بررسی اطلاعات استفاده کند.
دفترش شلوغ و غیرقابل تحمل بود و همه چیز هر روز سخت تر و بدتر هم می شد. تاملینسون همیشه عاشق واقعیت مجازی بود و داستان از آن روزی شروع شد که با هدست های اوکولوست کوئست آشنا شد. همزمان با اپلیکیشنی به نام ایمرس هم آشنا شد و در آن جوابی برای پیچیدگی های کارش پیدا کرد. در واقع ایمرس به لپ تاپ شما وصل می شود و با استفاده از هدست می توان محیط کاری مجازی با اسکرین های مجازی متعدد داشت. اندازه این اسکرین ها قابل تغییر بوده و تنظیمش هم خیلی راحت.
یک هفته نشد که تمام اسکرین های روی میز کارش را جمع و زندگی اش را با نت جور کرد تا همه چیز برایش راحت و دلپذیرتر باشد. حالا نزدیک به 2 سال از آشنایی اش با دنیای واقعیت مجازی می گذرد و او تمام 40 تا 50 ساعت کارش را در هفته در این دنیای سپری می کند. به گفته خودش تا وقتی که جلسه فوری برای کارکنان نباشد هدست ها را بر نمی دارد.
ایمرس؛ بعدی دیگر از متاورس
ایمرس یکی دیگر از پلاتفرم های واقعیت مجازی است که میلیون ها دلار ارزش داشته و با کمپانی های بزرگی مانند فیسبوک، سامسونگ و مایکروسافت همکاری کرده و قابل مچ شدن با دستگاه های ارائه شده این شرکت هاست. همه گیری کووید 19 هم که به نفع این کمپانی ها تمام شد. به گفته مدیر کمپانی ایمرس این پلاتفرم و سایر پلاتفرم های مشابه در دنیای امروز دیگر خلاقیت به حساب نمیایند. آنها بخشی از زندگی با کیفیت این روزهایمان هستند.
البته کمپانی هایی مانند فیسبوک که خواستار این تغییر و پشتیبانش هستند خیلی کم هستند. در تابستانی که گذشت فیسبوک «هوریزون ورک روم» را اراده داد. پلاتفرمی که از هدست های اوکولوست کوئست استفاده میکند و به جای اپلیکیشن zoom در جلسات گروهی کاربران کاربرد دارد. البته در حال حاضر نمی توان انجام دادن همه کارهای یک کمپانی را در متاورس تصور کرد. شاید چنین اتفاقی در حال حاضر فقط یک رویا باشد.
مطلب پیشنهادی: zoom بهترین اپلیکیشن برای تماس تصویری در قرنطینه!
تاملینسون این موضوع را خیلی خوب می داند. چون دید که همکارانش چقدر سخت موضوع حضورش در جلسات به صورت آواتار را قبول کردند. خانواده اش هم دست کمی از همکارانش نداشتند. البته خود او این مدل کار کردن را دوست دارد و خودش را مانند پسر کتی از آوانگاردهای این عرصه می داند. به گفته خودش کارکردن او مثل همه نیست و همین خاص بودن فعالیتش را دلپذیرتر میکند. هر چه باشد تاملینسون دیگر مشکلی برای انجام دادن کارهای روزانه اش، آنهم در 8 ساعت کاری ندارد.
پول در متاورس
کار کردن به روشی جدید و بی دردسر تنها بخشی از متاورس است. همگی خیلی خوب می دانیم که می شود در این دنیای مجازی پول درآورد. حالا می خواهم یکی دیگر از کیس های تجربی مربوط به متاورس را برای تان بگویم. کری تاتسو 48 ساله یکی از پیشگامان متاروس است. او بیش از 15 سال است که مخارج زندگی اش را با طراحی، بازاریابی و فروش آواتارها، حیوان های خانگی و اکسسوری های شهروندان سکند لایف می گذراند. سکند لایف یکی دیگر از بازی هایی است که در سال 2003 وارد بازار شد و کاربران می توانستند در این بازی زمین بخرند و بفروشند و لباس طراحی کنند و برایش بازاریابی کنند. آنهم با پول واقعی!
البته تاتسو هم کارش را به همین آسانی که فکر میکنید شروع نکرد. بار اول خودش خریدار بود و برای آواتارش گربه ای خانگی خرید. از اینجا بود که یاد گرفت چطور برای خودش کسب درآمد کند. او با خودش فکر کرد. چرا که نه! شاید من بتوانم گربه بهتری برای خودم بسازم. این تنها شروع داستانش بود. خیلی طول نکشید که او و همسر سابقش در دنیای سکند لایف مغازه ای باز کردند و حیوانات خانگی و اکسسوری های مربوط را به معرض فروش گذاشتند.
شاید برایتان خنده دار باشد اما درآمدشان به حدی بود که توانستند کارشان در دنیای فیزیکی را رها کنند و تمام وقت مشغول دنیای موازی سکند لایف شوند. او خیلی زود فهمید که دنیای سکت لایف دنیایی مثل هر بازی دیگر نیست. او خیلی خوب درک میکرد که هر آوتاری چه سلیقه ای دارد و خیلی زود وابستگی اش به دنیای مجازی زیاد شد. انگار که در دنیایی واقعی زندگی و کسب درآمد میکرد.
