تعداد کهکشان ها ؛ رقم هایی که از شنیدنشان مغزتان سوت می کشد! 

تعداد کهکشان های هستی را می دانید؟

این بار موضوع صحبت ما تعداد کهکشان هاست، نوع بشر 4000 سال است که به آسمان شب خیره می شود و این سوال را از خود می پرسد که تعداد کهکشان های بالای سرمان چقدر است؟

با دانستن تعداد کهکشان ها مغزمان سوت بکشد و دانستن این راز اصلا خالی از لطف نیست. با مجله وارونه همراه باشید تا از این راز هم پرده برداریم.

مرتبط: نام کهکشان ها و معنی آنها را بدانید! 

تاریخ کشفیات ما 

اول از همه ماه را کشف کردیم و بعد خورشید و گردش هستی به دور این ستاره زندگی بخش! با گسترش دانش بشری متوجه شدیم چیزهایی دیگری نیز هستند، مثل سیاره های دیگر منظومه مان که به دور خورشید می گردند و البته قمرهای متععد این سیاره ها و بعد ستاره های دنباله دار و شهاب سنگ ها را کشف کردیم.

سیاه چاله ها و کهکشان ها و خوشه های ستاره ای را هم نباید از این لیست بلند بالا جا انداخت. راز خیلی جالب دیگری هم هست، در شب های خیلی تاریک حتی می توانیم مرزهای کهکشان خود را هم تشخیص دهیم، این عالی نیست؟

در ادامه بخوانید »

بزرگترین چیز در جهان چیست؟

زندگی روی مریخ چگونه است؟ 

اما سوال این جاست، دقیقا تعداد کهکشان ها چقدر است؟

خب محاسبات حال حاضر ما می گویند در حدود 2 تریلیون! اما این تریلیون با آن تریلیونی که شما می شناسید فرق دارد.

منظور ما از این 2 تریلیون تنها کهکشان های قابل دیدن است، راحت تر بگویم، ما حدس می زنیم در این هستی 2 تریلیون کهکشان قابل دیدن وجود دارد، حالا آنهایی که نمی بینیم و نمی توانیم ببینیم را فاکتور بگیرید.

هر کهکشانی ویژگی ها و خصوصیات خاص خودش را دارد. در طول میلییون ها سال غبار، گاز، سیاره ها و ستاره ها درون کهکشان ها شکل میگیرند. در مرکز همه کهکشان ها هم سیاه چاله ای عظیم وجود دارد که ستاره ها و سیاره های نزدیک را می بلعد!

مرتبط: از درون سیاه چاله ها می توان تمام کهکشان ها را دید!

انواع کهکشان ها

فضاشناس معروف، ادوین هابل، برای اولین بار در سال 1926 کهکشان ها را بر اساس ظاهرشان به 5 دسته تقسیم بندی کرد. این تقسیم بندی شامل کهکشان های مارپیچ، مارپیچی میله ای که دو بازرو از انتهای آن بیرون زده (درست مانند کهکشان خودمان)، بیضوی، عدس گون و نامنظم است.

حساب و کتاب بین کهکشانی

علاوه بر تمام این چیزهایی که در قسمت های بالا برایتان نوشتم چیزهایی دیگری هم هست. چیزهایی که در سال های اخیر با استفاده از تلسکوپ های فوق پیشرقته موفق به کشف شان شدیم.

خب ما با استفاده از تلسکوپ هایی مثل هابل، چاندرا و تلسکوپ زمینی واقع در جنوب اروپا مساحتی از آسمان که به اندازه عرض یک سر سنجاق و طول یک بازو است را بررسی کردیم. هدف این بود که بفهیم در منطقه انتخاب شده چند کهکشان وجود دارد.

خنده دار است، اما واقعا شمردن تعداد کهکشان ها مثل یک بازی کهکشانی می ماند. فضاشناسان تعداد کهکشان هایی که در این قسمت کوچک می بینند را می شمارند و سپس محاسبه می کنند که نسبت این تعداد به کل آسمان چقدر می تواند باشد.

