نقد فیلم ونوم 2 ؛ در باتلاق سودجویی 

نقد فیلم ونوم 2

ونوم 2، فیلمی شلخته و بی هدف است که فقط برای پرکردن جیب سازندگان ساخته شده است. با مجله وارونه در نقد فیلم ونوم 2 همراه باشید.

مولفه های موفقیت مارول

قبل از شروع نقد فیلم ونوم 2، باید مقدمه مختصری و مهمی را ذکر کرد. وقتی از جهان سینمایی مارول حرف میزنیم، دقیقا از چه چیزی حرف میزنیم؟ مولفه های موفقیت دنیای سینمایی ابرکمپانی سرگرمی ای مانند “مارول” نه در موفقیت های هنری آن است و نه در ویژگی های کیفی و فنی آنها. دنیای سینمایی مارول فقط و فقط روی یک اصل بنا شده است و آن هم “سود و سرگرمی سازی” است. سران ارشد مارول هرگز به این فکر نمیکنند که با کلید زدن ساخت فیلم های بیشتر، از یک مجموعه شناخته شده، راه را برای خلاقیت میبندند. بلکه به این فکر میکنند که چقدر میتوانند به این تکرار ادامه دهند تا ماشین عظیم پولسازی آنها از کار نیفتد.

میپرسید دیگر مولفه های سینمایی نقش شان چیست؟ آنها مانند بردگانی که اهرام مصر را ساختند هستند و در اکثر مواقع حقوق هم نمیگیرند. آنها در کنار اصل سود و سرگرمی سازی حضور دارند و وظیفه دارند تا این هرم بزرگ را زودتر تکمیل کنند تا کاهنان و فرعون های این دستگاه سرگرمی ساز عظیم، بیش از پیش آن را دستمایه سود بیشتر و نمایاندن آن به تمام دنیا کنند.

مرتبط: بهترین فیلم های ابرقهرمانی

“ونوم: بگذار کارنیج بیاید”، یکی دیگر از جدیدترین آثار کمپانی مارول است. سازندگان، مثل همیشه تصمیم گرفته اند تا با تزریق کمدی، اغراق های همیشگی، زد و خورد و جلوه های ویژه، فیلمی بسازند که فقط فروش خوبی کند. با فروش خوب(که محقق هم شد) بقیه فیلم ها هم چراغ سبز تولید میگیرند. “سونی” که همچنان حق امتیاز استفاده از شخصیت “مرد عنکبوتی” را حفظ کرده، با ساخت فیلم قبلی ونوم در اندیشه ساخت دنیای سینمایی مخصوص خودش بود.

آنها فکر کردند که تزریق چند عنصر کمدی و اکشن میتواند به مانند آثار مارول برای آنها موفقیت عظیمی در پی داشته باشد. اما خبر خوب اینجا است که آنها با سر به زمین خورده اند. نه فیلم اول اثر حتی معمولی ای بود و نه فیلم دوم که از آن هم ضعیف تر است. سونی باید از رویای ساخت دنیایی سینمایی از مرد عنکبوتی و مخصوصا ونوم تا اطلاع ثانوی دست بکشد، آنها به شکل فجیعی شکست خورده اند.

اما دلیل شکست ونوم چیست؟ مگر مارول استاد سرگرمی سازی های یکبار مصرف نیست؟ برای رسیدن به پاسخ، باید از زاویه دیگری به سوال نگاه کنیم. اگرچه در ابتدای تیتراژ فیلم هم لوگوی سونی و هم لوگوی مارول در کنار هم هستند اما این به معنای همکاری آنها نیست. درواقع ونوم را باید غالبا اثر سونی بنامیم تا مارول. ردپای شکست از همین جا مشخص میشود: سونی نمیتواند راز سرگرمی سازی مارول را با تقلید ناشیانه برباید. اگرچه فیلم های دنیای سینمایی مارول و حتی سریال های آنها شدیدا فاقد هرعنصری غیر از سرگرم کننده بودن هستند اما این دلیل نمیشود آنها فرمولی برای این کار نداشته باشند.

مرتبط: بهترین سریال های ابرقهرمانی

مارول با هزینه چندین سال مقدمه چینی هدفمند توانست فروش رکوردشکن “اونجرز: پایان بازی” را رقم بزند. اما سونی با دو فیلم ضعیف از ونوم، میخواهد به یکباره به موفقیت برسد. پروسه ساخت فیلم ونوم احتمالا شبیه این بوده که سران سونی هرچه که به نظرشان رسیده میتواند خنده دار باشد را جمع کرده و سپس تبدیل به فیلم کرده اند.