درآمدزایی در ربلکس!
البته درآمدزایی در دنیای دیجیتال فقط به سکند لایف ختم نمی شود. ربلکس هم بخشی از این داستان است. می توانید تصور کنید. من در دنیایی هستم که می توانم کلاه مورد علاقه ام را طراحی کنم. سپس مغازه ای بخرم و آن کلاه را در آن بفروشم و کسب درآمد کنم. در ربلکس همه چیز برای خرید و فروش خلاقیت های کاربران فراهم شده است. مثل آب خوردن!
خیلی از کسانی که از این فرصت های مالی استفاده می کنند جوان هستند. برای مثال جاش اوکونولا 17 ساله بود که در دنیای ربلکس شروع به فعالیت کرد. حالا او در لندن تحصیل میکند. داستان او از سال 2014 شروع شد و چهار سال طول کشید تا استعدادش در خلق چک های 7 دلاری ربلکس کشف شود. البته این چک ها مانند پول رایج قابلیت خرج کردن نداشتند. اما در هر حال میشد برای خریدن کالاهای دنیای دیجیتال از آنها استفاده کرد.
بازی هایی بر پایه بلاکچین!
پس از آن هم که بازی های فناوری بلاکچین باب شد و کاربرای با صرف زمان در این بازی ها کسب درآمد می کردند. برای مثال در بازی به نام آکسی اینفینیتی هر کاربری می توانست پوکمون خودش را داشته باشد و به نام خودش در بلاکچین ثبت نام کند. در این دنیای آنلاین کاربران می توانستند پوکمون های طراحی شده خودشان را در ازای پول رایج دنیای فیزیکی بفروشند.
از همه گیری کرونا هم که نگویم! شیوع این بیماری مهر تاییدی بود بر استقبال کاربران از این دنیا. فیلیپین یکی از کشورهایی بود که با کاربرانی از هر سن در کسب درآمد از این بازی های رکورد شکنی کرد. ناگفته نماند که هرکس باید حداقل 3 اکسی داشته باشد تا بتواند بازی کند و قیمت این اکسی ها در حال حاضر حداقل 100 دلار است. این پلاتفرم ها و دنیاهای موازی مشابهش کم نیستند. همین ویژگی ها باعث شده که نسل جوان به این اعتقاد برسد که متاورس دنیای از فرصت های بی شمار برای آنهاست. دنیایی که می توانند در آن کسب درآمد کنند.
مطلب پیشنهادی: روند تکنولوژی پس از اتمام ویروس کرونا و پیش بینی هایی در مورد آن!
دنیایی که در انتظار فرزندانمان است!
کورسوی امیدی که می توانست بچه ها را از اسکرین دور کند با همه گیری کرونا خاموش شد. بر اساس یکی از تازه ترین آمار و ارقام به دست آمده میزان استفاده از فضای مجازی و بازی های آنلاین کامپیوتری در سال 2019 -2020 به میزان 60% افزایش پیدا کرده است. این افزایش بیشتر در سنین 12 تا 17 سال بوده. پس من فقط در مورد بازی پشت اسکرین کامپیوترهای خانگی نمی نویسم. من از یک دنیای جدید برایتان می نویسم.
تاتسو را به خاطر می آورید؟ او یکی از پیشقدم های متاورس است و البته مادر دو کودک. با وجود همه توانایی هایی که در شغلش دارد و البته تمام علاقه اش به متاورس اصرار دارد که دو فرزندش بیشتر وقتشان را در دنیای فیزیکی بگذرانند تا دنیای موازی مجازی.
او گفته: خیلی مهم است که انسان ها با یکدیگر در ارتباط باشند. بچه های من هم باید در دنیایی بزرگ شوند که بتوانند در آن با آدم ها ارتباط داشته باشند، گل ها را بو کنند و روی ریل راه بروند با دوستانشان مکالمه های واقعی داشته باشند و توپ بازی کنند. به اعتقاد او تمام این کارها را می توان در دنیای موازی دیجیتال هم شبیه سازی کرد. اما همانطور که گفتم دنیای دیجیتال فقط شبیه سازی است نه واقعیت! خیلی چیزها در این دنیا هست که بچه ها را تهدید می کند. خیلی از والدین نگران این هستند که تکنولوژی واقعا در مسیری پیشرفت می کند که به نفع نسل بشر باشد یا نه؟
مشکلات و معضلات متاورس
اگر متاورس نوع تکامل یافته ای از اینترنت خودمان است پس مشکلات تکامل یافته ای هم دارد. ما همین حالا هم با مشکلاتی مانند هک کردن، هویت های دروغین و کلاه برداری در نت مواجه هستیم. تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که متاورس چه معضلات و مشکلاتی خواهد داشت؟ دولت های ما چگونه این موضوع را مدیریت خواهند کرد؟ پیشرفت هوش مصنوعی مانند دیپ فیک چگونه کنترل خواهد شد؟ از آزمون اخلاقی هوش مصنوعی و آینده این نوع تکنولوژی چه می دانید؟ اینها سوالاتی هستند که باید عمیقا بررسی شوند. شاید آینده ما و فرزندان مان در گرو پاسخگویی به این سوالات باشد!
