سایکودلیک تراپی چیست؟

سایکودلیک تراپی تکنیکی درمانی است که در آن از مواد روانگردان در پروسه روان درمانی استفاده میشود. در واقع استفاده از مواد توهم زا در پروسه ی درمان هزاران سال است که در فرهنگ های مختلف مورد استفاده قرار میگیرد. البته این را هم باید بگویم که در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله کشور ما استفاده از این روش و دراگ ممنوع است. اگر در مورد تاریخچه استفاده از این روش ها بخواهید بدانید باید بگویم که این روش درمانی در دهه های 1950 تا 1960 در آمریکا مورد استفاده بود و پس از آن، این درمان غیر قانونی اعلام شد.

لازم به ذکر است که استفاده از موادی مانند ال اس دی و سیلوسایبین (قارچ جادویی) در آمریکا هنوز هم غیر قانونی محسوب می شود. اما تجربه ثابت کرده که این داروها در درمان افسردگی، استرس و اعتیاد تاثیر بسزایی دارند. در طول دو دهه ی گذشته نظر دولتمداران راجع به استفاده از این مواد تغییر کرده است. پزشکان توانسته اند، جواز تست کردن این مواد را برای درمان بیماری ها کسب کنند. مثلا ثابت شده که سیلوسایبین نه تنها خطری ندارد بلکه در درمان بسیاری از بیماری ها هم تاثیر بسیار خوبی دارد.

مرتبط: آیا قارچ جادویی یا مجیک ماشروم برای درمان افسردگی مفید است؟

انواع سایکودلیک تراپی

روش های بسیاری در سایکودلیک تراپی یا درمان با مواد روانگردان وجود دارد. در این روش ها از مواد متفاوتی در پروسه ی درمان استفاده می شود. این مواد شامل:

آیاهواسکا به دمنوشی روانگردان متشکل از چند گیاه مختلف اطلاق می شود که سالهاست در بین ساکنین آمریکای جنوبی و آمازون به عنوان معجونی شفا بخش در درمان بیماری ها مورد استفاده قرار میگیرد. از این معجون برای درمان بیماری هایی مانند اعتیاد، افسردگی و استرس استفاده می شود. عوارض جانبی این ماده به نام سندروم سروتونین شناخته می شود. البته واکنش های روانی هم گاها دیده می شود.

LSD یا لایزرژیک اسید دی اتیل امید، یکی دیگر از موادی است که در این زمینه، مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده موجب تغییر خلق و خو می شود. البته دیده شده که پس از استفاده، سطح هوشیاری هم تغییر میکند. برای درمان اضطراب و اعتیاد از این ماده استفاده می شود.

سیلوسایبین درست مانند ال اس دی، موجب تغییر خلق و خو، رفتار و هوشیاری می شود. از این ماده در درمان اعتیاد، استرس و افسردگی استفاده می شود.

MDMA یا اکستازی دراگی است که اثرات توهم زایی دارد. البته از این ماده خیلی در سایکودلیک تراپی استفاده نمی شود. استفاده از این دراگ موجب ایجاد حس سر خوشی، تغییر خلق و خو و دیر انزالی می شود. تحقیقات ثابت کرده که از این دراگ در درمان استرس پس از حادثه PTSD، استفاده می شود.

تکنیک های درمانی

در سایکودلیک تراپی روش مشخص و ثابتی برای درمان وجود ندارد. به همین دلیل هر کس بر اساس تجربه ی خودش از مواد استفاده می کند. البته المان های ثابتی در هر متد درمانی وجود دارد که با هم به بررسی شان می پردازیم.

  • استفاده از دوز کم و متوسط از مواد در مراحل اولیه
  • در حین مصرف مواد روان گردان حتما پزشک متخصص بالای سر استفاده کننده باشد
  • بین هر جلسه استفاده از دراگ های توهم زا یک تا دو هفته فاصله باشد.