مرتبط:

رکورد طولانی ترین سفر فضایی توسط یک زن شکسته شد

در کدام کهکشان احتمال وجود حیات هوشمند بیشتر است! 

اینکار خیلی هم آسان نیست!

باید با چشم هایی که میلیون ها سال نوری از هدف فاصله دارند تعداد کهکشان ها را بشماریم. آنهم کهکشان هایی که نورشان با گاز و غبار موجود در فضا پنهان می شود. زمان بسیار زیادی صرف این شد تا تلسکوپ هایی مانند هابل از این کهکشان ها عکس بگیرند و برایمان بفرستند.

بدون شک کهکشان هایی هستند که ما آنها را نمی بینیم، خیلی از کهکشان ها اندکی بعد از بیگ بنگ تشکیل شدند، جدا از اینها کهکشان ما در حال گسترش است. شاید به همین دلیل است که نمی توانیم کهکشان های دور را ببینیم، سرعت دور شدن این کهشان ها بیشتر از سرعت نور است و به همین دلیل از دسترس ما خارجند.

دید دقیق تلسکوپ هابل

عکس زیر تصویری است که از تلسکوپ هابل در طول 10 سال به دست ما رسیده است. عکس های این ده سال در کنار هم قرار داده شده است، این عکسی که می بینید 5500 کهکشان را در خود جای داده.

تلسکوپ هابل بزرگترین تلسکوپ بشر تا به امروز است و معمولا ستاره ها و شهاب ها و مدارهایشان را بررسی میکند. اما سرش که خلوت باشد، از گوشه های آسمان برایمان عکس هایی میگیرد و می فرستد. عکس هایی با جزئیات خارق العاده که باید در کنار هم قرار داده شوند تا تکه ای از آسمان مشخص شود. اولین عکس دقیق هابل از آسمان در سال 1995 به دست بشر رسید.

مرتبط: مرکز کهکشان راه شیری کجاست؟

رابرت ویلیامز، مدیر بخش  تلسکوپ های علمی در مصاحبه ای با  مجله وکس گفته: ما به دنبال نقطه ای از آسمان هستیم که تا به حال مورد مشاهده و بررسی بشر قرار نگرفته است.

در نهایت موفق هم شدند. تصویرشان انقلابی در عرصه فضاشناسی بود. در عکس تهیه شده این گروه به مدیریت ویلیامز، 1500 کهکشان درخشان یافت شد. عکس های بعدی این گروه هم به همین اندازه مهم بودند.

هابل در سال 2012 عکس فوق دقیقی از قسمتی از آسمان دراختیارمان گذاشت!

این عکس ها در طول 10 سال گرفته شده اند. می توانید حدس بزنید این عکس چه اندازه ای از آسمان را پوشش می داد؟ 0/132000000 از آسمان در این عکس بود!

نکته جالب این جاست که در این مساحت 100 تا 200 بیلیون کهکشان قابل دیدن وجود داشت. کهکشان هایی با شکل و اندازه های مختلف. دنیاهایی که با شنیدن تعدادشان مغزمان سوت می کشد، چه برسد به دیدن و بررسی شان.

اما تنها 4 سال بعد عکس های هابل توسط گروهی از دانشگاه ناتینگهام دوباره بررسی شد. شگفتی ها این بار حتی بیشتر از گذشته بود. در این عکس 2 تا 10 تریلیون کهشکان دیده شد! می توانید فکرش را بکنید؟

خب حالا چیزی می گویم که مغزتان را آب میکند، فضاشناسان معتقدند هنوز 90% از کهکشان ها شناسایی نشده اند! چه کسی می داند چه چیزهایی ممکن است در کنار این سیاره ها کشف شود. تلسکوپ های نسل آینده به ما خواهند گفت، به امید آن روز.

در ادامه بخوانید: کشف کهکشان باستانی عجیب ؛کمکی به یافتن راز های تشکیل جهان!