در ادامه “اندی سرکیس” را به عنوان کارگردان اضافه کرده و سه بازیگر مطرح هم به تیم بازیگری افزوده اند. اندی سرکیس در یکی از مصاحبه هایش گفته بود که این فیلم میخواهد به روابط بین ونوم و ادی بپردازد! سوال دقیقا از همین جا مطرح میشود: دقیقا چه رابطه ای؟ اصلا مگر رابطه ای بین آنها وجود دارد؟ بنابراین گفته های اندی سرکیس بیشتر از آنکه راه آینده مجموعه را مطرح کند، گزافه گویی و بیهوده گویی است. ونوم با شعار بررسی روابط بین این دو تبلیغات میشود و نوید یک گونه دیگر از خانواده ونوم به نام “کارنیج” را میدهد اما تنها چیزی که پس از تماشای فیلم نصیبتان میشود، دعوای کمدی بین ادی و ونوم است.

نقد فیلم ونوم 2/ کارگردانی

در نقد فیلم ونوم 2، قبل از اینکه به سراغ دیگر بخش ها برویم، بگذارید اول کارگردانی اثر را مورد بررسی مختصر قرار دهیم. از همان سکانس افتتاحیه، میتوان به بد بودن کارگردانی پی برد که در ادامه فیلم نیز به اثبات کلی میرسد. اندی سرکیس بیشتر در مقام کارگردان نمایشی فیلم حضور دارد. از سکانس افتتاحیه با آن حرکت بد دوربین و تارکردن تصویر به سبب فوکوس روی یک سوژه مشخص شروع میشود که معلوم نیست هدف وی از چنین تکنیک بدی چه بوده و تا کم رمق بودن اکشن های فیلم ادامه دارد. اندی سرکیس بیشتر از هرچیز به عنوان فردی شناخته میشود که تسلط عجیبی روی جلوه های ویژه و بازی در در نقش های خیالی با استفاده از تکنیک “موشن کپچر” دارد.

وی در فیلم ونوم نه جلوه های ویژه باکیفیتی تحویل مخاطب میدهد و نه توانسته با استفاده از تکنیک همیشگی کات های سریع برای خلق هیجان، کاری از پیش ببرد. این بیهوده بودن، سبب میشود فیلم در یکی از بخش های مورد اعتمادش شکست بخورد و این شکست مستقیما در تجربه اثر برای مخاطب تاثیر دارد.

ونوم فیلمی است که باید جلوه های ویژه باکیفیتی داشته باشد و کمدی بین ادی و ونوم هم باعث خلق سرگرمی شوند اما این اتفاق نمی افتد. جلوه های ویژه فیلم با اینکه افتضاح نیستند، اما مشخصا در بهترین حالت “ضیف و شلخته” هستند نه بیشتر. برای فیلمی که 110 میلیون دلار بودجه مصرف کرده است این کیفیت بصری قابل قبول نیست.

مرتبط: چرا موسیقی فیلم های مارول بسیار خسته کننده هستند؟ 

نقد فیلم ونوم 2/ فیلمنامه

بگذارید خیلی صریح بگویم: ونوم اصلا فیلمنامه ندارد که بخواهیم بحثی راجع به آن داشته باشیم. همانطور که در پاراگراف های قبلی اشاره شد، سازندگان اصلا قصد این را نداشته اند تا فیلم باکیفیتی بسازند، بلکه با تهیه یک لیست به نام “دیالوگ های کمدی”، هرجا در فیلمنامه نیاز بوده این دیالوگ ها را اضافه میکردند. شخصیت های فیلم ونوم یا آدم بدها هستند یا آدم های خوب. وجود شخصیت های خاکستری در این فیلم بیشتر شبیه یک شوخی زشت است.

“وودی هارلسون (کلیتوس کسیدی)”، نقش فردی را بازی میکند که گذشته تراژدیکی داشته که او را تبدیل یک قاتل کرده است. وی از قضا یک معشوقه هم دارد که توانایی مافوق بشری تولید صدای جیغ بلندی دارد. حال به بی هدف ترین شکل ممکن قصه این دو فرد به اندی و ونوم گره میخورد. اندی که نقش آن را “تام هاردی” ایفا میکند در حال کلنجار رفتن با ونوم است و معشوقه قبلی اش را نیز از دست داده و به نوعی سرخورده شده است.