نکات مهم دیگری هست که در این قسمت می خواهم به آنها اشاره کنم. در دوران درمان با مواد توهم زا دو فاکتور بسیار مهم وجود دارد. فاکتور اول با نام ست شناخته می شود. ست به حالت فعلی بیمار و انتظارات ما از تغییر خلق و خوی او اشاره دارد. فاکتور دوم با نام ستینگ شناخته می شود. این فاکتور به محیط درمان و ارتباط بیمار و درمانگر اشاره دارد. در واقع هدف از ایجاد این فاکتور این است که بیمار با درمانگر و محیط درمان ارتباط خوبی داشته باشد و احساس راحتی کند. پس تمام هدف درمانگر این است که تجربه ی درمان، تجربه ای آرام بخش و موثر باشد. پس از اولین مرحله که پروسه سایکودلیک به پایان می رسد، هدف بعدی پروسه ای به نام درهم آمیزی است. این مرحله در ایجاد آرامش برای مراحل بعدی و تاثیر بخشی بیشتر پروسه درمان ضروری است.

مطلب پیشنهادی: حقایق علمی ناگفته درباره ی DMT و تاثیرات سوء مصرف آن 

سایکودلیک تراپی در چه زمینه هایی می تواند کمک کننده باشد؟

محققان فایده های زیادی برای این درمان پیدا کرده اند. بر اساس یافته های محققان بیماری هایی مانند اعتیاد، استرس، افسردگی، اعتیاد به الکل و اختلال پس از سانحه با این روش قابل درمان هستند.

استرس و تغییر خلق و خوی

سایکودلیک در درمان افسردگی و ایجاد حس و حال خوش بسیار موثر است. بر اساس تحقیقاتی که انجام شد استفاده از سیلوسایبین در کاهش اضطراب و افسردگی بیماران سرطانی نقش بسزایی داشته است.

اعتیاد به مواد و الکل

تحقیقاتی که اخیرا در مورد سایکودلیک تراپی انجام شده نشان داده که استفاده از ال اس دی در رهایی از اعتیاد نقش بسزایی دارد. البته تحقیقات دیگری هست که نشان داده درمان با دراگ های سایکودلیک خودش باعث اعتیاد می شود.

اختلال پس از سانحه

بر اساس تحقیقات انجام شده اکستازی در درمان اختلال پس از سانحه تاثیر بسزایی دارد. ترکیب اصلی اکستازی همانی است که در مهمانی ها به صورت مواد روانگردان استفاده می شود. اما خوب است بدانید که از این دراگ به عنوان روشی درمانی برای اختلال پس از سانحه هم استفاده می شود. در واقع موارد بسیار حاد از این بیماری تنها به درمان با اکستازی جواب می دهند.

مزایایی سایکودلیک تراپی

موادی که در سایکودلیک تراپی مورد استفاد قرار میگیرند تاثیرات چشمگیری در عملکرد ذهن و مغز دارند. در واقع این دراگ ها بر سیناپس های نورون ها تاثیر می گذارند و موجب آزاد سازی ماده ای به نام سروتونین می شوند. مزایای استفاده از این دراگ ها شامل:

  • احساس آرامش
  • ایجاد حس معنوی بالاتر
  • سلامتی بیشتر
  • ایجاد روابط اجتماعی بهتر
  • خود آگاهی

مضرات سایکودلیک تراپی

  • دیدن، شنیدن و احساس کردن چیزهایی که در صورت استفاده نکردن از دراگ هرگز قابل لمس نیستند.
  • توهم
  • تغییر حقایق زندگی
  • تغییر تجربه های زندگی
  • احساسات و تصورات تشدید شده

تمامی این علائم و عوارض در برقراری ارتباط فرد بیمار با جامعه، تفکر عاقلانه و برداشت منطقی از حقایق زندگی تاثیر دارند. اما اگر زیر نظر یک متخصص که در این زمینه آموزش دیده استفاده شوند، تاثیر خوبی در درمان بیماری های روانی دارند. گفته شده که درمان با دراگ های سایکودلیک اثرات طولانی مدت دارد. یعنی فرد بیماری که با سیلوسایبین درمان شده می تواند تا مدت ها از این ماده استفاده کند و تجربه ی درمان خیلی خوبی هم داشته باشد.

مرتبط: تاثیرات مواد توهم زا روی مغز و بدن افراد مصرف کننده چگونه است؟ 

اثربخشی سایکودلیک تراپی

همانطور که قبلا هم گفتم سایکودلیک تراپی در درمان بسیاری از مشکلات روانی تاثیر گذار است. البته در حال حاضر تاثیر مثبت این تراپی در حال تست شدن است. لیست در ادامه اثربخشی این درمان بر مشکلات روانی را بررسی می کنیم.

درمان با سیلوسیبین موجب بالا رفتن کیفیت زندگی، خوش بین تر شدن، و کاهش استرس و اضطراب می شود. بیشتر از 80 درصد از بیمارانی که دوره های درمان 6 ماهه ی این دارو را پشت سر گذاشتند جواب گرفتند. در تحقیقات دیگری که بر روی شرکت کنندگان انجام شد، نتایج خیلی جالبی به دست آمد. شرکت کنندگان گفتند که پس از استفاده از سیلوسایبین حال بهتری داشتند و رابطه ی اجتماعی بهتری برقرار می کردند.

بر اساس تحقیقات استفاده از سیلوسایبین در درمان اعتیاد به الکل، کاهش نیاز بدن به این ماده و تعدیل حال بدن تاثیر بسزایی دارد. البته این را هم بگویم که تاثیر سایکودلیک تراپی در درمان اعتیاد به الکل هنوز اثبات شده نیست. در تحقیقاتی که انجام شد مصرف یک دوز از LSD در درمان اعتیاد تا 6 ماه موثر است اما تاثیرش در درمان های بلند مدت تر هنوز ثابت نشده است.

تست های کلینیکی ثابت کرده که دراگ های سایکودلیک در درمان اختلال پس از سانحه نقش چشمگیری دارد. در واقع 54 درصد از کسانی که از این دراگ ها استفاده میکنند دیگر هرگز صحنه ی حادثه را نمی بینند.

نکات مهمی که باید در نظر داشته باشید!

همان طور که قبلا هم گفتم سایکودلیک تراپی در بعضی از کشورها و فرهنگ ها راهی برای درمان مشکلات روانی است. اما گاها دیده شده که عوارض بسیار بدی هم دارد. دیده شده که دراگ هایی مانند سیلوسایبین و ال اس دی موجب اعتیاد فیزیکی و روحی شده اند. پس باید از ریسک استفاده از این دراگ هم خبر داشت. لیست زیر خطرهایی است که در حین درمان با این دراگ فرد بیمار را تهدید میکند.

عکس العمل های روانی منفی

ریسک اختلالات روانی در درمان با این دراگ ها خیلی بالاست یعنی ممکن است فرد به پارانویا، ترس و اضطراب مزمن دچار شود. استفاده از این دراگ منجر به عارضه ای می شود که در اصطلاح به نام «سفر بد» شناخته می شود. در این عارضه فرد بیمار به شدت اضطراب دارد و می ترسد کنترلش را از دست بدهد.

تغییر شخصیت

بر اساس گفته ی کسانی که از این مواد استفاده کرده اند، مصرف طولانی مدت ممکن است باعث تغییر دیدگاه، شخصیت و خلق و خوی فرد شود. مثلا مصرف طولانی مدت سیلوسایبین فرد را برون گراتر میکند. یعنی فرد کاملا از درون گرایی به برون گرایی تغییر میکند. می خواهد کارهای جدیدی انجام بدهد و چیزهای جدیدی امتحان کند.

خطرات خود درمانی

یکی از مهم ترین ریسک هایی که وجود دارد خود درمانی است، هرگز اینکار را نکنید! ممکن است در اثر استفاده از دوز نامناسب «سفر بد» را تجربه کنید یا با اختلال دارویی رو به رو شوید. چرا که خیلی از موادی که با نام سایکودلیک در خیابان ها عرضه می شوند ناخالصی دارند.

لازم به ذکر است، هدف مجله وارونه از انتشار این مطلب تنها ابلاغ اطلاعات و نتایج تحقیقات علمی است و به هیچ عنوان مخاطبان را به مصرف موادروانگردان تشویق یا ترغیب نمی کند!

در ادامه بخوانید: آیا ماری جوانا توهم زا، آرام بخش یا محرک است؟ کدامیک حقیقت دارد؟