ادی که برای یک قرار ملاقات به سراغ کسیدی میرود به سبب یک اتفاق، باعث میشود کمی از خون ونوم به کسیدی منتقل شود. این اتفاق سبب تولد “سیمبیوت” دیگری به نام “کارنیج” میشود و هدف او نیز کشتن ونوم و بالطبع ادی است. فیلمنامه ونوم به طرز خجالت آوری بی کیفیت است. بسیاری از سکانس اصلا معنای خاصی ندارند و هیچ توجیه فنی و سینمایی برای حضور آنها نیست. شخصیت کسیدی به عنوان فردی جانی و قاتل که حد و مرزی ندارد معرفی میشود اما ناگهان دیالوگ هایی میگوید که قابل هضم نیست.

مثلا در یکی از سکانس ها وی داستانش را برای ادی تعریف میکند و در آن داستان، وی قاتل پدر و مادرش است. فیلم هیچ دلیلی برای نفرت او از خانواده اش به مخاطب نمیدهد و مخاطب باید صرفا و به صورت تحمیلی، بدگویی های او را به خانواده اش تحمل کند. کسیدی در اواخر فیلم اما ناگهان از این میگوید که نیاز به یک خانواده واقعی او را تبدیل به یک قاتل کرده، آیا یک قاتل میتواند به بهانه یک خانواده جدید، خانواده اش را به قتل برساند؟

کسیدی در حالی در فیلمنامه در پوچ ترین شکل پردازش ممکن قرار دارد که حد ندارد. در مثالی دیگر کسیدی در انتهای فیلم و هنگامی که از ادی شکست میخورد بازهم با حالتی ملتمسانه از ادی میخواهد تا دوست او باشد و هدف خود را این دوستی معرفی میکند! اما فیلمنامه چه واکنشی نسبت به این موضوع دارد؟ ونوم میگوید: اون بره به جهنم! و سرش را از تنش جدا میکند! اگر فیلمنامه و سازندگان قرار است تا مخاطب را به یک داستان تراژیک دعوت کنند پس چرا به پوچ ترین شکل ممکن این دعوت به پایان میرسد؟

مرتبط: بهترین سریال های مارول ؛ کدام سریال مارول ارزش تماشا دارد؟ 

کسیدی در تمام فیلم از موضوعات سنگینی مانند نیاز به خانواده، به دوست و تنهایی سخن میگوید که ادی بدون توجه به حرف های او، کارش را یکسره میکند. اگر هدف فیلم بررسی روابط است چرا این روابط فقط زمانی مطرح میشوند که باید فیلمنامه صرفا خالی نباشد؟ دلیل اینکه میگویم فیلمنامه ونوم پرشده از ایراد و ضعف های عمدی است همین است.

سازندگان اصلا قصد پرداخت به چنین مسائلی را نداشته اند، بلکه صرفا آنها را وسیله ای برای سرگرم کردن مخاطب و ادی و ونوم، قرار داده اند. “تام هاردی” در کنار “وودی هارلسون” و “میشل ویلیامز”، به عنوان اهرم های تبلیغاتی فیلم، هیچ کارکردی در فیلم ندارند. حتی نمیتوان راجع به هنرنمایی آنها نظری داد. آنها صرفا در فیلم حضور دارند تا چند دیالوگ کمدی بگویند. با وجود چنین فیلمنامه پوچی، تصور هنرنمایی از آنها عملا غیرممکن است.

جمع بندی

در نهایت در نقد فیلم ونوم 2 باید گفت، “ونوم: بگذار کارنیج بیاید”، یکی از ضعیف ترین آثار مارول و با رهبری سونی است. بودجه 110 میلیون دلاری آن به هیچ عنوان جلوه های ویژه ضعیف اش را توجیه نمیکند. اضافه کردن سه بازیگر مشهور به آن هم دردی از آن دوا نکرده است. ونوم همچنان به جای رعب آور بودن، چیزی که به خاطر آن مشهور است، فقط خنده دار است و این هنوز هم فاجعه است. این درحالی است که عدم وجود یک فیلمنامه حتی معمولی، تیر آخر را به جدیدترین فیلم سونی و مارول شلیک میکند. و ما را بیش از پیش نسبت به رویه “تکرار مکررات” و “سرگرمی سازی به هر قیمت” این گونه آثار نگران میکند. البته شاید خوشحال هم باشیم!

آیا این فیلم را تماشا کرده اید؟ فراموش نکنید مثل همیشه نظراتتان را با ما در رابطه با نقد فیلم ونوم 2 به اشتراک بگذارید.

در ادامه بخوانید: معرفی و بررسی نقاط قوت و ضعف فیلم Eternals